Łapacz składa się z obręczy i siatki. Każda okrągła podstawa nadaje się do obręczy: wykonana z drutu, obręczy. Jednak bardziej naturalna baza elastycznych gałęzi. Odpowiednie są wierzba, wierzba, pędy dzikich winogron lub chmiel. Lepiej jest ciąć gałęzie wczesną wiosną lub jesienią. Suche nie są dobre - straciły elastyczność. Namoczone gałęzie należy zanurzyć w gorącej wodzie przed pracą.
Gałęzie lepiej tkać 3-4 kawałki. o tej samej grubości.
Przymocuj pakiet papierowym gipsem, a następnie zacznij zginać, jednocześnie skręcając gałęzie.
Końce końca muszą być skręcone z początkiem belki, aby utworzyć pierścień. Przymocuj wszystkie wystające końce papierowym tynkiem i wytnij grube końce fałszywym nożem. Chociaż podstawa jest elastyczna, może być lekko pomarszczona, co nadaje kształt jak najbliżej prawidłowego okręgu. Następnie poddaj się ciężkości i pozostaw do wyschnięcia na 2-3 dni. Wysuszona baza jest twarda.
Możesz tkać sieć bezpośrednio na podstawie (co jest również możliwe do malowania lub lakierowania). Możesz także owinąć podstawę sznurkiem lub nitką.
Uzwojenie jest ciasne. Jednocześnie nie spiesz się, aby odciąć całą papierową łatkę na raz - poszczególne gałęzie mogą być bardzo kruche. Wybierz grubość nici proporcjonalną do wielkości przyszłego łapacza.
Powstała obręcz jest gotowa do nałożenia na nią siatki. Rozwiń rząd licznika (dla łapacza o średnicy 8-10 cm) nici i przymocuj jeden koniec do obręczy, a drugi wkręć w igłę. Wątek nie powinien być zbyt cienki - taka sieć nie będzie dobrze wyglądać, szczególnie na dużym łapaczu. Jego grubość powinna dwukrotnie przejść przez koraliki wybrane do dekoracji.
Nawlecz pierwszy i drugi koralik na nitce.
Następnie owiń wokół obręczy.
Po ukończeniu przełóż nić do ściegu drugiego i dokręć nić. Następnie możesz stępić trzy, cztery i tak dalej koralik, mocując każdą pętlę idąc równym krokiem wzdłuż krawędzi.
Nitkę należy trzymać mocno, aby pętle się nie otwierały.
Po zakończeniu koła kolejna pętla z koralikami jest już dołączona między pierwszą i drugą pętlą.
Tak więc spirale pętle biegną jedna po drugiej. Ponieważ pętle nie są naprawione, można je nieznacznie przesunąć, wyrównując powstałą sieć.
Ostatecznie jego rozmiar jest ograniczony jedynie średnicą łapacza i rozmiarem kulek (które w mniejszym kole mogą być mniejsze). Podążaj również za naprężeniem nici - im bardziej swobodna, tym niższa gęstość łapacza siatki otrzymujemy na końcu. Łapacz kończy się wewnętrznym okręgiem z otworem, w który można wbić czubek małego palca.
Ostatnim etapem pracy z łapaczem jest produkcja pętli do zawieszenia i dekoracji. Łapacz jest tradycyjnie ozdobiony piórami (sowy, jastrzębie, bażant), koralikami.
Najpierw nawlecz koraliki na nitkach, a następnie przymocuj nitki na łapaczu.
Wewnątrz koralików możesz ukryć pnie piór (mocując je klejem lub wiążąc je nitką).
