Zelfgemaakte honing extractor uit een wasmachine

De beginnende imker hoeft niet te kiezen. Er is geen geld om de volledige set benodigde apparatuur voor de bijenteelt te kopen, en je moet er op de een of andere manier uitstappen. U kunt bijvoorbeeld uw eigen honingextractor maken uit de delen van de wasmachine, zodat wanneer het tijd is om de eerste honing te pompen, hij volledig is uitgerust. We zullen bespreken hoe dit te doen als onderdeel van deze publicatie.

We bereiden de details van de wasmachine voor

De meeste beginnende imkers kunnen niet opscheppen over veel bijenkolonies. Hun boerderij zal bestaan ​​uit 10-15 "dozen" - niet meer. Dit is precies het bedrag dat een persoon met zeer weinig ervaring aankan. De nuances in dit geval zijn dertien in een dozijn, en er moet behoorlijk wat werk worden geïnvesteerd totdat de gouden stroom van het zoete product uit de afvoeropening van de honingextractor in de kolf stroomt.

In het begin moet je nadenken over welke apparatuur je moet kopen en welke je zelf moet maken. Het mooie van de bijenteelt is dat veel van wat je met je eigen handen moet doen, hoewel het veel tijd en werk zal kosten. Hier bijvoorbeeld een honingextractor. Dit essentiële bijenteeltapparaat bestaat uit drie hoofdelementen:

• grote capaciteit, die plaats moet bieden aan roterende subframes, hun basis en het aandrijfmechanisme;
• het aandrijfmechanisme zelf, dat bestaat uit kegelwielen, handgrepen en een roterende basis voor subframes;
• subframes die vrij moeten kunnen bewegen van links naar rechts.

De vraag is, hoe kan de oude wasmachine ons helpen? Maar daarmee hebben oude wasmachines tamelijk grote wastanks gemaakt van hoogwaardig Sovjet roestvrij staal. En roestvrij staal is, zoals u weet, een materiaal dat bestand is tegen oxide en wordt goed gewassen uit verschillende verontreinigingen. Dus we zullen de wastank veranderen in onze zelfgemaakte honingextractor.

Het aandrijfmechanisme en de subframes moeten worden gemaakt van andere geïmproviseerde materialen: draad, onderdelen van landbouwmachines en andere dingen.

Extra materialen en gereedschappen

Om een ​​zelfgemaakt honingextract te maken, hebt u niet alleen een wastobbe van een oude wasmachine zoals Sibir of Alma-Ata nodig, maar ook andere belangrijke details. Laten we ze opsommen en ze ook in de tekening tonen om niet ongegrond te zijn.

1. Stalen balk van metaal, 4 mm dik en 80 mm breed. De lengte van het onderdeel hangt af van de diameter van de wastobbe. Aan de randen van het onderdeel worden gaten geboord en deze randen moeten worden gebogen.
2. De aandrijfbeugel is gemaakt van metaal met een dikte van 4 mm en een breedte van 80 mm.
3. De handgreep voor rotatie van het handmatige aandrijfmechanisme uit een gebogen stalen staaf.
4. De basis met de subframes van stalen strips van 2 mm dik.
5. Twee subframes gemaakt van dunne stalen strips en draad
6. Twee conische tandwielen - zijkant en centraal. De centrale versnelling is groter dan de zijversnelling.
7. As voor centrale kegeltandwiel. Als een as is het beter om een ​​hardmetalen staaf met een geschikte diameter te gebruiken, omdat deze vrij grote belastingen zal ondervinden wanneer u de honingextractor gebruikt.
8. Sluiter voor het dumpen van honing. De sluiter is gemaakt van een stalen plaat, die op de bodem van de honingextractor is geschroefd, waardoor het gat voor de afvoer van honing wordt geblokkeerd.

Alle bovenstaande details kunnen worden verkregen of vervaardigd voor een kleine vergoeding in de slotenmaker workshop van een agrarische onderneming.

