Ze względów ekonomicznych przekrój rur należy wybrać tak mały, jak to możliwe, ale na granicy funkcjonalności. Przekrój samych kolektorów również powinien być niewielki, ponieważ wszystkie te przeszkody mogą utrudniać cyrkulację, co może zwiększać opory hydrauliczne całego układu. Takiego systemu nie można obejść bez pompy obiegowej, ponieważ płyn chłodzący musi się poruszać. Uzależnia to system kolektorów od energii elektrycznej, a także zmniejsza jego żywotność.
Instalacja systemu grzewczego.
1. W tym prywatnym domu w piwnicy zainstalowany jest stojący kocioł gazowy. Kocioł jest zainstalowany na jastrychu betonowym o grubości pięciu centymetrów.
2. Do „zasilania” i „powrotu” kotła instalujemy rury metalowe o średnicy 32 mm.
3. Na rurze „zasilającej” instalujemy zamknięte naczynie wyrównawcze.
4. Następnie zamontować rozdzielacz na rurze „zasilającej”.
5.Na rurze powrotnej instalujemy pompę obiegową.
6. Krany należy zamontować po obu stronach pompy. Jest to konieczne do wygodnej wymiany pompy w przypadku jej awarii. W takim przypadku nie trzeba spuszczać płynu chłodzącego.
7. Na rurze powrotnej instalujemy kran, przez który instalacja będzie ładowana.
8. Montujemy również kolektor na rurze powrotnej.
9. W piwnicy nie jest konieczne instalowanie go w specjalnej szafce, dlatego w tym przypadku kolektory mocuje się do metalowego narożnika.
10. Wszystkie wyloty kolektorów posiadają wbudowane krany umożliwiające odcięcie pojedynczego grzejnika.
11. Rozprowadzenie promieniowe w piwnicy odbywa się wzdłuż sufitu, w tym przypadku stosuje się rury metalowe.
12. Połączenia promieni grzewczych z kolektorami wykonujemy rurką metalowo-plastikową.
13. W płytach podłogowych wierci się otwory, przez które rury podłącza się bezpośrednio do urządzenia grzewczego.
14. Do połączenia grzejników z belkami grzewczymi zastosowano także rurkę metalowo-plastikową.
Od dwóch lat korzystam z ogrzewania kolektorowego. Jak dotąd nie odnotowano żadnych poważnych zakłóceń w funkcjonowaniu.
