Zelfgemaakte honingzuiger uit een wasmachine

Een beginnende imker heeft geen keus. Er is geen geld om de hele set benodigde apparatuur voor de bijenstal aan te schaffen, en we moeten op de een of andere manier eruit zien te komen. Je kunt bijvoorbeeld je eigen honingzuiger maken van onderdelen van een wasmachine, zodat je van alle gemakken voorzien bent als het tijd is om de eerste honing eruit te pompen. Hoe u dit kunt doen, zullen we in deze publicatie bespreken.

Onderdelen van de wasmachine voorbereiden

De meeste beginnende imkers kunnen niet bogen op een groot aantal bijenkolonies. Hun huishouden zal uit 10-15 "dozen" bestaan ​​- niet meer. Dit is precies het bedrag dat iemand met heel weinig ervaring aankan. Er zijn veel nuances in deze kwestie, en er zal veel werk moeten worden geïnvesteerd totdat de gouden stroom van het zoete product uit het afvoergat van de honingzuiger in de fles stroomt.

Helemaal aan het begin zul je moeten nadenken over welke apparatuur je nodig hebt om aan te schaffen en wat je zelf moet maken. Het mooie van de bijenteelt is dat je veel van wat je moet doen met je eigen handen kunt doen, ook al kost het veel tijd en arbeid. Hier staat bijvoorbeeld een honingzuiger. Dit noodzakelijke bijenstalapparaat bestaat uit drie hoofdelementen:

• grote capaciteit, die plaats moet bieden aan de roterende subframes, hun basis en het aandrijfmechanisme;
• het aandrijfmechanisme zelf, dat bestaat uit kegelwielen, handgrepen en een roterende basis voor de subframes;
• subframes die vrij van links naar rechts moeten bewegen.

De vraag rijst: hoe kan een oude wasmachine ons helpen? Maar het punt is: oude wasmachines hebben vrij grote wastanks gemaakt van hoogwaardig Sovjet-roestvrij staal. En roestvrij staal is, zoals u weet, een materiaal dat bestand is tegen oxide en gemakkelijk kan worden afgewassen van verschillende verontreinigingen. Dus maken we van de wastank onze zelfgemaakte honingzuiger.

Het aandrijfmechanisme en de subframes zullen van andere beschikbare materialen moeten worden gemaakt: draad, onderdelen van landbouwmachines, enz.

Extra materialen en gereedschappen

Om een ​​zelfgemaakte honingextractor te maken, heb je niet alleen een wastank van een oude wasmachine van het type Siberië of Alma-Ata nodig, maar ook andere belangrijke onderdelen. Om niet ongegrond te zijn, laten we ze opsommen en ook in de tekening laten zien.

1. Stalen balk van metaal, 4 mm dik en 80 mm breed. De lengte van het onderdeel is afhankelijk van de diameter van de wastobbe. Er worden gaten in de randen van het onderdeel geboord en vervolgens moeten deze randen worden gebogen.
2. Aandrijfmechanismebeugel van metaal, 4 mm dik en 80 mm breed.
3. Handgreep voor het draaien van een handmatig aandrijfmechanisme gemaakt van gebogen stalen staaf.
4. De basis waarop de subframes zijn bevestigd, is gemaakt van stalen strips van 2 mm dik.
5. Twee subframes, gemaakt van dunne stalen strips en draad
6. Twee kegeltandwielen - zijkant en centraal. Het centrale tandwiel is groter dan het zijtandwiel.
7. As voor centraal kegeltandwiel. Het is beter om als as een hardmetalen stalen staaf met een geschikte diameter te gebruiken, aangezien deze behoorlijk zwaar zal worden belast wanneer u de honingzuiger bedient.
8. Poort voor het vrijgeven van honing.De sluiter is gemaakt van een stalen plaat, die aan de onderkant van de honingzuiger is geschroefd en het gat voor het afvoeren van honing blokkeert.

Alle bovengenoemde onderdelen kunnen tegen een kleine vergoeding worden verkregen of gemaakt in een slotenmakerswerkplaats van een landbouwbedrijf.

