Domowa miodarka z pralki

Początkowy pszczelarz nie musi wybierać. Nie ma pieniędzy na zakup całego zestawu niezbędnego sprzętu do pasieki i trzeba jakoś wyjść. Na przykład możesz zrobić własny ekstraktor miodu z części pralki, aby gdy nadszedł czas na wypompowanie pierwszego miodu, był w pełni wyposażony. Porozmawiamy o tym, jak to zrobić w ramach tej publikacji.

Przygotowujemy szczegóły pralki

Większość początkujących pszczelarzy nie może pochwalić się wieloma koloniami pszczół. Ich farma będzie się składać z 10-15 „pudeł” - nie więcej. Jest to dokładnie kwota, którą może poradzić sobie osoba z bardzo małym doświadczeniem. Niuanse w tej materii to kilkanaście centów i trzeba będzie sporo zainwestować, dopóki złoty strumień słodkiego produktu nie wypłynie z otworu spustowego ekstraktora miodu do kolby.

Na samym początku będziesz musiał pomyśleć o tym, jaki sprzęt trzeba kupić, a który sam. Piękno pszczelarstwa jest tym, co musisz zrobić własnymi rękami, choć zajmie to dużo czasu i pracy. Tutaj na przykład ekstraktor miodu. To niezbędne urządzenie pasieki składa się z trzech głównych elementów:

• duża pojemność, która powinna pomieścić obrotowe ramy pomocnicze, ich podstawę, a także mechanizm napędowy;
• sam mechanizm napędowy, który składa się ze stożkowych kół zębatych, uchwytów i obrotowej podstawy ramy pomocniczej;
• podramki, które powinny mieć swobodę przemieszczania się z boku na bok.

Pytanie brzmi, w jaki sposób stara pralka może nam pomóc? Ale dzięki temu stare myjki mają dość duże zbiorniki myjące wykonane z wysokiej jakości radzieckiej stali nierdzewnej. A stal nierdzewna, jak wiadomo, jest materiałem odpornym na tlenek i jest dobrze zmywana z różnych zanieczyszczeń. Dlatego zmienimy zbiornik myjący w nasz domowy ekstraktor miodu.

Mechanizm napędowy i ramy pomocnicze będą musiały być wykonane z innych improwizowanych materiałów: drutu, części maszyn rolniczych i innych rzeczy.

Dodatkowe materiały i narzędzia

Aby zrobić domowy ekstrakt z miodu, potrzebujesz nie tylko wanny ze starej pralki, takiej jak Sibir lub Alma-Ata, ale także innych ważnych szczegółów. Aby nie być bezzasadnym, wypiszmy je, a także pokażmy na rysunku.

1. Belka stalowa wykonana z metalu o grubości 4 mm i szerokości 80 mm. Długość części będzie zależeć od średnicy wanny myjącej. Otwory wiercone są na krawędziach części, a następnie krawędzie te muszą zostać wygięte.
2. Wspornik napędu jest wykonany z metalu o grubości 4 mm i szerokości 80 mm.
3. Uchwyt do obracania ręcznego mechanizmu napędowego z wygiętego pręta stalowego.
4. Podstawa przytrzymująca ramy pomocnicze wykonane z taśm stalowych o grubości 2 mm.
5. Dwie ramy pomocnicze wykonane z cienkich stalowych pasków i drutu
6. Dwa koła zębate stożkowe - boczne i środkowe. Środkowy bieg jest większy niż koło boczne.
7. Wałek do centralnego przekładni zębatej stożkowej. Jako wałek lepiej jest użyć pręta stalowego z węglików spiekanych o odpowiedniej średnicy, ponieważ podczas korzystania z ekstraktora miodu będzie on narażony na dość duże obciążenia.
8. Migawka do wyrzucania miodu. Żaluzja jest wykonana ze stalowej płyty, która jest przykręcona do dolnej części ekstraktora miodu, blokując otwór na zrzut miodu.

Wszystkie powyższe szczegóły można uzyskać lub wyprodukować za niewielką opłatą w warsztacie ślusarskim w pewnym przedsiębiorstwie rolnym.