Laten we nu een paar woorden over hulpmiddelen zeggen. Naast de standaardset gereedschappen in elke garage, hebben we een bankschroef, een aambeeld, een voorhamer, een brander, een boormachine, een molen en lassen met elektroden op een roestvrij staal nodig. Over het algemeen niets bijzonders, maar het is moeilijk om te doen zonder de hulp van een ervaren slotenmaker.

Armatuur assemblageproces

Een zelfgemaakte honingextractor wordt heel eenvoudig. Met je eigen handen kun je het in 20-30 minuten draaien, maar alleen op voorwaarde dat alle onderdelen zijn gemaakt en perfect op elkaar zijn afgestemd. Om te beginnen maken we brancards in de honingextractor.

Bepaal eerst de grootte van het subframe. Het moet vrij passen bij een framekader van 435x300 mm. Bij de productie van het subframe zullen we ons specifiek laten leiden door het caseframe, en een winkelformaat kleiner, het zal zonder problemen binnenkomen.

Gezien de uitsteeksels kan de lengte van het kozijn 470 mm bereiken.

Vanuit een metalen hoek en draad draaien we een subframe van 520 mm breed en 550 mm hoog. Als u zeker weet dat u strikt frames van standaardmaten gebruikt, kunt u de afmetingen van het subframe enigszins verkleinen, maar het is beter om dit niet te doen. Wat zijn we aan het doen?

• We nemen twee stalen strips van roestvrij staal van 1 mm dik en 520 mm lang, en vervolgens nog twee strips van 550 mm lang, vouwen er een rechthoek van en draaien ze samen met bouten (u kunt lassen).
• Met een dunne boor moet u veel kleine gaten rond de omtrek van de rechthoek boren en vervolgens, zoals weergegeven in de bovenstaande afbeelding, aan het gaas trekken (neem een ​​roestvrij en niet-oxiderende draad).
• We maken een tweede gaas en nemen vervolgens 2 stroken roestvrij metaal van 1 mm dik en 40 mm breed en buigen er 2 kanalen vanaf.
• Tussen twee kanalen bevestigen we gaas en onderdrukken we een uiteinde van het resulterende subframe door een stalen strip te lassen.

Om ervoor te zorgen dat het subframe-gaas niet vervormt onder invloed van de middelpuntvliedende kracht, is het noodzakelijk om er langs één strook metaal overheen te lassen.

• Vanaf de ene rand van het subframe schroeven we twee stalen beugels rechtstreeks op het kanaal - de ene van boven de andere van onderen. We hebben ze later nodig om het subframe aan de rotor te bevestigen, die we op hun beurt onderdompelen in de honingafscheider.
• We maken het tweede subframe net als het eerste. Vervolgens leggen we beide subframes met onze eigen handen opzij.

Vervolgens moeten we omgaan met de capaciteit voor de honingextractor. Een wastank kan natuurlijk goed de rol spelen van de basis van een honingextractor, maar op de bodem zijn er heel wat onnodige gaten die strak moeten worden gelast. We plaatsen pleisters van roestvrijstalen platen, nemen een elektrode voor een roestvrij staal en lassen alle onnodige gaten. Dan gieten we water in de tank. Als de tank geen water doorlaat, is alles in orde.

De volgende fase is de organisatie van een afvoergat voor honing. Zodra we alle onnodige gaten in de bodem van de honingafzuiger hebben gelast, moeten we een nieuw gat met onze eigen handen maken. We nemen een boor en een stapboor en boren een gat in de tankwand helemaal onderaan de honingafzuiger. De diameter van het gat is 25 mm. We plaatsen een rubberen o-ring in het gat.

Nu nemen we een rechthoekige stalen plaat, boren we een gat erin. We boren een gat met dezelfde diameter net boven het afvoergat van de honingafzuiger. We "zitten" een plaat op een bout met twee ringen (aan de binnen- en buitenkant van de honingtrekker). De plaat moet enigszins worden gebogen zodat deze naar de zijkant kan worden verschoven als het nodig is om de afvoer te openen.

