Sufit z płyt gipsowo-kartonowych

Trudno dziś znaleźć osobę, która z entuzjazmem opowiadałaby o zbliżającym się remoncie. Perspektywa prac remontowych w mieszkaniu dezorientuje nawet tych, którzy bezpośrednio zajmują się branżą budowlaną. Co możemy powiedzieć o zwykłych właścicielach domów! Niemniej jednak warto pamiętać stare rosyjskie przysłowie: „Oczy się boją, ale ręce działają”. W tym artykule dowiesz się, jak najłatwiej samodzielnie wykonać sufit podwieszany z płyt gipsowo-kartonowych. Na pierwszy rzut oka zadanie wydaje się prawie niemożliwe. Ale dzięki rekomendacjom specjalistów będziesz w stanie nie tylko poradzić sobie z zadaniem, ale także zdobyć cenne umiejętności do wykonywania podobnych prac w innych obszarach mieszkania. Więc zacznijmy.
Naprawa sufitu zostanie przeprowadzona w standardowym podłużnym pomieszczeniu o powierzchni 20 metrów kwadratowych. m. Od czasu budowy domu nie prowadzono żadnych prac naprawczych na powierzchni sufitu poza zwykłym wybielaniem wapnem. Tym, którzy po raz pierwszy zdecydowali się na samodzielne wykonanie konstrukcji z płyt gipsowo-kartonowych, eksperci nie zalecają rozpoczynania od skomplikowanych form.Dlatego skupimy się na budowie prostego jednopoziomowego sufitu z płyty gipsowo-kartonowej. Aby ułatwić wieczorne prace naprawcze, nie zaleca się usuwania oprawy oświetleniowej z sufitu - w naszym przypadku żyrandola, tak długo, jak to możliwe.
Przed rozpoczęciem prac remontowych należy upewnić się, że w mieszkaniu znajdują się wszystkie niezbędne sprzęty i materiały budowlane, a mianowicie:

1. wiertarka udarowa;
2. śrubokręt (wiertarka);
3. nóż budowlany;
4. nożyczki metalowe;
5. szpatułka;
6. długi poziom;
7. poziomica laserowa;
8. ruletka;
9. arkusze płyt kartonowo-gipsowych;
10. wieszaki proste;
11. profile metalowe;
12. łączniki profili jednopoziomowych;
13. wkręty samogwintujące;
14. materiały pomocnicze (kompozycja podkładowa, szpachlówka, sierp i drobnoziarnisty papier ścierny).


Krok pierwszy to zaznaczanie.
Należy pamiętać, że ten etap jest bardzo ważny, ponieważ jakość gotowego sufitu będzie zależeć od poprawności i dokładności rysowania linii. Do tej pracy należy podchodzić bardzo odpowiedzialnie.
Za pomocą poziomicy laserowej zaznaczamy linię profilu początkowego w odległości 10-20 cm od sufitu. Wysokość oznaczeń zależy oczywiście od wysokości naprawianego pomieszczenia. Ponadto brana jest pod uwagę potrzeba ukrycia przewodów komunikacyjnych lub elektrycznych za konstrukcją sufitu. Należy pamiętać, że odstęp pomiędzy stropami nie powinien być mniejszy niż 5 cm.
Za pomocą ołówka narysuj linię na ścianie wokół obwodu pomieszczenia. Zaznaczamy sam sufit do późniejszego montażu wieszaków bezpośrednich. Aby określić dokładną odległość, należy wziąć pod uwagę rozmiar arkusza płyty gipsowo-kartonowej.Arkusze materiału zostaną ułożone wzdłuż pomieszczenia, dlatego profile należy montować w tym samym kierunku, biorąc pod uwagę szerokość płyty gipsowo-kartonowej. Najłatwiej jest ułożyć profile cofając się o 60 cm, weź linijkę ołówkiem i narysuj linie wzdłuż znaków.