Powiedzmy teraz kilka słów o narzędziach. Oprócz standardowego zestawu narzędzi, które znajdują się w każdym garażu, potrzebujemy imadła, kowadła, młota, palnika, wiertarki, szlifierki i spawania elektrodami na stali nierdzewnej. Ogólnie rzecz biorąc, nic specjalnego, ale trudno jest obejść się bez usług doświadczonego ślusarza.

Proces montażu oprawy

Domowy ekstraktor miodu będzie bardzo prosty. Własnymi rękami możesz go przekręcić w 20-30 minut, ale tylko pod warunkiem, że wszystkie jego części są wykonane i idealnie do siebie dopasowane. Na początek zrobimy nosze w ekstraktorze miodu.

Najpierw określ rozmiar ramy pomocniczej. Powinien swobodnie pomieścić ramę ramy o wymiarach 435 x 300 mm. Podczas produkcji ramy pomocniczej kierujemy się konkretnie ramą skrzynki, a mniejszy rozmiar sklepu wejdzie bezbłędnie.

Biorąc pod uwagę występy, długość ramy nadwozia może osiągnąć 470 mm.

Z metalowego narożnika i drutu przekręcamy ramę pomocniczą o szerokości 520 mm i wysokości 550 mm. Jeśli masz pewność, że będziesz używać ściśle ramek o standardowych rozmiarach, możesz nieznacznie zmniejszyć wymiary ramy pomocniczej, ale lepiej tego nie robić. Co więc robimy?

• Bierzemy dwa stalowe paski ze stali nierdzewnej o grubości 1 mm i długości 520 mm, a następnie dwa kolejne paski o długości 550 mm, składamy z nich prostokąt i skręcamy je śrubami (można spawać).
• Za pomocą cienkiego wiertła musisz wywiercić wiele małych otworów wokół obwodu prostokąta, a następnie, jak pokazano na powyższym rysunku, pociągnij siatkę drucianą (weź drut nierdzewny i nieutleniający).
• Wykonujemy drugą siatkę drucianą, a następnie bierzemy 2 paski stali nierdzewnej o grubości 1 mm i szerokości 40 mm i wyginamy z niej 2 kanały.
• Między dwoma kanałami naprawiamy siatkę drucianą i tłumimy jeden koniec powstałej ramy pomocniczej poprzez spawanie taśmy stalowej.

Aby siatka ramy pomocniczej nie odkształcała się pod wpływem siły odśrodkowej, konieczne jest przyspawanie jej wzdłuż jednego paska metalu.

• Z jednej krawędzi ramy pomocniczej przykręcamy bezpośrednio dwa stalowe wsporniki bezpośrednio do kanału - jeden z góry na drugi od dołu. Będziemy ich potrzebować później, aby przymocować ramę pomocniczą do wirnika, który z kolei zanurzymy w separatorze miodu.
• Druga podramka tworzymy tak jak pierwsza. Następnie kładziemy obie ramy pomocnicze wykonane własnymi rękami na bok.

Następnie musimy zająć się wydajnością ekstraktora miodu. Zbiornik myjący może oczywiście odgrywać rolę fundamentu ekstraktora miodu, ale na jego dnie znajduje się całkiem sporo niepotrzebnych otworów, które należy szczelnie przyspawać. Kładziemy łaty z blach ze stali nierdzewnej, bierzemy elektrodę do stali nierdzewnej i spawamy wszystkie niepotrzebne otwory. Następnie wlewamy wodę do zbiornika. Jeśli zbiornik nie przepuszcza wody, wszystko jest w porządku.

Kolejnym etapem jest organizacja otworu spustowego dla miodu. Jak tylko przyspawamy wszystkie niepotrzebne otwory w dolnej części ekstraktora miodu, będziemy musieli zrobić nowy otwór własnymi rękami. Wykonujemy wiertło i wiertło stopniowe i wiercimy otwór w ścianie zbiornika na samym dole wyciągu miodu. Średnica otworu wynosi 25 mm. Wkładamy gumowy o-ring do otworu.

Teraz bierzemy prostokątną stalową płytę, wiercimy w niej otwór. Wiercimy otwór o tej samej średnicy tuż nad otworem spustowym ekstraktora miodu. „Siadamy” talerz na śrubie z dwiema podkładkami (wewnątrz i na zewnątrz ekstraktora miodu). Płyta musi być lekko wygięta, aby można ją było przesunąć w bok w przypadku, gdy konieczne jest otwarcie odpływu.