Buig vervolgens de dwarsbalk van de honingextractor. Voor haar namen we een strook metaal van 4 mm dik, dus we moeten een steekbrander gebruiken om de randen te verwarmen en ze in een rechte hoek (goed of bijna in een rechte hoek) te buigen met een hamer en aambeeld. Eerst moet u gaten boren voor de M10-bout in de randen van de dwarsbalk.

We boren nog twee gaten onder M10 ingesprongen naar het midden van het onderdeel zoals weergegeven in de bovenstaande afbeelding. En u moet ook twee gaten boren zodat u de beugel van het aandrijfmechanisme met uw eigen handen kunt bevestigen, maar dit kan later worden gedaan, om zo te zeggen "op zijn plaats".

Precies in het midden van de dwarsbalk moet een gat worden geboord onder de as van het centrale tandwiel. De diameter van het gat zal iets groter zijn dan de diameter van de as.

Nu plaatsen we de dwarsbalk in het midden van de tankopening, verdelen deze strikt in de helft en schetsen de plaatsen waar we montagegaten in de tankwanden zullen maken om de dwarsbalk te installeren. Boor vervolgens gaten in de tank en bevestig de dwarsbalk. Daarna doen we het volgende.

1. We nemen een stalen pen (de toekomstige as van de centrale versnelling) en snijden de draad aan zijn uiteinden.
2. We steken de haarspeld in het centrale gat van de dwarsbalk, plaatsen er een centraal kegeltandwiel op en grijpen het met een moer.
3. Vanaf de onderkant plaatsen we de staaf van de rotor, gemaakt van 4 mm stroken metaal, volgens de onderstaande tekening. De breedte van de strip is 15-20 mm.
   
4. We bevestigen de stang met een moer en een borgmoer. Aan de randen van de rotorbalk boren we gaten voor framebouten. We maken haarspelden van niet-dikke stalen staven van 570 mm lang. Aan de uiteinden van de staven moet u de draad afsnijden.
5. We maken een rechte balk met een lengte van 600 mm en een breedte van 15-20 mm. Aan de uiteinden, evenals de gebogen strook, boren we gaten.
6. We steken de noppen in de beugels van de subframes en voeren ze tegelijkertijd door de gaten van de bovenste en onderste trims van het rotatiemechanisme van de honingextractor. Bevestig de structuur met moeren en borgmoeren.

We hebben een honingextractor met een rotor en subframes verkregen, die vrij kan worden verplaatst en in hetzelfde vlak kan worden omgedraaid. Waarom hebben we dit nodig. Allereerst zorgen omgekeerde subframes voor een efficiëntere afvoer van de frames.

Het feit is dat wanneer we het frame in het subframe plaatsen en de honingextractor beginnen te roteren, de honing onder invloed van de middelpuntvliedende kracht voornamelijk uit de honingraten begint te vliegen, die zich aan een kant van het frame bevinden (vanaf de zijkant van de honingextractorwand). De cellen aan de achterkant van het frame blijven vol. Om ze te legen, moet u het subframe met het frame omdraaien, zodat de honingraten, nog steeds gevuld met honing, in de wand van de honingextractor kijken. Daarna laten we de frames 100 tot 150 keer ronddraaien en laten we de frames volledig leeglopen.

De honingafscheider is bijna klaar. Nu is het aan de rit. We zullen een handmatige aandrijving maken, hoewel er ook honingextractors met een elektrische aandrijving zijn, waar we het later over zullen hebben.

We bevestigen de beugel van het aandrijfmechanisme aan de dwarsbalk. We passeren door de beugel een gebogen asgreep waarop het noodzakelijk is om de draad van tevoren te knippen. We zetten een tandwiel op het einde van de handgreepas en bevestigen het met moeren aan beide kanten. Het tandwiel moet zo zitten dat de tanden tussen de tanden van het centrale tandwiel liggen. Handgeschakeld klaar!