Krok drugi to montaż ramy.
Mocujemy profil początkowy wzdłuż oznaczeń za pomocą kołków w odległości 40-60 cm, w tym celu należy wywiercić otwory w metalowym profilu w określonej odległości. Następnie przystawiając go do ściany, za pomocą wiertarki udarowej wykonaj w odpowiednich miejscach otwory montażowe i skręć profil za pomocą kołków i śrub. Jeśli pomieszczenie jest wystarczająco duże i jeden profil nie wystarczy, będziesz musiał dodać kolejny za pomocą specjalnego łącznika.
Montujemy wieszaki bezpośrednie na wkrętach samogwintujących. Proces ten jest dość prosty: wieszaki mocuje się do sufitu bezpośrednio wzdłuż oznaczeń w odległości 40-50 cm, po czym zawiesza się na nich prowadnice, które należy przymocować za pomocą wkrętów samogwintujących.
Prowadnice poprzeczne montujemy w odległości 50-60 cm prostopadle do linii podłużnych. Wzmacniamy stawy za pomocą „krabów”.




Jeżeli istnieje potrzeba dodatkowego wzmocnienia konstrukcji, można zabezpieczyć profile instalując dodatkowe wieszaki w miejscach, gdzie jest to konieczne. Kontynuujemy pracę, aż struktura przybierze następującą formę.



Krok trzeci - mocowanie arkuszy płyt kartonowo-gipsowych.
Przed wykonaniem tego etapu prac należy wykonać okablowanie elektryczne, całą niezbędną komunikację i wentylację. Otwory do podłączenia opraw oświetleniowych można wyciąć przed montażem lub pozostawić do zakończenia procesu.
Najwygodniej jest instalować panele w trzy osoby: podczas gdy dwóch pracowników trzyma arkusz, trzeci zajmuje się jego przykręcaniem. Zaleca się stosowanie specjalnych podpór. Najwygodniej jest mocować płyty gipsowo-kartonowe za pomocą śrubokręta i wkrętów samogwintujących.
Ze względu na nierówne ściany i narożniki mogą pojawić się trudności w procesie mocowania płyt kartonowo-gipsowych. Zaleca się najpierw wyrównać łączenia ze ścianą lub narożnikiem – dzięki temu blacha będzie układała się równomiernie. Aby uzyskać lepszą wodoodporność, należy go wstępnie pokryć specjalnym podkładem. Arkusze należy mocować w szachownicę w odległości 2 mm od ściany. Ta wolna przestrzeń jest niezbędna, aby materiał „oddychał” i nie odkształcał się pod wpływem zmian temperatury.
Należy wziąć pod uwagę, że odległość krawędzi płyty od otworu mocującego powinna wynosić około 1,5-2,0 cm Pomiędzy wkrętami należy zachować odległość 10-15 cm Łącznik musi pasować do płyty gipsowo-kartonowej tak, aby aby jego główka była zagłębiona na głębokość 0,5 mm.



Krok czwarty - uszczelnienie szwów.
Po zabezpieczeniu wszystkich arkuszy zagruntuj je. Nierówności między arkuszami należy uszczelnić taśmą sierpową i zaszpachlować. Do wypełniania spoin na konstrukcji z płyt gipsowo-kartonowych odpowiednia jest szpachlówka początkowa, ponieważ szybko schnie. Następnie nieprawidłowości są ponownie gruntowane.



Krok piąty – wykończenie szpachli.
Najpierw należy uszczelnić łby śrub szpachlą. Zaleca się użycie wąskiej szpatułki (7 cm), dzięki której wszelkie pęknięcia i nierówności powstałe w trakcie pracy zostaną uszczelnione. Po zakończeniu tego procesu wykonujemy szpachlówkę wykończeniową. Aby to zrobić, będziesz potrzebować szerokiej szpatułki. Rozwiązanie nakłada się na całą powierzchnię płyty gipsowo-kartonowej. Warstwa szpachli nie powinna przekraczać 2 mm.
Po zakończeniu pracy powierzchnię sufitu należy pokryć siatką ścierną. Aby go zabezpieczyć, możesz użyć specjalnych urządzeń. Możliwe, że do wykończenia wykończenia będzie wymagana kolejna warstwa szpachli. Ostateczne suszenie następuje nie wcześniej niż po jednym dniu. Następnie powierzchnię sufitu należy ponownie przeszlifować.




Jak widać, w procesie tworzenia sufitu z płyt gipsowo-kartonowych nie ma nic nadprzyrodzonego. Ta praca jest w zasięgu możliwości każdego właściciela mieszkania, który marzy o oszczędzaniu na remontach, a jednocześnie nie boi się nauczyć czegoś nowego. A pojawienie się zaawansowanych technologii i nowoczesnych materiałów wykończeniowych pozwala uprościć proces i poprawić jakość wykończenia. Podejmij decyzję, ucz się, próbuj. I na pewno ci się to uda!