Neden sahne arkasında bir kabine ihtiyacım var?
İlk önce kendimize bir soru sormaya çalışacağız ve objektif olarak cevaplamaya çalışacağız. Soru şu: ne kadar zamandır mağazaya gittim ve en son mobilya endüstrisi ürünleri, insan yaşamını iyileştirmeyi amaçlayan modern özellikleri ile ilgilenmiştim? Ne yazık ki, kişisel cevabım asla. Mobilya mağazalarına ve aynı çevrimiçi sitelere yapılan ziyaretler hakkında bilgi sahibi değilim, bu yüzden yakın geçmişten genelleştirmek zorunda kalacağım. Rusya'daki çoğu insanın psikolojisi yaklaşık olarak aynı: "Bu - bu iyi." Elbette, iç karartıcı rutini içlerinde hisseden, bir şeyi hızla değiştirme ve mümkün olduğunca sık yapma eğilimi duyanlar var. Ekmek almayacağım feng shui eleştirmenleri olabilir. Sadece emrinde uygun ve pratik bir şey olmasını istiyorum. Ayrıca, spekülatif önyargılı “gelişmekte olan” bir mağazada yatırımcı olmamak.
Daha yakın zamanlarda, sözde duvar popüler olmuştur - duvar boyunca bir dolap yığını. Zamanında böyle bir şeyin olması bir lüksdü, ama bu “duvar” ihanetin zirvesi:
- Ağır kalkanlar.
- Ayrılıkçı kolları.
- Yanlış tasarım yaklaşımı nedeniyle çıkış kutuları.
- Ayrıca sunta levhadan yapılmış benzersiz bir arka duvar.
Sadece bu felaket zamanlardaki insanlar ve her zaman olduğu gibi şu çok mekanik düşünceyi geliştirdiler: “zenginler, onunla daha mutlular”. Ben buna alışkınım. Yani şimdi benim gibi ilgilenmiyorlar. Ve ilgilenenler bana savurgan geliyor. Fakat bir noktada, kafanızı elinize alırsanız çok şık bir şey elde edebileceğinizi fark ettim.
Tasarım zorlukları
Sahne arkası dolabını tasarlarken alanı daha ekonomik, ama aynı zamanda ustalıkla kullanmak istedim. Aynı zamanda iç mekanı tasarlarken ve kabini kullanırken estetik hafiflik hissetmek istedim. Odama baktığımda, çok işe yaramaz görünen ve genel atmosfere uymayan en mütevazı açıyı belirledim. Bir dolaba ihtiyacım vardı. Elbise askısı için raflar ve traversler ile. Ancak, levha yapısına, arka duvarının arkasında değerli santimetre vermek istemedim. Ek olarak, bu tür yapıların arkasında ne kadar toz birikir. Bir başka nüans, odanın biraz yamuk olmasıdır. Anlıyorsunuz: mükemmel bir şifon bile odanın sağ köşelerinde olmayan tüm kusurları ortaya çıkaracaktır (sadece yaz terasında sıcak bir hale getirilir). Kızaklardaki kayan kapaklar da uymaz. Güneşlikler fikriyle ilgilenmiştim:
- Yüksekliğini ayarlayabilirsiniz.
- Duvar kağıdı için bir renk seçin.
- Ancak fiyat zayıf.
Yoğun bir kumaş kullanmaya karar verildi.
Sahne arkası dolabı için gerekli hesaplamalar
Bir tekstil mağazasında ön seçim yaptıktan sonra, perdelik kumaş üzerine dikey çizgilerle yerleştim. Renk hem duvar kağıdı hem de pencere perdeleri için uygundur. Hesaplamaya göre, zeminden tavana kadar istenen uzunluk 230 santimetre idi. Ve sahne arkasının toplam genişliği 136 santimetre idi ve 140 santimetre koşu metre genişliğine tamamen uyuyordu. Yani, satıcının tabandan tavana kumaşı artı oyuğu kesmesini, artı tüm yatay kenarlarda iki santimetrelik bir büküm (kanatlarda iki, oyuk üzerinde iki tane) kesmesini istedim. Bunun için 750 ruble ödedim.
Kenarları düzeltmek için uğraşmak bana ilham vermedi, bu yüzden tüm yatay ve dikey kenarlar için yapışkan bant aldım. Bana 30 rubleye mal oldu. Referans olarak, bir oyuk, 20 cm uzunluğundaki kanatlardan 5 santimetre geri çekilen üst kısa şerittir. İki işlevi vardır:
- Toza karşı koruma sağlar.
- Kanatların tutturulması için mekanizmaları kapatır.
Herhangi bir genişliğe ayarlanabilen bir korniş yapmaya karar verirseniz, duvar ile perde arasındaki boşluğu ve kornişin maliyetini göz önünde bulundurmanız gerekir.
Raflara geçelim. Her türlü rafı incelerken, yüksek maliyetleri ve doğru ebadı seçememe durumuyla karşılaştım. Neyse ki, farklı bir yol bulundu:
- Sunta raflardan bir raf monte ettim, istenilen büyüklüğü 1.83x1.37 metre 16 mm kalınlığında bir bilmeceden bir cilalanmış levhadan çıkardım. Toplam sac alanı 459 ruble pahasına 2,51 metrekaredir. İki alt zemin için iki raf 47x63 santimetre, iki alt zemin için beş raf 47x30 cm. Böylece tüm sayfanın yaklaşık yarısı gerçekleşti. Çevresinde yapışkan bir şerit ile donatılmış bir lamine sunta düşünebilirsiniz. Maliyetleri dikkate alın. Toplam maliyeti 237 ruble ile oldukça mutluydum.
- Sonra gelecekteki rafların köşelerine simetrik delikler açtım. Her biri 24 santimetrede gördükten sonra kürek kesimi için bacak olarak kullandım. Bu gibi boşluklar 32 parçaya ihtiyaç duyuyordu. 456 ruble - uzun 108 cm uzunluğunda 8 kesimler toplam maliyetini hesaplamak kolaydır. Bir matkap yardımıyla, içlerinde farklı çaplarda iki delik açmıştım: biri saplamanın altında, diğeri somunun altında. Önce daha geniş bir çapın delindiğine dikkat edin.
- Epoksi üzerine sabitlenmiş 8 mm somun. Toplam: 116 ruble miktarında iki ruble için 58 fındık, artı 70 ruble değerinde epoksi aldım.
- Cıvata olarak, metal üzerinde üç metrelik bir testere testeresi gördüm ve 8 milimetre çapında on santimetre saplamalar kullandım. 84 rubleye mal oldular.
- Üstteki altı delik bir rondela ile cıvatalanır. Maliyetine 130 ruble ekliyorlar.
Sahne arkası dolabının montajı
Sahne arkasına monte edelim. Benim emrinde bir 3D yazıcı var. 9 halka, 5 flanş, 4 braket yazdırdı. Onlar düzenli bir mağazada satın alınabilir, benim maliyetim 70 ruble. Tüm uygun boyutlarda duvarlara vidalar üzerine flanşlar ve braketler yerleştirildi ve halkalar kanatlara dikildi. Çapraz çubuklar olarak, daha küçük çaplı bir sap kullanılmıştır. 90 ruble için üç parçaya ihtiyaçları vardı. Sahne arkasını bir olta kullanarak açma kapama mekanizmasıyla donattım.
Dolap bir günde monte edildi. Malzemenin eksi zaman ve iş maliyeti yaklaşık 2,033 ruble olarak gerçekleşti. Tasarruf üç katı maddidir. İşimden ve olanlardan çok memnunum. Yaratıcı olmaya gayret edin.
