Bildiğiniz gibi, radyo tüplerini değiştiren ilk transistörler tam olarak germanyumdu. Buluşları, elektronik cihazların geliştirilmesinde büyük bir rol oynadı, elektronik cihazların daha işlevsel, ekonomik ve küçük boyutta olmasını sağladı. Bununla birlikte, germanyum transistörlerin dönemi uzun sürmedi - yakında daha gelişmiş silikon olanların yerini aldı. Buna rağmen, çok sayıda germanyum transistör üretildi ve şimdi bile yarım yüzyıldan sonra çok nadir değiller.
Tamamen germanyum transistörlere yerleştirilmiş bir amplifikatörün sesinin “ılık tüp” sesine yakın özel bir renge sahip olduğu kanısında. Bu, germanyum transistörlerini yakın zamanda jambon ortamında bu kadar popüler yapan şeydir. Aşağıda gösterilen çok basit bir devreyi monte ederseniz, kendi kulaklarınızla böyle bir amplifikatörün sesini dinleyebilirsiniz.
Amplifikatör devresi
Devre 5 germanyum transistörden ve küçük bir avuç dolusu parçadan oluşur. Aşağıda bu devre için transistörler için birkaç seçenek vardır.
- T1 - MP39, MP14, MP41, MP42 (PNP)
- T2, T4 - P217, P213, P210, P605, GT403 (PNP)
- T3 - MP38, MP35, MP36 (NPN)
- T4 - MP39, MP14, MP41, MP42 (PNP)
Başka benzer transistörler de uygundur, düşük gürültü en çok tercih edilir. Çıkış aşamasında (T2 ve T4) aynı transistörlerin olması gerektiğine, en yakın kazançta bir çiftin alınmasının tavsiye edildiğine dikkat edilmelidir. Diyot D1 germanyumdur, örneğin, D9, D18, D311, amplifikatörün sakin akımı buna bağlıdır. Tüm kapasitörler en az 16 volt voltaj için elektrolitiktir. Devrenin besleme voltajı 9-12 volttur.
Devre kartı:
[12.92 Kb] (indirme: 504)
Amplifikatör meclisi
Devre, LUT yöntemi kullanılarak gerçekleştirilebilen 40x50 mm'lik bir pano üzerine monte edilir. Aşağıda bitmiş konserve panosunun fotoğrafları bulunmaktadır.
Artık parçaları takmaya hazırsınız. Her şeyden önce, dirençler daha büyük kapasitörler ve transistörler olmak üzere tahtaya biner. Silikon transistörlerin aksine germanyum transistörlerin aşırı ısınmaya karşı çok daha duyarlı oldukları akılda tutulmalıdır.
Güçlü çıkış transistörleri, çalışma sırasında yüksek ses seviyesinde ısınırlar, bu yüzden bir transistöre (transistör kasası böyle bir fırsat sağlıyorsa) yerleştirilmeleri ve tahtaya teller yerleştirmeleri önerilir.
Tüm parçaları karta monte ettikten sonra, güç tellerini, sinyal kaynağını ve hoparlör çıkışını lehimlemeye devam eder. Montajın son aşaması, akı artıklarını tahtadan yıkamak, kurulumu kontrol etmek, kısa devre için bitişik rayları halkalamaktır.
İlk başlatma ve kurulum
Germanyum yükselticisi, D1 diyotu tarafından ayarlanan sessiz akım ayarını gerektirir. Her şeyden önce, besleme kablosunun boşluğundaki bir ampermetre de dahil olmak üzere devreye voltaj uygulamanız gerekir. Girişte sinyal yoksa, devre yaklaşık 20-50 mA tüketmelidir. Sakin akım ne kadar büyükse, çıkış transistörlerinin ısınması o kadar yüksek olur, ancak bu ses kalitesini olumlu yönde etkiler. Sakin akım çok küçükse, ses okunaksız hale gelir, bir çıngırak ve ses kısıklığı görünür. D1 ile seri halinde bir veya daha fazla diyot eklenerek akım arttırılabilir. Benim durumumda, kabul edilebilir bir ses kalitesi elde etmek için iki ek diyot eklemek zorunda kaldım.
Germanyum transistörlerine dayanan yükselteçlerin benzer devreleri eski pikaplarda, teyplerde, radyolarda yaygın olarak kullanılıyordu, bu nedenle antikacıların tüm sevenlerine hitap edecek.Çıkış gücü bir radyatörle yaklaşık 5-10 watt'tır, bu nedenle kafalı bir amplifikatör tüm odayı çalmak için yeterlidir. Güzel bir yapı var!