Następnie zegnij poprzeczkę wyciągu miodu. Dla niej wzięliśmy pasek metalu o grubości 4 mm, więc będziemy musieli użyć lampy lutowniczej, aby ogrzać jego krawędzie, i użyć młotka i kowadła, aby zgiąć je pod kątem prostym (lub prawie pod kątem prostym). Najpierw musisz wywiercić otwory na śrubę M10 na krawędziach poprzeczki.

Wiercimy dwa kolejne otwory pod M10 wciętymi do środka części, jak pokazano na powyższym rysunku. Będziesz także musiał wywiercić dwa otwory, abyś mógł naprawić wspornik mechanizmu napędowego własnymi rękami, ale można to zrobić później, że tak powiem „na miejscu”.

Dokładnie w środku poprzeczki należy wywiercić otwór pod wałem centralnego koła zębatego. Średnica otworu będzie nieco większa niż średnica wału.

Teraz umieszczamy poprzeczkę na środku otworu zbiornika, dzieląc ją ściśle na pół, i zaznaczamy miejsca, w których wykonamy otwory montażowe w ścianach zbiornika, aby zainstalować poprzeczkę. Następnie wywierć otwory w zbiorniku i przymocuj poprzeczkę. Następnie wykonujemy następujące czynności.

1. Bierzemy stalowy kołek (przyszły wał środkowego koła zębatego) i przecinamy gwint na jego końcach.
2. Wsuwamy szpilkę do włosów w centralny otwór poprzeczki, kładziemy na niej centralne koło zębate i chwytamy nakrętką.
3. Od dołu zakładamy pręt wirnika, wykonany z 4 mm metalowych pasków, zgodnie z poniższym rysunkiem. Szerokość paska wynosi 15-20 mm.
   
4. Mocujemy pręt za pomocą nakrętki i nakrętki zabezpieczającej. Na krawędziach listwy wirnika wiercimy otwory pod kołki ramy. Spinki do włosów wykonujemy z niegrubych prętów stalowych o długości 570 mm. Na końcach prętów musisz przeciąć nić.
5. Wykonujemy pręt prosty o długości 600 mm i szerokości 15-20 mm. Na końcach, a także na zakrzywionym pasku, wiercimy otwory.
6. Wkładamy kołki do wsporników ram pomocniczych i jednocześnie przepuszczamy je przez otwory górnej i dolnej listwy mechanizmu wirnika wyciągarki miodu. Napraw konstrukcję za pomocą nakrętek i nakrętek zabezpieczających.

Otrzymaliśmy ekstraktor miodu z rotorem i ramami pomocniczymi, które można dowolnie przesuwać i obracać w tej samej płaszczyźnie. Dlaczego tego potrzebujemy. Przede wszystkim odwrócone ramy pomocnicze umożliwiają bardziej efektywne odprowadzanie wody z ram.

Faktem jest, że kiedy wkładamy ramkę do ramy pomocniczej i zaczynamy obracać ekstraktor miodu, miód pod wpływem siły odśrodkowej zaczyna wylewać się głównie z plastrów miodu, które znajdują się po jednej stronie ramy (od strony ściany ekstraktora miodu). Komórki z tyłu ramki pozostają pełne. Aby je opróżnić, należy obrócić ramę pomocniczą z ramą, aby jej plastry miodu, wciąż wypełnione miodem, spojrzały w ścianę wyciągu miodu. Następnie, obracając wirnik 100-150 razy, całkowicie opróżniamy ramy.

Separator miodu jest prawie gotowy. Teraz wszystko zależy od dysku. Wykonamy napęd ręczny, chociaż są też ekstraktory miodu z napędem elektrycznym, o których powiemy później.

Mocujemy wspornik mechanizmu napędowego do poprzeczki. Przez wspornik mijamy zakrzywiony uchwyt osiowy, na którym należy wcześniej przeciąć nitkę. Kładziemy koło zębate na końcu osi rękojeści i mocujemy za pomocą nakrętek po obu stronach. Koło zębate powinno siedzieć tak, aby jego zęby leżały między zębami koła centralnego. Gotowy ręczny bieg!

