Pulsacyjny wykrywacz metali „Pirate”

Ostatnio aktywność polegająca na wyszukiwaniu różnych starych monet, artykułów gospodarstwa domowego i po prostu bibelotów w ziemi za pomocą wykrywacza metalu zyskała dużą popularność. W rzeczywistości może być coś lepszego niż spacer po polu od rana, wdychanie zapachów natury i podziwianie widoków. A jeśli jednocześnie można znaleźć jakieś wartościowe znalezisko na ziemi - to bajka. Niektórzy ludzie robią to celowo, całymi dniami przeczesując pola w poszukiwaniu cennych monet lub innej biżuterii. Do ich dyspozycji są drogie fabryczne wykrywacze metali, na które nie każdy może sobie pozwolić na zakup. Jednak pełnoprawny wykrywacz metalu jest całkiem możliwy do samodzielnego złożenia.

W tym artykule skupimy się na stworzeniu najpopularniejszego, poszukiwanego, sprawdzonego w czasie, niezawodnego pulsacyjnego wykrywacza metali o nazwie „Pirate”. Umożliwia znajdowanie monet w ziemi na głębokości 15-20 cm oraz dużych obiektów w odległości do 1,5 m. Schemat wykrywacza metalu przedstawiono poniżej.

Schemat wykrywacza metalu „Pirate”

Cały obwód można warunkowo podzielić na dwie części - nadajnik i odbiornik. Mikroukład NE555 generuje prostokątne impulsy, które są podawane do cewki przez potężny tranzystor polowy. Kiedy cewka wchodzi w interakcję z metalem znajdującym się obok niej, występują złożone zjawiska fizyczne, dzięki którym część odbiorcza ma możliwość „zobaczenia”, czy w obszarze cewki znajduje się metal, czy nie. Obwód odbiornika w oryginalnym obwodzie pirackim to radziecki K157UD2, który obecnie staje się dość trudny do zdobycia. Jednak zamiast tego można użyć nowoczesnego TL072, podczas gdy parametry wykrywacza metalu pozostaną dokładnie takie same. Płytka drukowana zaproponowana w tym artykule została zaprojektowana specjalnie do instalacji układu TL072 (mają różne wyprowadzenia).
Kondensatory C1 i C2 są odpowiedzialne za tworzenie częstotliwości prostokątnych impulsów, ich pojemność musi być stabilna, dlatego zaleca się nakładanie filmu. Rezystory R2 i R3 są odpowiedzialne za czas trwania i częstotliwość prostokątnych impulsów, które tworzy układ. Z jego wyjścia dochodzą do tranzystora T1, są odwrócone i podawane do bramki tranzystora polowego. Można tu zastosować każdy wystarczająco silny tranzystor polowy o napięciu dren-źródło co najmniej 200 woltów. Na przykład IRF630, IRF740. Diody D1 i D2 to dowolne urządzenia o niskiej mocy, na przykład KD521 lub 1N4148. Pomiędzy 1 a 6 wyjścia mikroukładu włączany jest rezystor zmienny o wartości 100 kOhm, z którym ustawiana jest czułość. Najwygodniej jest użyć dwóch potencjometrów, 100 kOhm do zgrubnego strojenia i 1-10 kOhm do strojenia dokładnego. Możesz połączyć je w następujący sposób:

Głośnik w obwodzie jest połączony szeregowo z rezystorem 10-47 omów. Im niższy opór, tym głośniejszy dźwięk i większe zużycie wykrywacza metalu. Tranzystor T3 można zastąpić dowolnym innym tranzystorem NPN o niskiej mocy, na przykład domowym KT3102. Z głośnika można korzystać każdy, pierwszy. Przejdźmy od słów do czynów.

Zespół wykrywacza metalu

Lista wymaganych części

Frytki:

• NE555 - 1 szt.
  
• TL072 - 1 szt.

Tranzystory:

• BC547 - 1 szt.
  
• BC557 - 1 szt.

Kondensatory:

• 100 nF - 2 szt.
  
• 1 nF - 1 szt.
  
• 10 mikrofaradów - 2 szt.
  
• 1 mikrofarada - 2 szt.
  
• 220 uF - 1 szt.

Rezystory:

• 100 kOhm - 1 szt.
  
• 1,6 kOhm - 1 szt.
  
• 1 kOhm - 1 szt.
  
• 10 Ohm - 2 szt.
  
• 150 Ohm - 1 szt.
  
• 220 Ohm - 1 szt.
  
• 390 Ohm - 1 szt.
  
• 47 kOhm - 2 szt.
  
• 62 kOhm - 1 szt.
  
• 2 megaomy - 1 szt.
  
• 120 kOhm - 1 szt.
  
• 470 kOhm - 1 szt.

Reszta:

• Głośnik 1 - szt.
  
• Diody 1N4148 - 2 szt.
  
• Gniazda DIP8 - 2 szt.
  
• Potencjometr 100 kOhm - 1 szt.
  
• Potencjometr 10 kOhm - 1 szt.

Płytka drukowana

Płytka drukowana jest wykonywana metodą LUT, nie trzeba jej kopiować przed drukowaniem.


Na płycie najpierw musisz lutować rezystory, diody, a następnie wszystko inne. Pożądane jest zainstalowanie mikroukładów w panelach. Przewody do podłączenia cewki, głośnika, potencjometru i cewki można przylutować bezpośrednio do płytki, ale wygodniej jest użyć śrubowych listew zaciskowych, wtedy będzie można podłączyć i odłączyć przewody bez użycia lutownicy.

Produkcja cewek

Kilka słów o cewce wyszukiwania. Najbardziej optymalną opcją jest nawijanie 20-25 zwojów drutu miedzianego o przekroju 0,5 mm2 na okrągłej ramie o średnicy około 20 cm. Czułość zależy w dużej mierze od liczby zwojów, dlatego najpierw należy nawiń więcej zwojów, około 30 sztuk, a następnie stopniowo zmniejszać liczbę zwojów , wybierz liczbę, przy której czułość będzie maksymalna. Przewody z płytki z cewki nie powinny być długie, najlepiej miedziane i o przekroju nie mniejszym niż przekrój drutu cewki.

Konfiguracja wykrywacza metalu

Po zmontowaniu płytki, uzwojeniu cewki, urządzenie można włączyć. W ciągu pierwszych 5–10 sekund po włączeniu z głośnika będą słyszalne różne dźwięki i kody, jest to normalne. Następnie, gdy wzmacniacz operacyjny wchodzi w tryb pracy, musisz znaleźć tryb z potencjometrem, kiedy z głośnika dobiegną pojedyncze kliknięcia. Kiedy przyniesiesz metalowy przedmiot do cewki, częstotliwość kliknięcia znacznie wzrośnie, a jeśli dodasz metal do samego środka cewki, zaufanie zamieni się w ciągły szum. Jeśli czułość nie jest wystarczająca, a zmiana liczby zwojów cewki nie pomaga, warto spróbować podnieść wartości rezystorów R7, R11, zmieniając je w górę lub w dół. Płytka musi zostać zmyta z topnika, często staje się przyczyną nieprawidłowego działania wykrywacza metalu. Udany montaż!