Deneyimli ustalar, yarım daire biçimli bir marangoz keskisi ile tahta kaşıkta bir kase (girinti) yapabilirler ve bu, böyle bir ürünün imalatındaki belki de en zor ve önemli işlemdir. Ahşap el sanatları üzerinde çalışma deneyiminiz yoksa, böyle standart bir aleti kullanmak çok kullanışlı ve üretken olmayacaktır.
Tahta kaşık yaparken, acemi bir ağaç oymacısının özel bir keski - tam daire kazıyıcı (clukarza, kaşık kesici) kullanması daha iyi olacaktır. Böyle bir aletin kesici kenarı, geleneksel marangoz keskisinin aksine - uç, yan kenardır. Yani kazıyıcı kazıdığı kadar kesmez.
Hurda malzemelerden tam daire kazıyıcı yapmak mümkün müdür ve bunun için hangi alet ve ekipmanlara ihtiyaç duyulacaktır? Acemi bir usta için böyle bir çalışma mümkün mü?
Gerekli araçlar, materyaller ve beceriler
Deneyimler, ellerinde öğütücü ve matkap olan herkesin kendi ahşap kazıyıcısını yapabileceğini göstermektedir. Yukarıda belirtilen araçlara ek olarak ihtiyacınız olacak:
- mekanik taşlama cihazı (öğütücü);
- Ataşmanlı Dremel (küçük matkap);
- P600 kumlu zımpara kağıdı;
- mekanik keçe parlatma tekerleği;
- ahşap için düz el törpüsü;
- plastik saplı tornavida;
- çekiç;
- tezgah mengenesi vb.
Gerekli malzemeler, boyut ve kullanım kolaylığı açısından en uygun olan 19 mm'lik bir anahtarın yanı sıra, takviye halka başlıklı hazır bir ahşap sapla temsil edilir.
Ev yapımı bir elyaf yapma prosedürü
Uygun anahtarın seçimi 17 ile 19 arasındaydı. Ele ön montaj ve çalışma hareketlerini simüle ettikten sonra, 19 anahtar boyutu tercih edildi. Bir yetişkin için analog boyutu 17'ye göre daha uygundur.
Seçilen anahtarı bir tezgah mengenesine sıkıştırıyoruz ve parçayı somunun açık uçlu kavramasıyla işarete göre kesmek için bir öğütücü kullanıyoruz. Daha sonraki işlemler sırasında ellerinize zarar vermemek için kenarları taşlama makinesinin sonsuz zımpara kayışıyla yuvarlıyoruz.
Daha sonra bir Dremel ve taşlama taşı aparatı kullanarak anahtarın iç kenarlarını düzelterek iş parçasını periyodik olarak suda soğutuyoruz. Somun profilinin kaybolmasıyla bu işlemi tamamlıyoruz.
Dremel üzerindeki ilk ataşmanı daha ince taneli taş boyutuna sahip başka bir ataşmanla değiştirerek anahtarın eski tutacağının son işlemini tamamlıyoruz.
Daha sonra, girintinin başlığına bitişik olduğu noktada sapın her iki tarafını işaretlemek için bir işaretleyici kullanın. Gelecekteki ağaç işleme aletleri için daha rahat bir tutuş sağlayacaklar.
İş parçasını daha önce bir tezgah mengenesine sıkıştırmış olan işlemi bir öğütücü ile gerçekleştiriyoruz. Son işleme ve önceki işlemlerin yerinin son bitirmesi, ahşabı çıkarmak için gelecekteki bıçağın yerine özellikle dikkat edilerek bir öğütücü üzerinde gerçekleştirilir.
Taşlama taşı olan küçük bir matkap kullanarak başka bir metal çıkarma işlemi gerçekleştiriyoruz.Gelecekteki kızılcık mahsulüyle çalışmanın rahatlığı için, sapın birleştiği yerde dairenin üst kısmı boyunca hasat yapıyoruz. Elinize uyacak şekilde bir sapa geçişli numune boyutlarını seçiyoruz, zaman zaman rahatlığını kontrol etmek için başparmağınızı üzerine koyuyoruz.
Artık Dremel'e ince taneli bir zımpara taşıyla işlenmiş tüm yüzeylerin üzerinden son bir kez geçebilirsiniz.
