Aby to zrobić, będziesz potrzebować:
- cienki karton;
- ołówek, linijka, kompas;
- nożyce;
- gruba tkanina w różnych kolorach;
- igła i nić w kolorze dopasowanym do koloru materiału (dla tych, którzy „oswajają się” z maszyną do szycia, trochę łatwiej);
- klej, gazeta, papier toaletowy, pędzel.
Najpierw musisz złożyć papierową podstawę głowy węża. Głowica składa się z elementów górnych i dolnych. Są bardzo podobne, różnica polega na wielkości i niewielkim kształcie. Dlatego szczegółowo rozważamy konstrukcję tylko górnego elementu. Składa się z dwóch części - płytki ustnej i samej głowy.
Płytka ustna wycięta jest z tektury i jest taka sama dla górnej i dolnej części główki. Po wycięciu dwóch płytek ustowych połącz je prostą stroną i odrysuj je na papierze.
Otrzymasz podwójny szablon, który będzie nam potrzebny później. Karton nie powinien być gruby - na tyle miękki, aby się zginał i na tyle mocny, aby nie stracił kształtu podczas klejenia. Górna część - sama głowa - jest wycięta zgodnie z rysunkiem.
Nacięcia z przodu są sklejane (lub zszywane) w celu uzyskania wypukłego kształtu. Następnie górna część jest składana i przyklejana do płytki ustnej. Aby przyspieszyć proces, możesz szyć dużymi ściegami, zachowując jednocześnie możliwość poprawiania ewentualnych błędów. Teraz, dla siły, wklejamy powstały formularz gazetą, stosując tę technikę papier mache. W niewygodnych miejscach - na zagięciu, w miejscach nacięć - zamiast gazety lepiej jest używać papieru toaletowego. Lepiej zakrywa nieprawidłowości. Papier tniemy na kwadraty o wymiarach około 1,5 x 1,5 cm, pokrywamy pędzlem miejsce wklejenia klejem, kartkę papieru dotykamy pędzelkiem z klejem, przenosimy na przygotowane miejsce i wygładzamy pędzlem . Nałożyć 2 – 3 warstwy papier-mache. Aby usunąć kanciastość w miejscach nacięć, problematyczne miejsca zwilżamy pędzelkiem z obu stron wodą, po kilku minutach forma lekko zamoczy się i palcami nadajemy pożądaną gładkość. Przyklejamy kolejne 4 - 5 warstw. Dzięki temu górna część głowy ma dość mocny kształt. W ten sam sposób przygotuj dolny element.
Wymiary podano tak, aby cztery palce dorosłej dłoni zmieściły się w górnej części, a kciuk w dolnej.
Łączymy elementy górne i dolne, upewniamy się, że nie ma zniekształceń i szyjemy wzdłuż równej strony. Za pomocą kawałka grubego materiału (na przykład z jeansu) sklejamy ze sobą części tak, aby tkanina pokryła całą płaską powierzchnię.
Po wyschnięciu kleju odetnij nitki z boku ust.
Tkanina na ciało węża powinna być gęsta, niezbyt gruba, jeśli lekko się rozciąga (nie dzianina), jest to dodatkowy plus. Kolory mogą być różne, ze wzorem lub bez. Dobieramy inną kolorystykę części górnej (plecy) i dolnej (brzuch). Zwykłe światło dla oczu, czarne dla źrenic. Wytnij górną część - tył.
Wycinamy wzór z ciemnej materii i przyszywamy (najlepiej maszynowo).
Robienie oczu.
Wykonujemy pasek czarnego materiału o szerokości 1 cm i wszywamy oczka pionowo na środku. Aby ustawić oko w pionie, przyszyj tylną część oka i włóż wyciętą z wykroju tekturową wkładkę.
Oczy są symetryczne. Przyszyj oczy w zaznaczonym miejscu z tyłu.
Nie szyj całkowicie, pozostawiając przerwę kilku ściegów. Po tej przerwie wypełnij oko wacikiem. Zwiń mały kawałek waty i wepchnij go pęsetą do środka. Powtarzaj, aż do całkowitego wypełnienia. Po wypełnieniu oka bawełną zaszywamy szczelinę.
Wytnij brzuch.
Szyjemy plecy i brzuch od środka na zewnątrz, pozostawiając wolną przestrzeń na głowę.
W powstałą skórę wkładamy główkę i kilkoma szwami przyczepiamy ją do przyklejonego grubego materiału (dżinsu) w kącikach ust.
Skóra powinna ściśle przylegać do głowy. Górną szczękę zakrywamy materiałem z tyłu. Tkaninę napinamy po obu stronach szczęki nitkami, a powstałe fałdy wycinamy tak, aby uzyskać możliwie gładką powierzchnię. Napinamy również dolną szczękę.
Korzystając z podwójnego szablonu płytki ustnej, który wykonaliśmy wcześniej, wycinamy nakładkę na usta z grubej tkaniny lub z dermantyny (nie strzępi się na brzegach). Próbujemy i w razie potrzeby dostosowujemy. Zszyj zakrycie ust wzdłuż krawędzi ust. Szyjemy tył rękawa ze skórkami węża. Nakładamy go na dłonie i „rozmawiamy” z dziećmi.
