Kolay ve basitse, neden denemiyorsunuz. Dahası, örüyorum ve uygulayacak hiçbir yeri olmayan ipliğin artıkları yeterli. Bu tekniğe hakim olmak için, farklı dokulardaki ipliklere ek olarak, çözünür bir dokunmamış dokumaya da ihtiyaç vardır. Ne yazık ki bende yoktu. Aynı interneti araştırdıktan sonra, bu malzemenin ucuz olmadığını ve şehirde elimizde olmadığını öğrendim. Online mağazadan satın alabilirsiniz, ancak para harcamak için değer, ama ya işe yaramadıysa ....
Wise danışmanları, aynı dokuma olmayanları sıradan gazetelerle değiştirebileceğinizi yazdı. Denemek, denemek, fakat minimum maliyetle. Ayrıca, ücretsiz reklam gazeteleri sık sık kutulara açılmaktadır.
Bahçede çarpıcı bir şekilde sonbahar güzel olduğu için sonbahar renklerinde bir fular yaratmaya karar verdim. Hayallerimi gerçeğe çevirmek için aşağıdakileri hazırladım:
- birkaç gazete;
- farklı tipteki kalınlıklar, dokulardaki iplik kalıntıları;
- yeşil-turuncu renkli hasat edilmiş kumaş parçaları (sadece eşarpa sonbahar yaprakları eklemeye karar verdim);
- sıradan ve zikzak makasları;
- yonga için iğneler;
- saç spreyi;
- bej dikiş iplikleri;
- dikiş makinesi
Uzun bir masaya sahip olmadığımdan, gazeteleri hemen birbirimize yattığım şekilde gazeteleri yere yattım. 40 x 200 cm'lik bir dikdörtgen aldım.
Bu yüzeyde, başlıklarımı rastgele açmaya ve toplardan ayırmaya başladım. Her yeni katman için diğer ipliklerle bir top aldım. Dört kat iplikten sonra yaprakları çizmeye karar verdim.
Onları oval biçimli zikzak makasla kestim. Sıradan bir makas kullanabilirsiniz, fark tamamen görünmez olacaktır.
Düzenlenen ipliklerdeki ipek yaprakların kesilmesi ve saçılması, onları dört kat iplik daha kapladı. İşte olanlar.
Sabitlemek için, tüm yapıyı vernikle boyadım ve bir kat gazete kağıdı ile kapladım. Terzi iğneleri ile hepsi kendi aralarında bağlanır. Elde edilen "sandviçi" hafifçe bir rulo halinde yuvarlayın. Kapitone makinesine taşınır.
Dikişi çapraz çizgilerle başlatmaya karar verdim, ancak uygunsuz oldu: gazeteler yırtıldı, iğneler döküldü. Ama "... neye karar verirseniz, kesinlikle içerim ..."
Bir spiral boyunca çevre boyunca dikebildim, yaklaşık 1 cm'lik çizgiler arasında mesafe bıraktım, çok daha uygun oldu. Ürünün merkezine yaklaştıkça dikiş kolaylaşır. Bütün yapı kapitone olduğunda, çizgileri çizmeye başladım. Dikiş parçası çok daha kolaydı, çünkü iş parçası kontür aldı ve güçlendi. Kanaviçe işi 2 cm sonra daha az sıklıkta yapmaya başladım.
Eşarbı dikmek neredeyse üç saatimi aldı. Eller zar zor mürekkeple yıkandı. En kötüsünün geride kaldığına gerçekten çok sevindim, ama orada değildi. Gazeteler sıkıca dikildi ve hiç gecikmek istemedi. Gazeteleri seçme ihtimali bana ilham vermedi.
Sonra ben sadece fated fular eşyasını bir havzaya katlayıp ılık suyla doldurdum.
Yarım saat sonra, yaratımın orada olduğunu kontrol etmeye karar verdim. Gazeteler sırılsıklam olmuş, fakat çok geride değil. Çamaşır yıkarken olduğu gibi atkımı sürtmeye başladım. İşler iyi gitti, gazeteler biraz gecikmeye başladı. Sonra bu atkı tuvalete salladım, etrafta gazete artıklarını tıkadı. Daha sonra oturdu, batırılmış gazete kalıntılarını elleriyle seçerek oturdu. Eşarpı tekrar yıkadıktan sonra kuruması için astı.
Sonuçta yine de beni tatmin etti. Asgari maliyeti hesaba katarsak, sonucun fena olmadığını söyleyebiliriz. Bir fular mevcuttur. Crazy Vul yöntemi minimum maliyetle test edilmiştir (maksimum çabayla, ama ne yapmalı ...).
Kalem testimden sonra, aşağıdakileri paylaşmak istiyorum:
- Gazetelerin kolay ve basit olduğunu söyleyen birine inanmayın;
- hafif iplikler kullanmayın, siyah boya ile kirlenirler ve iyi yıkanmazlar;
- Bunun, bu teknikte bir şeyler yaratmanın hızlı bir yolu olduğunu düşünmeyin (elbette örgüden çok daha hızlı olsa da);
- bitmiş formdaki şeyler biraz daha küçük hale gelir;
- bunun için gidin, başaracaksınız!
İlk (belki de tamamen başarılı değil) deneyimimden sonra, şimdi bu tekniğe daha fazla ustalık etmek istiyorum, sadece dokumasız. Satın almak için koşuyorum.
Ve hepiniz işinizde iyi şanslar.
