Özü, reaksiyon sırasında salınan hidrojenin mavi bir alevle yanmasıdır.
reaktifler
Yani ihtiyacımız var:
- % 15 hidroklorik asit konsantrasyonu;
- Bakır sülfat;
- Alüminyum folyo
Deney bir cam kavanozda gerçekleştirilecektir.
Bir gemi olarak, bir Petri kabını veya bir kabı alabilirsin. Şişenin kullanılmasını önermiyorum, çünkü ikincisinin dar boynu nedeniyle içeriye oksijen akışı zor olacaktır.
Deney
Bu deneyi yapmadan önce, asitlerle çalışırken güvenlik önlemlerini bilmenizi şiddetle tavsiye ediyorum.
Bir kavanozun içine bir çay kaşığı vitriol dökün ve 40 ml asit dökün. Çözelti, karmaşık bakır iyon tetraklorokuprat [CuCl4] 2- oluşumundan dolayı yeşile döner.
Şimdi alüminyum folyo eklemek için kalır. Bir oksit filmi ile kaplanmıştır, ancak ortaya çıkan kompleks hızla tahrip olur. Sonra, alüminyumun bir kısmı, bu reaksiyonun denklemi olan asit ile reaksiyona girer:
Reaksiyondan görülebileceği gibi, hidrojen salınır.
Aluminyumun geri kalanı, bakır ile ondan yer değiştiren kompleks ile etkileşime girer:
Büyük miktarda ısı açığa çıktıkça reaksiyonlar hızla ilerler.
Salınan hidrojen havada iyi yanıyor, hadi ateşe verelim.
Dar bir alev akışı, kancanın boynunun özellikleri ile ilişkilidir ve çözeltide bulunan bakır iyonları, doymuş bir mavi renk verir.
Aynı deneyi yapalım ama farklı bir kapta:
Tüm alüminyum reaksiyona girdiğinde, çözelti yüzeyinde düşük bakır lekeleriyle gri olur. Bol suyla seyreltilmeli ve lağımda boşaltılmalıdır.
Dipte tortu var:
Ayrıca, filtre edilmeye çalıştıktan sonra, filtre üzerinde açık kahverengi bir çökelti kaldığından ve bakır olarak adlandırılamadığından bertaraf edilmelidir.
Sonuç
Ve bu konuda, bu yazı sona erdi. Bu deneyim okuldaki kimya derslerinde gösterilebilir. Tekrardaki herkese iyi şanslar!