Laten we nu een paar woorden zeggen over hulpmiddelen. Naast de standaardset gereedschappen die in elke garage aanwezig is, hebben we een bankschroef, een aambeeld, een voorhamer, een steekvlam, een boormachine, een slijpmachine en lassen met roestvrijstalen elektroden nodig. Over het algemeen niets bijzonders, maar het is moeilijk om te doen zonder de diensten van een ervaren slotenmaker.

Montageproces van het armatuur

Een zelfgemaakte honingzuiger is heel eenvoudig te monteren. Je kunt het in 20-30 minuten met je eigen handen verdraaien, maar alleen op voorwaarde dat alle onderdelen gemaakt zijn en perfect in elkaar passen. Eerst gaan we brancards maken voor de honingzuiger.

Laten we eerst beslissen over de afmetingen van het subframe. Er moet vrij ruimte zijn voor een behuizingsframe van 435x300 mm. Bij het maken van een subframe zullen we ons specifiek concentreren op het carrosserieframe, en een in de winkel gekocht frame dat kleiner is, zal zeker passen.

Rekening houdend met de uitsteeksels kan de lengte van het behuizingsframe 470 mm bedragen.

Vanuit een metalen hoek en draad draaien we een subframe van 520 mm breed en 550 mm hoog. Als u zeker weet dat u strikt frames van standaardafmetingen zult gebruiken, kunt u de afmetingen van het subframe enigszins verkleinen, maar het is beter om dit niet te doen. Dus wat doen we?

• We nemen twee roestvrijstalen strips van 1 mm dik en 520 mm lang, en dan nog twee strips van 550 mm lang, vouwen ze in een rechthoek en draaien ze samen met bouten (kan worden gelast).
• Met een dunne boor moet je veel kleine gaatjes rond de omtrek van de rechthoek boren en vervolgens, zoals weergegeven in de bovenstaande afbeelding, het draadgaas uitrekken (neem roestvrij staal en niet-oxiderende draad).
• We maken een tweede draadgaas en nemen vervolgens 2 stroken roestvrij metaal van 1 mm dik en 40 mm breed en buigen er 2 kanalen uit.
• We bevestigen draadgaas tussen twee kanalen en we blokkeren het ene uiteinde van het resulterende subframe door een stalen strip te lassen.

Om te voorkomen dat de mazen van het subframe vervormen onder invloed van de middelpuntvliedende kracht, moet u er één strook metaal overheen lassen.

• We schroeven twee stalen beugels vanaf de ene rand van het subframe rechtstreeks op het kanaal - één bovenaan en de andere onderaan. Die hebben we later nodig om het subframe aan de rotor te bevestigen, die we op zijn beurt in de honingzuiger gaan onderdompelen.
• Het tweede subframe maken we op precies dezelfde manier als het eerste. Daarna leggen we beide zelfgemaakte brancards aan de kant.

Vervolgens moeten we werken aan de container voor de honingzuiger. De wastank kan natuurlijk heel goed de rol spelen van de basis van een honingzuiger, maar in de bodem zitten nogal wat onnodige gaten die goed moeten worden afgedicht. We plaatsen patches van roestvrijstalen platen, nemen een roestvrijstalen elektrode en lassen alle onnodige gaten. Giet vervolgens water in de tank. Als de tank geen water doorlaat, is alles in orde.

De volgende fase is het organiseren van een afvoergat voor honing. Omdat we alle onnodige gaten in de bodem van de honingzuiger hebben gelast, zullen we met onze eigen handen een nieuw gat moeten maken. We nemen een boormachine en een trapboor en boren een gat in de wand van de tank helemaal onderaan de honingzuiger. Gatdiameter – 25 mm. Steek de rubberen O-ring in het gat.

Nu nemen we een rechthoekige stalen plaat en boren er een gat in. We boren een gat met dezelfde diameter net boven het afvoergat van de honingzuiger. We “monteren” de plaat op een bout met twee ringen (aan de binnen- en buitenkant van de honingzuiger). De plaat moet licht gebogen worden, zodat deze opzij kan worden geschoven als u de afvoer moet openen.