Bundan sonra, henüz tam olarak hazırlanmamış kazıyıcıyı, kaşık boşluğunun girintisinden bir tahta tabakasını çıkarmak için kullanmayı deneyerek deneyebilirsiniz. Tabii ki, aletin bıçağı henüz tam olarak keskinleşmediği için bunu yapmak o kadar kolay olmayacak, ancak süreci hissedebiliyorsunuz.
Bıçağa gereken keskinliğe ince ayar yapmak için, P600 kumlu zımpara kağıdını dışarı doğru sıkı bir tüp içine yuvarlayın ve ileri geri hareketle kesme diskinin iç kısmını dikkatli bir şekilde taşlayın.
Bu işlemden sonra aletimizi boş bir kaşık üzerinde test etmek, ev yapımı zımbanın kesme özelliklerinin önemli ölçüde arttığını ve neredeyse tamamen kullanıma hazır olduğunu gösteriyor.
Daha sonra, mekanik bir keçe çarkı kullanarak, enstrümana düzgün bir görünüm kazandırmak için parlatıyoruz.
Geriye kalan tek şey, kullanıma uygun, uygun bir hazır ahşap sap seçmektir.
Aletin yerine sağlam ve güvenilir bir şekilde "oturması" için, neredeyse bitmiş iş parçasını bir tezgah mengenesine sabitliyoruz ve tutucunun yuvarlaklığını gidermek için bir taşlama makinesi kullanıyoruz.
Tutucunun uzunluğunu ayarlıyoruz, fazlalığı bir öğütücü ile kesiyoruz. Ayrıca saptaki deliğe, matkap mandrenine kenetlenmiş bir kombine matkap kullanarak enine kesitte dikdörtgen bir şekil veriyoruz ve elde tutulan bir ahşap törpü kullanarak bitiriyoruz.
Aletin kesme diskine zarar vermemek ve aynı zamanda onu sapa güvenli bir şekilde sabitlemek için, dayanak olarak bir mengeneye güvenli bir şekilde sıkıştırılmış plastik saplı güçlü bir tornavida kullanıyoruz.
Tutucu bölgesinde tornavida sapının üzerinde duran kesme diski, ahşap sapın çekiç darbeleriyle içeri sokulması durumunda herhangi bir deformasyon yaşamayacak ve tüm kesme özelliklerini koruyacaktır.
Bunu kanıtlamak için elimize gelen ilk tahta parçasına bir delik açmaya çalışalım. Şekil olarak oldukça simetrik olduğu ve fazla çaba veya gerginlik olmadan temiz bir şekilde işlendiği ortaya çıkıyor. Ev yapımı bir kazıyıcı, tahta kaşıklar ve diğer ürünleri yapmak için tamamen kullanıma hazırdır.
Ek Bilgiler
Ağaç kesici yapmak için krom vanadyum çeliğinden anahtar kullanmak mantıklı değildir. Bu çelik ahşap oymacılığında kullanılacak kadar sert değildir. Bu tür amaçlar için, kesicilerin, kılavuzların, raybaların ve diğer metal aletlerin yapıldığı yüksek karbonlu çelikler daha uygundur.
Ahşap mutfak eşyaları oymak için hangi ağaç türleri en iyisidir? Bu önemli soru, yeni başlayan birçok oymacıyı endişelendiriyor. Kaşık yapmak için en iyi parçalar sert fakat parçalanmamış sert ağaçtan yapılır - kavak, dişbudak, akçaağaç, huş ağacı, karaağaç, ceviz, kiraz veya akçaağaç. İğne yapraklı ağaç, artan reçine içeriği nedeniyle bu amaçlara uygun değildir.
Tahta kaşıkların daha uzun süre dayanmasını ve daha çekici görünmesini sağlamak için, onlara özel son işlem bileşikleri uygulanması tavsiye edilir. Seçenek seçimi ahşap ürünlerin amacına bağlıdır. Dekoratif amaçlı kesilen kaşıklarda herhangi bir sorun yaşanmaz.Herhangi bir boya onlara uygundur, herhangi bir vernik veya balmumu bileşimi ile kaplanabilirler.
Kaşıklar amacına uygun olarak (yemek yemek için) yapılmışsa, o zaman biraz dikkatli olmak gerekir. Emdirme bileşimi pratik ve güvenli olmalıdır. Bu gereksinimler en iyi şekilde keten tohumu yağı ve özel mineral yağlarla karşılanır.
