Pek çok insan desenleri nereden alacağını bilmiyor - bunları kendiniz yapmak kolaydır. Sadece uygun bir resim seçin, monitöre boş bir sayfa yerleştirin ve tercüme edin.
Desenin malzemeye aktarılması da kolaydır. Her parçayı kesip keçeye uyguluyorum, çiziyorum ve kesiyorum.
Başlangıç olarak gelecekteki oyuncağa bakmak için tüm parçaları bir araya topladım.
Basılı hale getirmeye karar verdim, bu yüzden çoğu parçayı ikişer ikişer kestim.
O anda dolgu yoktu; bunun yerine keçe artıkları kullandım; broş, saç tokası veya aplike olsun, her türlü işten sonra kalırlar.
Çok hacimli olmadı ama çocuk hoşuna gitti. Ayaktan dikişe başladım. Kombine ettim, biraz dolgu koydum ve diktim.
Gövde kısmına geçmek için öncelikle oyuncağın yüzünü tasarlamanız gerekir.Bir gülümsemeyi nakışlamaya karar verdim ve onu kaybolan bir kalemle özetledim. İyi bir göz gerektirse de keçe üzerine nakış yapmak oldukça uygundur.
Geriye kalan parçaları büyük resmi görecek şekilde düzenledim, sonra kaldırdım.
Gülümseme nakışı işledim ve kırmızı iplikle burnu diktim.
Kalan parçaları uygulayarak sürekli kendimi kontrol ettim.
Gözleri diktim, el sanatları reyonlarında hazır satıyorlar, ucuzlar ve onlarla oyuncak farklı görünüyor.
Sıcak tutkal kullanarak yapıştırdım, ancak birçok kişi sadece boncuk veya düğme dikiyor.
Namluyu süsledikten sonra vücut üzerinde çalışabilir, onu pençelerden ve kulaklardan daha fazla doldurabilirsiniz.
Keçe oyuncağın parçalarını da tutkal tabancasıyla birleştirdim.
Tüm dikişleri aynı yapmak çok kolay olmadı ama bence bu bir pratik meselesi. Keçeden diğer "Smeshariki" de benzer şekilde dikilir. Oğlum oyuncağı çok beğendi ve tavşanı da yanına alıp yatağına götürdü.
