Fosfor - substancja zdolna do zamiany pochłoniętej przez siebie energii na promieniowanie świetlne. Kolor blasku może być różny i zależy od filtra świetlnego nałożonego na powierzchnię luminoforu lub jego zanieczyszczeń. Fotoluminofor to proszek, który ma właściwość świecenia w ciemności po wystawieniu na działanie światła naturalnego lub sztucznego.
Do wytworzenia fosforu potrzebujemy koncentratu sosnowego i kwasu borowego.
W aptece kupujmy nie „ekstrakt sosnowy”, a „koncentrat sosnowy”, ponieważ zawiera jasnożółty barwnik – tartrazynę (E102). Górna para niebieskich kulek w cząsteczce to grupa chromoforowa (zdolna do odbierania i emitowania światła) -N=N- złożona z dwóch atomów azotu połączonych wiązaniem podwójnym. Zdolność ta wynika z faktu, że fragment -N=N- może znajdować się w dwóch pozycjach, a energia przejścia pomiędzy nimi jest pochłaniana/emitowana w postaci światła.
Ponadto grupa ta jest połączona z jednej strony z pierścieniem benzenowym o sześciu atomach węgla, a z drugiej strony z pierścieniem azotowo-węglowym i drugim pierścieniem benzenowym.Łańcuch ten jest rodzajem korytarza, po którym mogą „biegać” elektrony. Dopuszczalne energie takiego biegu i
określić kolor promieniowania.
Chociaż wiemy, jak działa cząsteczka barwnika, nie jest jeszcze jasne, w jaki sposób tworzy ona z kwasem borowym luminofor – molekularną fotobaterię. Zrób to sam i eksperymentuj.
Do szklanki wlej (lub wlej, jeśli kupiłeś płyn) koncentrat sosnowy.
Dolać odrobinę wody tak, aby powstał wodny roztwór tartrazyny.
Wlać kwas borowy do łyżki
Zwilżyć roztworem barwnika
Mieszaj, aby zwilżyć cały kwas.
Gotuj, aż osiągnie ten stan. Powstałe pęcherzyki przekłuwamy czymś ostrym, aby zapewnić dobre rozgrzanie całej mieszanki.
Ostudzić, dodać więcej roztworu barwnika i ponownie zagotować stop. Otrzymasz jednorodną żółtą substancję.
To jest fosfor! Użyj na nim flasha:
Można go zmielić na proszek i gdzieś zaaplikować, dodać do innych substancji, a nawet do wody.
Topienie kwasu borowego z roztworami innych barwników - rodaminy i pasty z niebieskich długopisów żelowych również dało luminofor, ale znacznie gorszej jakości. Dużą wadą tej metody przygotowania luminoforu jest bardzo krótki czas świecenia.
Także to fosfor dobrze świeci w promieniowaniu ultrafioletowym.
