Układ IR2153 jest sterownikiem migawki wysokiego napięcia, buduje wiele różnych obwodów, zasilaczy, ładowarek itp. Napięcie zasilania waha się od 10 do 20 woltów, prąd pracy wynosi 5 mA, a temperatura pracy wynosi do 125 stopni Celsjusza.
Początkujący szynki boją się montować swój pierwszy zasilacz impulsowy, bardzo często uciekając się do jednostek transformatorowych. Kiedyś też się bałem, ale wciąż się spotkałem i postanowiłem spróbować, tym bardziej, że było wystarczająco dużo części, żeby to złożyć. Porozmawiajmy teraz trochę o tym schemacie. Jest to standardowy zasilacz z półmostkiem z wbudowanym IR2153.
Szczegóły
Mostek diod wejściowych 1n4007 lub gotowy zespół diod o prądzie znamionowym co najmniej 1 A i napięciu wstecznym 1000 V.
Możliwy jest rezystor R1 o mocy co najmniej dwóch watów, a 5 watów to 24 kΩ, rezystor to R2 R3 R4 o mocy 0,25 wata.
Kondensator elektrolityczny po wysokiej stronie ma 400 woltów i 47 mikrofaradów.
Wyjście 35 woltów 470 - 1000 mikrofaradów. Kondensatory z filtrem filmowym zaprojektowane na napięcie co najmniej 250 V 0,1 - 0,33 μF. Kondensator C5 - 1 nF. Ceramiczny, kondensator ceramiczny C6 220 nF, folia C7 220 nF 400 V. Tranzystor VT1 VT2 N IRF840, transformator ze starego zasilacza komputerowego, mostek wyjściowy diody pełen czterech ultraszybkich diod HER308 lub innych podobnych.
W archiwum możesz pobrać obwód i płytkę:
[100.06 Kb] (pliki do pobrania: 1122)
Płytka drukowana jest wykonana na kawałku powlekanego folią jednostronnego włókna szklanego metodą LUT. Dla wygody podłączenie zasilania i napięcie wyjściowe na płycie są zaciskami śrubowymi.
Obwód zasilania przełączającego 12 V.
Zaletą tego obwodu jest to, że ten obwód jest bardzo popularny w swoim rodzaju i jest powtarzany przez wielu amatorskich entuzjastów radia jako pierwsze przełączające źródło zasilania i wydajność, a co dopiero o wielkości. Obwód zasilany jest napięciem sieciowym o napięciu 220 woltów na wejściu. Filtr składa się z dławika i dwóch kondensatorów foliowych zaprojektowanych do napięć co najmniej 250–300 woltów o pojemnościach od 0,1 do 0,33 mikrofaradów i może być pobierany z zasilacza komputerowego.
W moim przypadku nie ma filtra, ale pożądane jest jego umieszczenie. Następnie napięcie dostarczane do mostka diodowego jest zaprojektowane na napięcie wsteczne co najmniej 400 woltów i prąd co najmniej 1 amper. Możesz umieścić gotowy zestaw diod. Ponadto, zgodnie ze schematem, istnieje kondensator wygładzający o napięciu roboczym 400 V, ponieważ wartość amplitudy napięcia sieciowego wynosi około 300 V. Pojemność tego kondensatora jest wybierana w następujący sposób, 1 μF na 1 W mocy, ponieważ nie zamierzam pompować dużych prądów z tego urządzenia, a następnie w moim przypadku jest kondensator 47 uF, chociaż z takiego obwodu można wypompować setki watów. Zasilanie mikroukładu jest pobierane z przerwy, tutaj zorganizowany jest rezystor zasilający R1, który zapewnia tłumienie prądu, zaleca się umieszczenie co najmniej dwóch watów mocniejszych, ponieważ jest on podgrzewany, a następnie napięcie jest prostowane tylko jedną diodą i podawane do kondensatora wygładzającego, a następnie do mikroukładu. 1 pin układu plus moc, a 4 pin minus moc.
