İndüksiyonlu ısıtıcı, metali dokunmadan kırmızıya dönene kadar ısıtmanıza olanak tanır. Böyle bir ısıtıcının temeli, içine yerleştirilen metal bir nesneye etki eden, yüksek frekanslı bir alanın oluşturulduğu bir bobindir. Metalde yüksek yoğunluklu bir akım indüklenir ve bu da metalin ısınmasına neden olur. Bu nedenle, bir indüksiyonlu ısıtıcı oluşturmak için, yüksek frekanslı salınımlar üreten bir devreye ve bobinin kendisine ihtiyacınız olacaktır.
Şema
Yukarıda güçlü alan etkili transistörlere dayanan evrensel bir ZVS sürücüsünün diyagramı bulunmaktadır. 40 A'nın üzerinde bir akım için derecelendirilmiş IRFP260'ı kullanmak en iyisidir, ancak bunları alamıyorsanız IRFP250'yi kullanabilirsiniz, onlar da bu devreye uygundur. D1 ve D2 zener diyotlardır, 12 ila 16 volt arasında herhangi bir voltajı kullanabilirsiniz. Ultra hızlı diyotlar olan D3 ve D4 kullanılabilir, örneğin SF18 veya UF4007. 3-5 watt gücünde R3 ve R4 dirençlerinin alınması tavsiye edilir, aksi takdirde ısınabilirler. L1 – indüktör, 10-200 µH aralığında alınabilir. Yeterince kalın bir bakır tel ile sarılmalıdır, aksi takdirde ısınmadan kaçınılamaz.Kendiniz yapmak çok basittir - herhangi bir ferrit halkanın üzerine 0,7-1 mm kesitli 20-30 tur tel sarmanız yeterlidir. C1 kapasitörüne özellikle dikkat edilmelidir - en az 250 volt voltaj için tasarlanmalıdır. Kapasitans 0,250 ila 1 µF arasında değişebilir. Bu kapasitörden büyük bir akım akacaktır, bu nedenle çok büyük olmalıdır, aksi takdirde ısınacaktır. L2 ve L3, içine ısıtılan nesnenin yerleştirildiği aynı bobindir. 2-3 santimetre çapında bir mandrel üzerinde 6-10 tur kalın bakır telden oluşur. Bobinin ortasından bir dokunuş yapıp L1 bobinine bağlamanız gerekiyor.
Isıtıcı devre montajı
Devre 60x40 mm ölçülerinde bir PCB parçası üzerine monte edilmiştir. Baskılı devre kartı tasarımı tamamen baskıya hazırdır ve yansıtılmasına gerek yoktur. Kart LUT yöntemi kullanılarak yapılmıştır; aşağıda sürecin birkaç fotoğrafı bulunmaktadır.
Delikler açıldıktan sonra, rayların daha iyi iletkenliği için tahtanın kalın bir lehim tabakası ile kalaylanması gerekir, çünkü içlerinden büyük akımlar akacaktır. Her zamanki gibi önce küçük parçalar, diyotlar, zener diyotlar ve 10 kOhm dirençler lehimlenir. Yerden tasarruf etmek için ayakta dururken kart üzerine güçlü 470 Ohm dirençler yerleştirilmiştir. Güç kablolarını bağlamak için bir terminal bloğu kullanabilirsiniz, kartta bunun için bir yer var. Tüm parçaları lehimledikten sonra, kalan akıyı yıkamanız ve bitişik parçalarda kısa devre olup olmadığını kontrol etmeniz gerekir.
İndüksiyon bobini yapmak
Bobin, 2-3 santimetre çapında bir mandrel üzerinde 6-10 tur kalın bakır telden oluşur; mandrel dielektrik olmalıdır. Tel şeklini iyi koruyorsa, onsuz da yapabilirsiniz.Normal 1,5 mm'lik tel kullandım ve onu bir parça plastik borunun etrafına sardım. Elektrik bandı dönüşleri sabitlemek için iyi çalışır.
Bobinin ortasından bir musluk yapılır, benim yaptığım gibi yalıtımı telden çıkarabilir ve üçüncü teli oraya lehimleyebilirsiniz. Gereksiz kayıpları önlemek için tüm kabloların geniş bir kesiti olması gerekir.
Isıtıcının ilk başlatılması ve test edilmesi
Devrenin besleme voltajı 12-35 volt aralığındadır. Voltaj ne kadar yüksek olursa metal nesne o kadar fazla ısınır. Ancak aynı zamanda, transistörlerdeki ısı dağılımı da artar - eğer 12 voltluk bir güç kaynağıyla neredeyse hiç ısınmıyorlarsa, o zaman 30 voltta zaten aktif soğutmalı bir radyatöre ihtiyaç duyabilirler. Ayrıca C1 kapasitörünü de izlemelisiniz - gözle görülür şekilde ısınırsa, daha yüksek voltajlı bir tane almalı veya birkaç kapasitörden oluşan bir pil monte etmelisiniz. İlk kez çalıştırırken, besleme kablolarından birindeki kesintiye bağlı bir ampermetreye ihtiyacınız olacaktır. Boştayken, yani. Bobinin içinde metal bir nesne olmadığında devre yaklaşık 0,5 amper çeker. Akım normalse, bobinin içine metal bir nesne yerleştirebilir ve onun gözlerinizin önünde tam anlamıyla ısınmasını izleyebilirsiniz. Mutlu toplantı.
