Prędzej czy później drewnianą rękojeść siekiery trzeba wymienić, gdyż metalowa główka siekiery jest mocniejsza od drewnianej rączki, zarówno mechanicznie, jak i pod względem wytrzymywania niekorzystnych czynników zewnętrznych.
Usuwanie starej siekiery
Aby ułatwić proces usuwania starego główki siekiery, lepiej odciąć ją niemal natychmiast za tylną krawędzią główki siekiery. Aby nie zawracać sobie głowy drewnianymi klinami, należy przewiercić resztę rączki topora wiertłem i w ten sposób poluzować jego dopasowanie. Teraz pozostaje już tylko wybić kawałek drewna uderzając młotkiem od przodu.
Warto rozważyć jakość starego mocowania narzędzia na podstawie wybitej części. Pozostały ślad wskazuje, że przeprowadzono go według wszelkich zasad. Mocowanie nowej drewnianej części siekiery należy wykonać dokładnie w ten sam sposób.
Ponieważ ze względu na wilgoć zawartą w elemencie drewnianym, w otworze montażowym głowicy mogą znajdować się ślady utleniania, które należy usunąć walcowanym papierem ściernym średnioziarnistym.
Mocowanie nowej siekiery
Teraz możesz przystąpić do montażu nowej rękojeści siekiery z gotowymi rowkami pod kliny dystansowe. Uchwyt wkładamy do otworu wlotowego początkowo tylko przy pomocy siły ręki na około 1/4 długości włożenia.
Następnie trzymając rękojeść siekiery w baldachimie główką poniżej, uderzamy młotkiem w jej górny koniec tyle razy, ile potrzeba, aby dolny koniec rękojeści wysunął się z otworu montażowego w główce o około 10-15 mm. Ponadto podczas mocowania należy upewnić się, że główka siekiery nie przekrzywia się w jedną lub drugą stronę w kierunku wzdłużnym, a rzadziej w kierunku poprzecznym.
Teraz musisz upewnić się, że główka siekiery znajduje się na właściwym miejscu. Aby to zrobić, narysuj ołówkiem linię na drzewie wzdłuż krawędzi wyjściowej wkładu i ponownie energicznie uderz młotkiem kilka razy w wolny koniec rączki.
Jeśli po dodatkowych uderzeniach głowa pozostanie w tym samym miejscu, wówczas mocowanie można uznać za zakończone. W przeciwnym razie proces należy kontynuować, aż głowice przestaną przesuwać się wzdłuż rączki siekiery.
Klin powinien być wykonany z tego samego gatunku drewna co rączka. Jego szerokość powinna być równa podłużnej wielkości otworu, mieć równomierne zwężenie i grubość: na końcu 3-5 mm, u podstawy - około 1/3 poprzecznego wymiaru rączki.
Przed montażem należy obficie nasmarować koniec i wpust rączki siekiery, a także klin ze wszystkich stron roztopionym olejem lnianym, aż drewno przestanie go wchłaniać.
Aby klin nie pękł, a ponadto nie rozłupał się, wbijamy go w przeznaczony dla niego rowek odmierzonymi uderzeniami młotka, stosując jako prowadnicę odpowiedni kawałek drewnianego klocka o gładkich równoległych krawędziach. Ponadto podczas uderzeń wiązka musi całkowicie pokrywać obszar górnego końca klina.
Gdy klin przestanie wchodzić w rowek, możemy założyć, że zajął należne mu miejsce. Nadmierna gorliwość w tym przypadku nie jest zalecana, ponieważ może prowadzić do złamania klina.
Trzonek zaciskamy w imadle stolarskim i za pomocą piły ręcznej z drobnymi zębami odcinamy nadmiar trzonka siekiery wystającego z otworu wylotowego główki siekiery wraz z częścią klina. Ponadto nacięcie należy wykonać 5-7 mm od krawędzi otworu w główce. Pasek ten z czasem się poluzuje i wraz z klinem zapobiegnie zsunięciu się główki siekiery z rękojeści.
Wbijamy fabryczny lub domowy metalowy klin po przekątnej bliżej środka części wyjściowej rękojeści topora, najpierw młotkiem, a następnie przez metalową przedłużkę, tak aby zlicował się z końcem rękojeści. Z pewnością nowa rękojeść siekiery będzie niezawodnie służyć nie krócej niż poprzednia.
