Jest taki nastrój, kiedy stojąc przed witryną sklepu rozumiesz: figurki i szklanki nie przynoszą radości, którą chcesz nieść niezapomnianym prezentem. Któregoś dnia Eureka dała mi pewność, że własnoręcznie wykonam niezwykły portret bohatera dnia. Inspiracją była dla mnie twórczość Lisy Kokin, która tworzy niesamowite obrazy na guziki. W każdej rodzinie kumulują się setki tej dobroci.
Gdzie zacząć? Przede wszystkim przygotuj arkusz tektury i kawałek białego materiału. Będziesz także potrzebował kleju i pęsety. Teraz otwórz na komputerze zdjęcie osoby, której portret chcesz wykonać. Przymocuj szmatkę do monitora i obrysuj półprzezroczyste kontury ołówkiem. To bardzo proste – oto wzór. Pozostaje tylko wypełnić go jak mozaikę. Karton połóż tak, aby materiał został zaimpregnowany klejem powstałym z zabrudzeń stołu.
Baw się dobrze, oddzielając przyciski według kolorów i wybierając te, które są szczególnie żywe dla Twoich włosów, oczu i ust. Żółte guziki nadają się do wypełnienia twarzy anatomiczną rzeczywistością. Zamiast surrealistycznych pociągnięć, takich jak loki we włosach, przydadzą się okazy o nietypowych kształtach.
Warto zauważyć, że ciemne guziki, które powinny znajdować się bardziej w połowie portretu, pomagają przedstawić twarz jako obszerną. Technika ta stworzy wrażenie, jakby twarz była oświetlona lampą.
Brwi zrobiłam z pokruszonych kawałków dużego guzika. Nijakie białe guziki dobrze nadają się do podkreślenia głębi oczu. Obracaj każdy z nich, aż zauważysz radosne podobieństwo do oryginału. Pamiętaj, że wrażenie obrazu będzie się zmieniać w zależności od odległości: im dalej, tym bardziej harmonijne będą szczegóły. Ułóż krawędzie przycisków jedna na drugiej (jak łuski), zmień relief obrazu, grę kolorów, stopione granice tonów.
Będziesz cieszyć się aplikacją. Włosy na portrecie zaczną się kręcić, usta ożyją, a „urok oczu” zabłyśnie. Pamiętaj, aby umieścić portret w ramce (są sprzedawane w sklepach fotograficznych) i swoje obecny być kochanym przez kogoś przez wiele lat. Życzę twórczej przyjemności.
