Oto zmontowana struktura:
Dość kompaktowy.
Kluczowe cechy:
- Napięcie wyjściowe - 12 woltów;
- Moc - 5 watów;
- Szeroki zakres napięć zasilania;
- Niezawodność
Schemat
Zacznijmy od schematu urządzenia. Ona jest teraz przed tobą.
Część wysokonapięciowa jest generatorem jednocyklowym zbudowanym na bazie pojedynczego tranzystora.
Lista części:
- VT1 - mje13001 (lub bardziej wydajny mje13003);
- VD1 - 1N4007;
- VD2 - FR107;
- LED - LED dowolnego koloru (ja zabrałem żółty);
- R1 - 15 kOhm, 0,5-1 Watt (w celu zwiększenia mocy obwodu wziąłem 10 kOhm);
- R2 - 300 kOhm;
- R3 - 2,2 kOhm;
- R4 - 1,5 kOhm;
- C1 - 33 nF, 400 woltów;
- C2 - 10 nF, 1 kV (nie znalazłem kondensatora na kilowolt, więc wziąłem go do 2 kV);
- C3 - 100 uF.
Rezystor R1 ogranicza prąd wyjściowy, R2 rozładowuje kondensator po odłączeniu obwodu od sieci, ta sama rola dla R3. Na częściach VD1 C1, VD2 C3 montowane prostowniki półfalowe.
Odpowiedni transformator można znaleźć w starych ładowarkach. Ostrożnie zdemontuj rdzeń, przewiń stare uzwojenia i przejdź do uzwojenia nowych. Uzwojenie pierwotne (to także kolektor) składa się z 200 zwojów drutu o średnicy 0,08 - 0,1 mm. Możesz nawijać zarówno ręcznie, jak i za pomocą mechanizmu zwijającego. Ten ostatni jest przydatny, ponieważ można zobaczyć, ile zwojów już tam jest.
(Na zdjęciu licznik pokazuje niepoprawną wartość)
Zrywamy cewkę cewki na przerwy.
Kładziemy izolację, wystarczy jedna warstwa i w tym samym kierunku nawijamy 10 zwojów drutu o tej samej średnicy, izolujemy ją.
Teraz bierzemy grubszy drut (0,5 mm) i nawijamy nim uzwojenie niskiego napięcia. Jeden obrót jest w przybliżeniu równy jednemu woltowi. Zwojiłem 14 zwojów, aby uzyskać margines napięcia.
Nakładamy również warstwę taśmy elektrycznej na uzwojenie wtórne.
Ponieważ generator działa w jednym cyklu, pomiędzy częściami rdzenia należy umieścić kawałek papieru biurowego. Montujemy transformator, mocujemy rdzeń za pomocą taśmy. Gotowe!
Płytka drukowana
Pobierz planszę:
[19.16 Kb] (pliki do pobrania: 329)
Tak więc, po ustaleniu obwodu i roli jego elementów, przejdźmy teraz do produkcji płytki drukowanej. Aby to zrobić, potrzebujemy textolitu 2x4 cm i samej płytki drukowanej.
Szlifujemy miedzianą część drobnoziarnistym papierem ściernym, a następnie odtłuszczamy alkoholem. Następnie przenieś rysunek na planszę przy użyciu metody LUT.
Jeśli coś nie przetrwało, kończymy lakierem.
Trujemy w roztworze nadtlenku wodoru. Polecam tę metodę wytrawiania, ponieważ jest ona najbezpieczniejsza, najszybsza i najbardziej dostępna.
Pod koniec procesu trawienia wyjmujemy naszą deskę, opłukujemy ją wodą, myjemy toner i lakierujemy acetonem.
Lutujemy ścieżki
Jako pierwsi lutujemy diodę VD2 na swoim miejscu, nie zapominając o polaryzacji. Szary pasek diody „spogląda w górę”.
Lutujemy rezystor R2 do nóżek kondensatora C2.
Pozostałe elementy są umieszczone na płycie zgodnie z następującymi zdjęciami:
Sieć
Po pierwszym włączeniu jednego z przewodów zasilających konieczne jest podłączenie tradycyjnej żarówki o mocy 40–60 W. To ochroni twoją sieć przed skutkami możliwego zwarcia w obwodzie. Jeśli lampa nie świeci podczas pracy, wszystko jest normalne i można to wykluczyć. W przeciwnym razie usterkę należy znaleźć i usunąć. Często jest to nadmiar lutu z tyłu płyty, który może skrócić ścieżki.
Wniosek
Niezawodność obwodu polega na tym, że przy zwarciu na wyjściu obwodu cała energia jest rozpraszana w postaci ciepła na rezystorze R1.
Moc wyjściowa zależy od wartości rezystora R1, wymiarów transformatora i średnicy uzwojenia wtórnego, napięcia od liczby zwojów.
Konfiguracja nie wymaga regulacji.
I na tym mój artykuł dobiegł końca. Powodzenia wszystkim w powtórzeniu!
