SUV'umu satın aldığımda, bagajda “öldürülmüş” bir yedek lastik olduğunu buldum (satın almadan önce bana anlatmayı unuttular). Onunla ne yapacağımı bilemedim ve bir gün bana kadar ilginç bir fikir ortaya çıkana dek bagajda bıraktı. Metalin nasıl pişirileceğini bilmiyordum, bu yüzden yaratıcı olmam gerekiyordu ve montaj için kullanılan tüm bileşenlerin ısıya dayanabileceğinden emin olmam gerekiyordu (yani, nikel ya da galvaniz kaplamalar).
Kişisel olarak kullandığım araçların ve malzemelerin listesi, ancak bu projenin bireysel tercihlere uyarlanması kolaydır. Taban bir ahşap paletten veya diğer ahşap keresteden yapılabilir ve bunu yapmak istemediğiniz takdirde, mangal betonunu dökün ve istediğiniz uzunlukta bir boru parçası kullanarak yüksekliği ayarlayabilirsiniz. Genel olarak birçok seçenek var.
Araçlar:
- Taşlama makinası.
- Gönye Testere
- Elektrikli matkap.
- Planya (isteğe bağlı).
malzeme:
- Tekerlek tahrik
- Yüksek sıcaklık boyası - 2 kutu
- 100x100x2500mm Çubuklar
- M16 cıvataları - 4 adet
- Ahşap M12 için vida seti - 4 adet
- 48 mm çapında - 450 mm uzunluğunda çelik boru
- M12 dişli çubuklar - 2 adet
- Izgara ızgara (çeşitli ebatlarda) - 1 veya 2 parça
- Tekerlekler - 4 adet
İşin en zor kısmı
Kuşkusuz, bu işin en tatsız kısmı - kauçuğu diskten çıkarmak. Birkaç video izledikten ve teoriye göre her şeyi yapmaya çalıştıktan sonra, sonunda bir elektrikli demir testeresi aldım, lastiğin kenarını kestim ve bir şekilde saplama ve uzun bir tornavida ile çıkardım.
Diski kauçuktan kurtardıktan sonra, kendim işlememe izin verilen yerel kumlama sistemine sürdüm. Zamanla, yaklaşık 11 dakika sürdü ve 600 ruble'den daha az maliyetliydi (iş usta tarafından yapılırsa 800 ruble).
Detaylar ve boyama
Gerekli tüm bileşenleri yerel bir hırdavatçıdan satın aldım. Bir boru aldım ve orada kestim. Ahşap bir kaide monte edilecek olan boru flanşının değiştirilmesi gerekmeyecektir, çünkü burada istenen çaptaki ayar vidalarını kullanacağız. Ancak diski boruya monte edecek olan flanş biraz daha büyük çaplı deliklere sahip olmalıdır (delinmeleri gerekir), böylece daha geniş başlı cıvatalar içine oturtulur.
Sıradaki resim. Şahsen, özel bir yüksek sıcaklık boyası olan Rustoleum High Heat kullandım. Kaplama, diğer sprey boyalarla aynı prensipte yapılır. Tüm detayları iki kat halinde çizdim. Boyamadan önce tekerlek yataklarının etrafına kağıt sardım, böylece emayeyi tıkamazlardı.
Vakıf hazırlanıyor
Sürücünün kendisi oldukça ağır, bu nedenle taban da oldukça büyük olmalı. Ağırlığını diskinkiyle aynı yapmak istedim, küçük kalmam gerekiyordu, bu yüzden 100x100 mm çubuk kullanmaya karar verdim. Onları testere ile kestim, böylece alt kısmı kare olacaktı.
Daha sonra, önceden delinmiş olukları olan ahşap bir kılavuz levha kullanarak çubukların uçlarına delikler açtım. İdeal olarak, deliklerin tamamen aynı olması için bir delme makinesi kullanmak isterdim, ancak sahip olmadığım için geleneksel bir matkap kullandım.Sonra dişli çubukları deliklerden geçirip bitmiş tabanı cilaladım.
Sonra contaları dişli çubukların üzerine koydum, rondelaları üste büktüm ve taşlama aleti ile fazlalıkları kestim. Ondan sonra, üstündeki ayar vidalarının ve altındaki tekerleklerin deliklerini deldim (ve toprakladım).
Sonunda, sadece tabanı emprenye ve koruyucu cila tabakası ile örtmek için kalır.
Diski, boruyu ve tabanı bağlarız
Boru flanşını diske sabitlemek için pürüzsüz başlı cıvatalar kullandım (mümkün olan en geniş çap). Cıvataların kapaklarının diskin ortasına temas etmesi gerekir. Bu bağlantının oldukça zayıf olduğu görülüyor olabilir, ancak somunları sıktığımda, tasarımın geri tepme vermediği anlaşıldı. Borudaki deliği, külün içeri girmemesi için özel bir tapa ile kapattım. Fişi yüksek sıcaklıkta boya ile de işledim.
Boru bir ucundan flanşa, diğer ucundan taban flanşına vidalanır. Taban flanşı cıvata ve rondelalarla sabitlenmiştir. Onları da boya ile kapladım.
Son akorlar
Izgara oldukça büyük olduğu ortaya çıktı, bu yüzden alttan yapının daha rahat hareket etmesi için tekerlekleri tutturmaya karar verdim.
Üzerindeki kancayı sabitlemek için diskteki vana deliğini kullandım, daha sonra üzerine bir karabina koydum - üzerine çeşitli yardımcı aletler (maşa, fırça, spatula) asılabilir.
Doğru ebatlı ızgaraları bulmak sorunluydu, ancak interneti araştırdım ve ihtiyaç duyduğum seçenekleri buldum. Bir ızgara, kömürün içine sığacak ve tutacak kadar kompakt olmalı, diğeri de üste sığacak ve yiyecek tutacak kadar geniş olmalıdır. Prensipte, bir kafes yeterlidir, çünkü kömür doğrudan disk metaline istiflenebilir (yalnızca paslanmaz çelik veya normal çelik ise ve çinko veya galvanizli metal değilse), ancak kömürlerin alttan deliklerden düşüp ahşap tabanını bozabileceğini düşündüm.
Sonuç
Hem barbekünün işlevselliğini hem de görünüşünü beğendim. Henüz metal pişirmeyi öğrenmemiş (ama gerçekten yapmak isteyen) biri olarak, doğaçlama araçları kullanarak oldukça güvenilir bir tasarım yaratmaya çalıştım ve sanırım başardım. Ayrıca, tekerlekleri çıkarır ve ızgarayı baş aşağı döndürürseniz oldukça şık bir masa elde edebilirsiniz.
Umarım öğretmemi beğenmiş ve faydalı bulmuşsunuzdur!