Na drugim końcu osi rękojeści można owinąć taśmę elektryczną lub nałożyć gumę cambric, aby uchwyt był wygodny w użyciu.

Czy potrzebuję napędu elektrycznego?

Teraz kilka słów o tym, czym jest domowy elektryczny ekstraktor miodu. W tym przypadku jest to nadal ten sam ekstraktor miodu, ale zamiast uchwytu ma silnik z wałem. Wielu zwykłych ludzi powie: mówią, że wygodnie jest nie przekręcać rączki ekstraktora miodu, ale nacisnąć przycisk i poczekać, aż ekstraktor miodu wypompuje sam miód. W rzeczywistości wszystko jest bardziej skomplikowane, niż się wydaje na pierwszy rzut oka.

Domowy profesjonalny ekstraktor miodu z napędem elektrycznym takim jak pokazany na powyższym rysunku ma nie tylko silnik. Jest wyposażony w elektryczną jednostkę sterującą, za pomocą której można bardzo wygodnie regulować prędkość wirnika, co jest bardzo, bardzo ważne. Nawet profesjonaliści używający elektrycznego wyciągu miodu często łamią ramę, nie mając czasu na zmniejszenie prędkości obracającego się wirnika w czasie, nie mówiąc już o początkujących.

Wyobraź sobie obraz, masz tylko 10 uli i musisz spuścić powietrze ze stu klatek sklepowych. Drukujesz okładki o strukturze plastra miodu z pierwszej partii wciąż ciepłych ramek i wkładasz je do elektrycznego wyciągu miodu. Napęd wirnika do pełnego, aby szybko i lepiej spuścić powietrze z ram, a w rezultacie rozbić je wszystkie. Złamane ramki do ponownego użycia nie są odpowiednie, albo muszą zostać wysłane do ponownego wypalenia, albo do odtworzenia (odzyskanie nie zawsze jest możliwe). W rezultacie problem pojawia się zupełnie na niebiesko.

Do kontrolowania obrotów wirników ekstraktora miodu w dużych pasiekach przemysłowych stosuje się elektroniczne jednostki sterujące z opracowanym wcześniej programem i ustanowionym w nich. Takie moduły same decydują, kiedy zwiększyć prędkość, a kiedy zwolnić, więc struktura pozostaje nienaruszona.

Tutaj nie będzie nieprzyjemnego przypomnienia początkującym pszczelarzom, że rama uwolniona od miodu jest zastąpiona pszczołami, a jeśli istnieje „łapówka”, natychmiast zaczynają ją ponownie wypełniać miodem. Jeśli zastąpisz ramkę woskiem zamiast opróżnionej ramy, nadal będziesz musiał poczekać, aż pszczoły ją wyciągną, a to cenny czas, który ostatecznie zamienia się w stratę pszczelarza.

Co jest łatwiejsze niż ręczny ekstraktor miodu, w którym można pompować miód, starannie kontrolując rotację wirnika. W takim przypadku ani jedna klatka nie ucierpi, ani nie poniesie strat. W takim przypadku przewijając sto ramek nie przepracujesz. Wniosek: jeśli masz małą pasiekę, użyj ręcznego wyciągu miodu - elektrycznego dla właścicieli dużych pasiek (od 50 „pudeł”). Cóż, jeśli „swędzące dłonie” w jakiś sposób korzystają z silnika z pralki, przeczytaj artykuł maszyna z silnika z pralki, na pewno da ci użyteczne przemyślenia.

Podsumowując, zauważamy, że dla początkującego pszczelarza nie ma nic lepszego niż domowy ekstrakt miodu wykonany ręcznie z części pralki. Po pierwsze taki separator miodu jest stosunkowo prosty, a po drugie będzie kosztował stosunkowo niedrogo. Na pewno tańsze niż te sprzedawane w specjalnych sklepach dla pszczelarzy. Więc nie bądź leniwy, weź rysunki, wyjdź ze starych pralek i idź dalej, włóż odpowiednią wytrwałość i ciężką pracę, a odniesiesz sukces. Powodzenia