Üstündeki zemin iki ahşap kiriş üzerine oturmuş ve üzerine serilmiş tahta ve sunta levhalardan oluşmuştur. Sahtekâr bir şekilde yapıldı ve öyle yürümeye devam etti ki, üzerinde yürümenin gerçekten tehlikeliydi. Tüm odun, ahşap böceği böcekleri tarafından dövüldü ve sunta levhalarının bir kısmı nemli oldu ve gevşendi.
İlk başta, sadece üzerindeki panoları değiştirmeyi planlıyordum, ancak daha sonra düşünmek için zaman ayırdıktan sonra, metal bir çerçeve yapmaya ve betona doldurmaya karar verdim. Birincisi, bodrum katında her zaman rutubet olacak, söylenebilecek her ne olursa olsun, bu da ormanın mevcut kalitesi verilen yeni panoların kesinlikle uzun süre yetmeyeceği anlamına gelir; betonarme betondan daha mı güçlü?
Eski zeminin sökülmesi
İlk adım sunta levhayı ve ardından tahtaları çıkarmaktı. Bir çivi çektirmesi, bir çekiç ve bir levye yardımıyla, bunu üç saat içinde yapmayı başardım. Plakalarla ilgili herhangi bir sorun yoktu, ancak tahtaları sökmek daha uzun sürdü: büyük çivilerle kirişlere çivilendiler, bu yüzden büyük zorluklarla çıktılar. Ahşap döşeme kaplaması tamamen kaldırıldıktan sonra, mevcut tüm çıkıntıları kaldırmak ve yüzeyi planlamak için duvarların etrafındaki bir kürekle iyi bir toprak katmanını (bir süngü) çıkarmak zorunda kaldım. Bu iş günün geri kalanını aldı. Ertesi sabah, kaynak nedeniyle oldu.
Çerçeve imalatı
Çerçevenin üretimi için metali pişman etmedim. Belki de gerekenden daha fazla kullandı, ancak yalnızca mahzenin içine boş alanını azaltan ilave direk destekleri koymak için kullanılamaz. Tasarımın temeli, kalın duvarlı borulardı (? 61 mm, duvar kalınlığı 5 mm). Gerçek şu ki, daha önce, evde onlardan ısıtma yapıldı. Berbat görünüyordu, hacimliydi, bu yüzden tüm bu ütüyü odalardan aldım, modern ısıtma cihazlarıyla değiştirdim. Ve gördüğünüz gibi, borular bodrum katında kullanışlıdır.
İlk olarak, bodrum çukuruna (80 cm sonra) yük taşıyan kirişler olan dört adet üç metrelik boruyu eşit bir şekilde dağıtdım. Sonra, onları tam olarak düzeye getirerek, birlikte kaynak yapmaya başladı. Bunun için daha küçük çaplı (32 32 mm - 12 m) ve kalın takviyeli (12 12 mm - 40 m) borulara ihtiyacım vardı. Öncelikle, kirişler arasına 15 köprü atladım, sonra da bütün yapıyı aşağıdan kaynaklanmış takviye çubukları ile sıktım. Sonuç, çok güvenilir bir metal çerçevedir.
Ayrıca bodrum girişini çevreleyen bir çerçevenin imalatına da değinmek istiyorum. Bir dikdörtgen şeklinde 40/20 mm profil borudan yaptım (uzunluk - 70 cm, genişlik - 50 cm). Dikkat edilecek ne var? İlk olarak, çerçevenin tüm köşeleri tamamen düz olmalıdır, kenarların boyutları tam anlamıyla mevsimsel olmalıdır, aksi takdirde kapak gevşek bir şekilde içine girecek ve mahzenden girecektir. İkincisi, aynı zamanda işaretler olan kiriş boruları ile aynı seviyede olacak şekilde kaynaklanmalıdır.
Kapağın kendisi de bir profil borusundan (40/20 mm) ve metal tabanına kendiliğinden vidalanan vidalarla güvenilir bir şekilde bağlanan kalın bir kontrplak parçasından yapılmıştır. Kapak için, bodrum içine düşme olasılığı hariç, bir sınırlayıcı, çerçeveleme çerçevesinin alt tarafına kaynaklı bir köşeydi. O gün kalbimden kaynakla çalıştım: sabahtan gece geç saatlere kadar, ama yine de işi bitirdim. Neredeyse iki paket bir elektrot yaktı ve yanık duman soluyor - korku! (Borular boyadaydı).
