Przede wszystkim do skoordynowanego działania dysz i całego systemu wymagane jest minimalne ciśnienie wynoszące trzy atmosfery, dlatego też zwykłą automatyzację zaopatrzenia w wodę ze studni należy ustawić na 3-4,8 atmosfer, aby zapewnić wystarczające ciśnienie wody.
Układanie rur odbywa się metodą wiązki.
Od głównej rury d. 32 mm. dla każdej dyszy jest osobna rura f.20.
Zamiast dyszy umieszczona jest kolumna, a sama dysza jest przykręcona do wpustu tej kolumny. Ten projekt jest innowacyjny. Oczywiście jest to bardziej skomplikowane i kosztowne, ale w praktyce sprawdziło się doskonale. A pieniądze, które ryzykujesz w przyszłości co jakiś czas na naprawę wadliwych dysz, lepiej zainwestować w instalację niezawodnego projektu. Ponadto konfiguracja witryny stale się zmienia: stare rośliny są przesadzane, sadzi się nowe, a po roku może być konieczne umieszczenie, na przykład, półtora do dwóch metrów węża między kluczem a dyszą. Sama dysza zostanie przykręcona do statywu o określonej wysokości. Zmieniając położenie statywu z dyszą i wysokość statywu, przesuwasz dyszę w trzech płaszczyznach. W kesonie zainstalowany jest kolektor z liczbą dysz odpowiadającą liczbie dysz, na każdej dyszy umieszczony jest zawór elektromagnetyczny (lepiej niż działanie bezpośrednie). Przekaźnik sterujący aktywacją zaworów znajduje się w bardziej suchym miejscu na zewnątrz kesonu. Dobrym rozwiązaniem jest przekaźnik PR-110.
Oto przykład systemu nawadniania z 12 dyszami. O godzinie 23 pierwsza dysza włącza się i działa przez 15-30 minut z przerwą 1 minuty. Cały czas cyklu wynosi 3 godziny 18 minut (przy 15-minutowej pracy dyszy). Zaletą tej pracy jest to, że możesz użyć dowolnej dyszy i łatwo zmienić jej miejsce. Najlepsza dysza pod względem ceny i jakości jest mechaniczna. Jego jedyną wadą jest niedokładny obszar nawadniania, podlewanie tam, gdzie nie jest potrzebne. W miejscach, w których potrzebne jest bardziej precyzyjne nawadnianie, lepiej jest umieścić dysze obrotowe.