Możesz również zebrać dla niego osobne źródło zasilania i zastosować je zgodnie z polaryzacją 15 V.W naszym przypadku mikroukład działa na częstotliwości 47 - 48 kHz. Dla tej częstotliwości zorganizowany jest obwód RC składający się z rezystora R2 15 kΩ i kondensatora błonowego lub ceramicznego o wartości 1 nF. W tym scenariuszu mikroukład będzie działał poprawnie i wytwarzał prostokątne impulsy na swoich wyjściach, które są podawane do bram potężnych kluczy polowych przez rezystory R3 R4, ich wartości mogą różnić się od 10 do 40 omów. Tranzystory muszą być ustawione na kanał N, w moim przypadku jest to IRF840 z roboczym napięciem drenu źródła 500 V i maksymalnym prądem drenu w temperaturze 25 stopni 8 A i maksymalnym rozproszeniem mocy 125 watów. Następnie, zgodnie ze schematem, znajduje się transformator impulsowy, po którym jest pełnoprawny prostownik czterech diod HER308, zwykłe diody nie będą tu działać, ponieważ nie będą w stanie pracować na wysokich częstotliwościach, więc umieszczamy ultraszybkie diody, a po mostku napięcie jest już dostarczane do kondensatora wyjściowego 35 V 1000 uF oraz 470 mikrofaradów o szczególnie dużych pojemnościach w zasilaczach impulsowych nie są wymagane.
Wróćmy do transformatora, można go znaleźć na płytkach zasilaczy komputerowych, nietrudno stwierdzić, że widać na zdjęciu największy, którego potrzebujemy. Aby przewinąć taki transformator, konieczne jest poluzowanie kleju, za pomocą którego sklejono połówki ferrytu, w tym celu bierzemy lutownicę lub lutowną suszarkę do włosów i powoli rozgrzewamy transformator, możemy obniżyć go we wrzącej wodzie na kilka minut i ostrożnie odłączyć połówki rdzenia. Nawijamy wszystkie podstawowe uzwojenia, nawijamy własne. Na podstawie obliczeń, że muszę uzyskać napięcie w zakresie 12-14 woltów, uzwojenie pierwotne transformatora zawiera 47 zwojów drutu 0,6 mm w dwóch rdzeniach, wykonujemy izolację między uzwojeniem zwykłą taśmą, uzwojenie wtórne zawiera 4 zwoje tego samego drutu z 7 rdzeni . WAŻNE jest nawijanie w jednym kierunku, izolowanie każdej warstwy taśmą, oznaczanie początku i końca uzwojenia, w przeciwnym razie nie będzie działać, a jeśli to zrobi, urządzenie nie będzie w stanie oddać całej mocy.
Sprawdź blok
Cóż, teraz przetestujmy nasz zasilacz, ponieważ moja wersja jest w pełni funkcjonalna, natychmiast podłączam ją do sieci bez lampy bezpieczeństwa.
Sprawdzimy napięcie wyjściowe, ponieważ widzimy je w zakresie 12–13 V, nie odbiega ono znacznie od spadków napięcia w sieci.
Jako ładunek przepływa odpowiednio 12-woltowa lampa samochodowa o mocy 50 watów, prąd odpowiednio 4 A. Jeśli taka jednostka zostanie uzupełniona poprzez dostosowanie prądu i napięcia, umieszczenie elektrolitu wejściowego o większej pojemności, wówczas możemy bezpiecznie zmontować ładowarkę samochodową i zasilacz laboratoryjny.
Przed uruchomieniem zasilacza należy sprawdzić całą instalację i włączyć zasilanie przez żarową lampę bezpieczeństwa 100 W, jeśli lampa jest pełna, poszukaj błędów podczas instalowania dyszy, topnik nie jest wypłukiwany lub jakiś element nie działa itp. Jeśli lampa jest prawidłowo zmontowana, powinna być lekko wybuchnij i wyjdź, to mówi nam, że kondensator na wejściu jest naładowany i nie ma błędów w instalacji. Dlatego przed zainstalowaniem komponentów na płycie należy je sprawdzić, nawet jeśli są nowe. Kolejnym ważnym punktem po uruchomieniu jest napięcie na mikroukładzie między wyjściami 1 i 4, które powinno wynosić co najmniej 15 V. Jeśli tak nie jest, należy wybrać wartość rezystora R2.