Vervolgens buigen we de dwarsbalk van de honingzuiger. Hiervoor hebben we een strook metaal van 4 mm dik genomen, dus je zult een steekvlam moeten gebruiken om de randen te verwarmen en een hamer en een aambeeld moeten gebruiken om ze in een rechte hoek (of bijna in een rechte hoek) te buigen. Eerst moet u gaten in de randen van de dwarsbalk boren voor een M10-bout.

We boren nog twee gaten voor M10 met een inkeping in het midden van het onderdeel, zoals weergegeven in de bovenstaande afbeelding. En je zult ook twee gaten moeten boren, zodat je de beugel van het aandrijfmechanisme met je eigen handen kunt bevestigen, maar dit kan later als het ware 'ter plekke' worden gedaan.

Voor de centrale tandwielas moet precies in het midden van de dwarsbalk een gat worden geboord. De diameter van het gat zal iets groter zijn dan de diameter van de as.

Nu plaatsen we de dwarsbalk in het midden van het tankgat, verdelen deze strikt in tweeën, en markeren de plaatsen waar we montagegaten in de wanden van de tank gaan maken om de dwarsbalk te installeren. Vervolgens boren we gaten in de tank en schroeven we de dwarsbalk vast. Daarna doen wij het volgende.

1. We nemen een stalen pen (de toekomstige as van het centrale tandwiel) en snijden de draden aan de uiteinden.
2. We steken de pin in het centrale gat van de dwarsbalk, plaatsen het centrale kegeltandwiel erop en zetten deze vast met een moer.
3. Op de onderkant van de stijl plaatsen we een rotorstaaf gemaakt van een strook metaal van 4 mm, volgens de onderstaande tekening.Strookbreedte 15-20 mm.
   
4. We bevestigen de staaf met een moer en een borgmoer. Aan de randen van de rotorbalk boren we gaten voor de framepennen. De noppen maken we van dunne stalen staven van 570 mm lang. De uiteinden van de staven moeten van schroefdraad worden voorzien.
5. Wij maken een rechte strook van 600 mm lang en 15-20 mm breed. Aan de uiteinden boren we, net als de gebogen plank, gaten.
6. We steken de pinnen in de beugels van de subframes en steken ze tegelijkertijd door de gaten van de bovenste en onderste stangen van het draaimechanisme van de honingzuiger. We bevestigen de structuur met moeren en borgmoeren.

Wij beschikken over een honingzuiger met rotor en subframes die vrij in één vlak verplaatst en omgedraaid kunnen worden. Waarom hebben we dit nodig? Allereerst zorgen omkeerbare brancards ervoor dat frames efficiënter leeglopen.

Het is een feit dat wanneer we het frame in de brancard steken en de honingzuiger beginnen te draaien, de honing, onder invloed van de middelpuntvliedende kracht, voornamelijk uit de honingraten begint te vliegen, die zich aan één kant van het frame bevinden (aan de zijkant). de zijkant van de honingextractorwand). De honingraat aan de achterkant van het frame blijft vol. Om ze leeg te maken, moet je de brancard met het frame zo draaien dat de honingraten, nog steeds gevuld met honing, naar de muur van de honingzuiger wijzen. Hierna laten we de rotor 100-150 keer draaien en drogen we de frames volledig.

De honingzuiger is bijna klaar. Nu is het aan de aandrijving. We zullen een handmatige aandrijving gebruiken, hoewel er ook elektrische honingslingers zijn, waarover we later zullen praten.

We schroeven de beugel van het aandrijfmechanisme op de dwarsbalk. We passeren een gebogen ashandgreep door de beugel, waarop de draad vooraf moet worden afgesneden. We plaatsen een tandwiel op het uiteinde van de handgreepas en bevestigen deze aan beide zijden met moeren. Het tandwiel moet zo zitten dat de tanden tussen de tanden van het centrale tandwiel liggen. Het handmatige aandrijfmechanisme is klaar!