Kalıp yükleme
Metal çerçeve hazırdı, ancak şimdi yeni bir sorunu çözmek zorunda kaldım - kalıpları bodrum üzerine monte etmek için. Üretimi için çeşitli seçenekler göz önünde bulunduruldu, ancak sonunda seçimim eski zeminden kaldırılmış sunta üzerine düştü. Neden? Birincisi, çukurun üstündeki geniş bir alanı kapatmak daha kolay ve hızlıydı ve ikincisi, pratikte sıvı betonun dökülebileceği herhangi bir çatlak yoktu. Onları alt kısımdaki çerçeveye kalın bir örgü tel ile bağladım: önce suntada bir matkapla delikler açtım, sonra teli içlerinden geçirdim ve daha sonra pense takviyeye sıkıca sıktı. Güvenilir bir şekilde ortaya çıktı, ancak somut ciddiyeti göz önüne alındığında, tam da, birkaç geçici destek koyacağım.
Zemin dolgusu
Beton işleri ciddi bir testtir, özellikle bir günde 12 m betona ihtiyacınız varsa? 10 cm kalınlığında, bu sebeple, daha önce bu konuda gerekli olan her şeyi hazırlamış bir arkadaşımdan yardım çağrısı yaptım: çakıl, çimento, bir karıştırma teknesi, kürekler, kovalar, kural. Bunu şöyle dağıttık: Betonu bir araya getirdik (1/5 oranında), sonra bir tanesi kovalara dökülüp koyduk ve döktük, diğeri bitmiş karışımı üç metrelik kural ile eşitledi, deniz fenerlerine sıkıca bastırarak ve yanlara doğru salınan hareketler yaptı.
Birlikte avda çalıştılar. Sabah saat sekizde çalışmaya başladık, öğle vakti gelince dökmeyi çoktan bitirmiştik. Sonuç hoş oldu. Zemin seviyesi düştü ve tüm oda hemen değişti. İki gün sonra, beton üzerine yürümek mümkün olduğunda, eski araba diskini aldım ve yer yüzeyinde dairesel hareketler yaparak ondan küçük düzensizlikleri giderdim. Şimdi sadece beton tamamen kurumasını beklemek kaldı.
Son akor
Bir hafta geçti ve son çalışmaya başladım. Her şeyden önce, kurutulmuş beton yüzey üzerine bol miktarda astar boya ile boyadı. Ama güzellik için değil, hayır, ama yürürken kaçınılmaz olarak oluşan toz miktarını azaltmak. Boya kuruduğunda, nemin betondan muşamba içine nüfuz etmesini önleyen, zemine su yalıtım filmi sürün. Ondan sonra, linolyumun üzerine sürüldüğünden bile korkmayan, aşınmaya dirençli bir yüzeye sahip, basit fakat kalın olmayan, yalıtımlı bir yüzey döşendiğini tahmin ettiniz. mobilya. Pahalı zevk (koşu metresinin fiyatı yaklaşık 2 bin ruble), ama inan bana harcanan paraya değer.
Bodrum girişine ve kapağın kendisine dekoratif metal bir köşe ile girdim. Düzgün ve güzel bir şekilde ortaya çıktı: köşede, linolyumun düzensiz kesilmiş kenarlarını gizlemeyi başardık ve ayrıca onları sıkıca yüzeye bastırdı. Kapak için tutamağı sıradan değil, çıkarılabilir hale getirdim, böylece yürümeye engel olmuyordu. Bunu yapmak için, ortasından bir kapak açtım, arka tarafına normal bir somunun spotla kaynaklandığı metal bir plaka vidaladım. Bunun için özel bir anahtar yaptı, sonunda iplik ve topuz bulunan küçük bir dal.
Şimdi, bodrum katına inmek için, anahtarı almak, deliğe sokmak, ardından somuna vidalamak ve kapağı kaldırmak yeterliydi. Katılıyorum, ilginç bir çözüm ve en önemlisi - yerde daha fazla bir şey yok. Anahtar çıkarıldığında deliğin kendisi plastik bir mobilya tapasıyla kapatılmıştır.Öyle görünüyor ki, sevgili okuyucular, makale hakkında herhangi bir sorunuz varsa, o zaman benim tarafımdan çekilen fotoğrafların ayrıntıları anlamanıza yardımcı olacağını umuyorum.