Aan het andere uiteinde van de as van de handgreep kunt u elektrische tape wikkelen of rubberen cambric aanbrengen, zodat de handgreep gemakkelijk te gebruiken is.

Heb ik een elektrische aandrijving nodig?

Nu een paar woorden over wat een zelfgemaakte elektrische honingextractor is. In dit geval is dit nog steeds dezelfde honingextractor, maar in plaats van een handvat heeft het een motor met een as. Veel gewone mensen zullen zeggen: het is handig, zeggen ze, dat het zo'n opluchting is om niet aan het handvat van de honingextractor te draaien, maar op de knop te drukken en te wachten totdat de honingextractor de honing zelf pompt. In werkelijkheid is alles ingewikkelder dan het op het eerste gezicht lijkt.

Een zelfgemaakte professionele honingextractor met een elektrische aandrijving zoals die in de afbeelding hierboven, heeft niet alleen een motor. Het is uitgerust met een elektrische regeleenheid, waarmee u de rotorsnelheid heel gemakkelijk kunt aanpassen, en dit is heel, heel belangrijk. Zelfs professionals, die een elektrische honingextractor gebruiken, breken vaak het frame, zonder tijd om de snelheid van de roterende rotor op tijd te verminderen, laat staan ​​beginners.

Stel je de foto voor, je hebt slechts 10 netelroos en je moet honderd storeframes leeg laten lopen. U drukt de honingraatafdekkingen van de eerste batch nog warme frames af en plaatst ze in een elektrische honingextractor. Rijd de rotor naar vol om de frames snel en beter leeg te laten lopen en bijgevolg ze allemaal te breken. Gebroken frames voor hergebruik zijn niet geschikt, ze moeten ofwel worden verzonden om opnieuw te branden of voor restauratie (herstel is niet altijd mogelijk). Als gevolg hiervan krijgt u het probleem uit de lucht vallen.

Om de omwentelingen van de honing-extractorrotoren in grote industriële bijenstallen te regelen, worden elektronische regeleenheden gebruikt met een vooraf ontwikkeld en vastgelegd programma. Dergelijke modules bepalen zelf wanneer ze de snelheid moeten verhogen en wanneer ze moeten vertragen, zodat het framework intact blijft.

Hier zal het geen kwaad zijn om beginnende imkers eraan te herinneren dat het frame dat is vrijgemaakt van honing wordt vervangen door de bijen en als er sprake is van "omkoping", beginnen ze het onmiddellijk weer met honing te vullen. Als je een frame vervangt door een wax in plaats van een leeggelopen frame, moet je nog steeds wachten tot de bijen het eruit halen, en dit is kostbare tijd, die uiteindelijk in het verlies van een imker verandert.

Wat is eenvoudiger dan een handmatige honingextractor, waar u honing kunt pompen door de rotatie van de rotor zorgvuldig te regelen. In dit geval zal geen enkel frame lijden en geen verliezen. In dit geval zult u niet overwerken door honderd frames te scrollen. Conclusie: als u een kleine bijenteelt hebt, gebruik dan een handmatige honingtrekker - elektrisch voor eigenaren van grote bijenstallen (vanaf 50 "dozen"). Nou, als "jeukende handen" op de een of andere manier de motor van de wasmachine gebruiken, lees dan het artikel machine van de motor van de wasmachine, ze zal je zeker nuttige gedachten geven.

Tot slot merken we op dat er voor een beginnende imker niets beter is dan een zelfgemaakt honingextract dat met de hand is gemaakt uit delen van een wasmachine. Ten eerste is een dergelijke honingseparator relatief eenvoudig en ten tweede kost het relatief goedkoop. Nou ja, zeker goedkoper dan die verkocht in speciale winkels voor imkers. Dus wees niet lui, neem de tekeningen, stap uit de oude wasmachines en ga je gang, zet het juiste doorzettingsvermogen en hard werken en je zult slagen. Veel geluk