W Internecie opisano sporo sposobów trawienia płytki drukowanej w roztworze chlorku żelaza lub nadtlenku wodoru z kwasem cytrynowym. Jednocześnie niesłusznie zapomina się o innej metodzie trawienia - w roztworze nadsiarczanu amonu. Łączy w sobie wysoką prędkość trawienia, niski koszt składników i łatwość obsługi. Nadsiarczan amonu można kupić w sklepach z częściami radiowymi, kosztuje mniej więcej tyle samo, co chlorek żelaza.
Jest to biały proszek o lekkim chemicznym zapachu.
Jak więc wytrawić płytkę w roztworze nadsiarczanu amonu?
Krok 1. Przygotuj płytkę, z której chcesz spuścić miedź. Ścieżki można narysować markerem permanentnym, lakierem do paznokci lub rysunek można przenieść z komputera za pomocą LUT, fotorezystu. Korzystam z technologii prasowania laserowego.
Krok 2. Wymieszaj roztwór trawiący. Instrukcja na słoiczku środka chemicznego wskazuje proporcje „250 g nadsiarczanu na 500 ml wody”, ale przy takich proporcjach szybkość trawienia jest bardzo mała, a zużycie ogromne.Eksperymentalnie odkryłem, że prędkość trawienia jest maksymalna, jeśli zmieszasz 1 część nadsiarczanu z 8-10 częściami wody (1: 8-10). Zużycie proszku jest dość małe. Nie zaszkodzi też dodać do roztworu odrobinę soli kuchennej, będzie to miało pozytywny wpływ na szybkość trawienia. Musisz wziąć nadsiarczan amonu plastikową lub drewnianą łyżką, bez metalu. Pojemnik również powinien być plastikowy.
Osobliwością desek trawiących w nadsiarczanie amonu jest to, że roztwór musi mieć temperaturę większą niż 40 stopni, w przeciwnym razie reakcja w ogóle nie nastąpi. Dlatego należy brać wodę na tyle ciepłą, aby nie miała czasu ostygnąć w trakcie trawienia tablicy. Nie warto też przesadzać z temperaturą wody, bo ślady mogą się odsunąć. Deskę można także podgrzać w trakcie trawienia, np. w kąpieli wodnej lub przy pomocy domowej kuchenki elektrycznej, tak jak ja to robię.
Krok 3. Opuść deskę do ciepłego przygotowanego roztworu. Proces trawienia rozpoczyna się natychmiast. Okresowe kołysanie deską w roztworze nie zaszkodzi, mieszając ją. Zaletą nadsiarczanu amonu jest to, że jego roztwór w przeciwieństwie do chlorku żelaza pozostaje przezroczysty, a postęp procesu można monitorować bez konieczności zdejmowania deski. Ponadto podczas trawienia w nadsiarczanie prawie nie wydzielają się pęcherzyki gazu, ponieważ w roztworze nadtlenku wodoru ślady nie schodzą, a płyta nie wypływa na powierzchnię.
Po 20 minutach tablica została całkowicie wytrawiona, teraz pozostaje tylko usunąć toner, wywiercić otwory i cynę. Zatem ta metoda trawienia jest dobrą alternatywą dla popularnego chlorku żelaza i nadtlenku wodoru.
Zalety:
- Wysoka prędkość trawienia.
- Przejrzystość rozwiązania.
- Żadnych bąbelków.
Wady:
- Konieczność podgrzania roztworu.
- Nadsiarczan amonu to dość rzadki produkt w sklepach.
