Herhangi bir şehirde, girişe bağlı girişleri olan çok katlı binalar vardır. Bu yapı bir yandan bir girişte, diğer yandan bir çöp oluğu ile teknik bir bölmedir. Ve bu neredeyse bağımsız bir bina olduğundan, kendi çatısı var. Ve ikinci kattaki dairelerin mutfaklarının pencerelerinin tam altında, katlarının katında.
İki kere düşünmeden insanlar genişlemeye başladı. Öncelikle, mutfak penceresinden yeni çıktıklarında, değerli çatıya bir çamaşır kurutma makinesi yerleştirdiler, bu nedenle sundurmayı bu görevden kurtardılar.
Sonra, bir gölgelik dikkatle inşa edildi. Sonuç olarak, hiç kimsenin çatısı kişisel bir veranda haline gelmedi ve mutfak penceresinin yerine tam bir kapı verildi.
Bir sonraki adım tam atıldı inşaat. Verandadan mutfağın devamı yaptılar. Aksine, mutfak yerinde kaldı ve ele geçirilen çatıya bir yemek odası yapıldı. Tuğla duvarlar, yalıtım, yalıtım, plastik. Çatı aynı zamanda yüksek kalitededir, kim neyi severse. Neyse ki, girişe bağlı giriş bir dairenin sınırları içinde yer almaktadır ve komşular meydanda yerleşemez.
Böyle bir manevra ile, dairenin toplam alanına 12-15 metre net mal eklenir. Çamaşır hariç herkes mutlu. Loggia'ya geri döner.
Yine de, bu bonusun meşrulaştırılması zor değil. Teknik açıdan bina hasar görmedi. Dahası, bu, mimari topluluk bütünlüğünü gözlemledikleri seçkin yeni binalarda gerçekleşmez. Bu tür mucizeler, güvercinlerin de bulunduğu daha basit alanların ayrıcalığıdır. Bu nedenle, yönetim kasaba halkı ile kolayca tanışır, hemfikir olabilirsiniz.
İnsanlarımız anlayışlı. Ve ihtiyaçlarım için sahipsiz olan her şeyi nasıl uyarlayacağımı da unutmadım. Eldorado, görülebilecek en önemli yerlerden biri olabilir.
