Optymalnym czasem dla schronienia roślin jest sucha pogoda, ustalona wraz z nadejściem stabilnej zimnej pogody. Zaleca się umieszczanie materiałów ochronnych na ramach, które zapewniają integralność gałęzi i optymalny tryb wentylacji.
Przygotowujemy schroniska.
Zakupione projekty to gotowe zestawy, które są łatwe w instalacji i nie wymagają dodatkowych akcesoriów. Wśród wielu opcji zawsze możesz wybrać schrony o odpowiednim kształcie i rozmiarze.
Ramy tych produktów wykonane są z rur polimerowych lub metalowych, prętów bambusowych lub cienkiej siatki. Jako materiał ochronny stosuje się włókniny, które umożliwiają przepływ powietrza i utrzymują suchą atmosferę w schronie, na przykład Snapbond lub Agrospan.
Domową ramę pokrywamy zakupionym materiałem.
Innym sposobem na zorganizowanie schroniska zimowego jest osobny zakup odpowiedniej ilości włókniny, co pozwala zaoszczędzić około połowę pieniędzy. W takim przypadku podstawa do mocowania płótna jest zbudowana własnymi rękami z grubego drutu. Domowe łuki są instalowane poprzecznie nad rośliną.
Materiał syntetyczny naciąga się na ramę i przypina szpilkami z drutu.
Używamy drewnianych podpór i konopie.
Aby zrobić prosty szkielet, potrzebujesz czterech kołków o długości dwóch wysokości pokrytej rośliny iglastej. Końce drewnianych listew powala się goździkiem i umieszcza stojaki przypominające kompas. Lepiej wcześniej wbić kołki w ziemię, nie czekając na jej zamarznięcie.
Wraz z nadejściem stałych nocnych mrozów drewniana podstawa jest pokryta płótnem, mocując tkaninę za pomocą kołków lub kamieni wygiętych z drutu.
Zbieramy świerkowe gałęzie jodły
Doskonałym schronieniem zimowym jest Lapnik, który dodatkowo ratuje rośliny przed gryzoniami. Szczelina powietrzna utworzona pod kolczastymi gałęziami jest dobrze wentylowana i mniej narażona na zmiany temperatury. Lapnik jest zbierany wyłącznie ze zdrowych drzew; nie można używać zainfekowanych igieł i przenosić chorób na młode sadzonki.
Długie świerkowe lub sosnowe nogi idealnie nadają się na schronienie - są złożone na roślinie w formie chaty, przewiązane sznurkiem na górze. Ale także krótkie pędy pozostałe po przycinaniu dorosłych drzew również wchodzą w życie. Najpierw łuki druciane są instalowane na tulei. Następnie rama jest owijana ciętymi gałęziami.
Rezultatem jest idealne schronienie, które zimą chroni roślinę iglastą przed skorupą lodową.
Kolejna zaleta gałęzi świerkowych - nie gnije i nie przyczynia się do rozmnażania niszczycielskich mikroorganizmów.
Chroń system root.
Kręgi pnia drzew iglastych są ściółkowane jakąś materią organiczną, wylewając luźną warstwę materiału o grubości co najmniej 5 cm. Mieszanina ziemi i liści dobrze nadaje się do osłaniania korzeni. Pozostawiony wiosną pod krzakiem gnije i służy jako dodatkowe nawożenie.
Rośliny iglaste pozostające w pojemnikach są wkopywane w ziemię na zimę lub w pobliżu kładziony jest koc z trocin.
Część naziemna sadzonek jest chroniona dowolną dostępną metodą.
Każda z rozważanych konstrukcji zaczyna wietrzić, gdy wiosenne promienie słońca topią wokół niej śnieg. Po pierwsze, strona północna jest uchylona, a po rozmrożeniu gleby materiał ochronny jest całkowicie usuwany.
Zimowe schronienie młodych roślin iglastych jest jednym ze środków zwiększających zimotrwalość nasadzeń. Nie traktuj tego jako jedynej metody gwarantującej bezpieczne zimowanie. Doświadczony ogrodnik zawsze celowo przygotowuje rośliny, zwracając uwagę na sadzenie, podlewanie i nawożenie.