U kunt elektrische tape omwikkelen of een rubberen omhulsel om het andere uiteinde van de handvatas aanbrengen, zodat het handvat comfortabel in gebruik is.

Heeft u een elektrische aandrijving nodig?

Nu een paar woorden over wat een zelfgemaakte elektrische honingzuiger is. In dit geval is het nog steeds dezelfde honingzuiger, alleen heeft hij in plaats van een handvat een motor met een as. Veel gewone mensen zullen zeggen: wat is het handig, zeggen ze, het is zo'n opluchting om niet aan de hendel van de honingzuiger te draaien, maar op de knop te drukken en te wachten tot de honingzuiger zelf de honing eruit pompt. In werkelijkheid is alles ingewikkelder dan het op het eerste gezicht lijkt.

Een zelfgemaakte professionele honingzuiger met elektrische aandrijving, zoals die op de foto hierboven, heeft meer dan alleen een motor. Hij is uitgerust met een elektrische besturingseenheid, waarmee u heel gemakkelijk de rotorsnelheid kunt regelen, en dit is heel erg belangrijk. Zelfs professionals die een elektrische honingzuiger gebruiken, breken vaak het frame zonder tijd te hebben om de snelheid van de roterende rotor op tijd te verminderen, laat staan ​​beginners.

Stel je het plaatje eens voor, je hebt maar 10 bijenkorven en je moet honderd winkelframes leegpompen. Van de eerste batch nog warme frames maak je de honingraatdoppen los en plaats je deze in de elektrische honingzuiger. Je versnelt de rotor tot volle snelheid om de frames sneller en beter leeg te laten lopen, maar uiteindelijk maak je ze allemaal stuk. Gebroken frames zijn niet geschikt voor hergebruik; ze moeten naar de smelterij worden gestuurd of worden gerestaureerd (restauratie is niet altijd mogelijk). Het gevolg is dat je uit het niets een probleem krijgt.

Om de snelheid van honingextractorrotoren in grote industriële bijenstallen te regelen, worden elektronische regeleenheden met een vooraf ontwikkeld en ingebed programma gebruikt. Dergelijke modules beslissen zelf wanneer ze de snelheid verhogen en wanneer ze vertragen, zodat de frames intact blijven.

Hier zou het niet verkeerd zijn om beginnende imkers eraan te herinneren dat het frame dat leeg is van honing, terug aan de bijen wordt gegeven en dat als er sprake is van “steekpenningen”, ze het onmiddellijk weer met honing beginnen te vullen. Als je in plaats van een leeggelopen frame een frame vervangt door een fundering, zul je nog steeds moeten wachten tot de bijen het wegtrekken, en dit is kostbare tijd, die uiteindelijk in verlies voor de imker verandert.

Wat eenvoudiger is, is een handmatige honingzuiger, waarbij je honing kunt pompen door de rotatie van de rotor zorgvuldig te controleren. Er zal geen enkel frame beschadigd raken en er zullen geen verliezen ontstaan. Tegelijkertijd zal het scrollen door honderd frames je niet overbelasten. Conclusie: als je een kleine bijenstal hebt, gebruik dan een handmatige honingzuiger - een elektrische voor eigenaren van grote bijenstallen (vanaf 50 "dozen"). Nou, als je "handen jeuken" om op de een of andere manier de motor van de wasmachine te gebruiken, lees dan het artikel machine gemaakt van een wasmachinemotor, het zal je zeker nuttige gedachten opleveren.

Concluderend merken we op dat er voor een beginnende imker niets beters is dan een zelfgemaakte honingzuiger die met uw eigen handen is gemaakt uit onderdelen van een wasmachine. Ten eerste is zo'n honingzuiger relatief eenvoudig te maken, en ten tweede kost hij relatief weinig. Nou ja, zeker goedkoper dan die verkocht in speciale winkels voor imkers. Wees dus niet lui, neem de tekeningen, haal de oude wasmachines tevoorschijn en ga aan de slag, oefen het nodige doorzettingsvermogen en hard werken en je zult slagen. Succes!

   

Reacties van lezers

• Deel uw mening - laat een reactie achter