Wat te koken
Om een vreugdevuur te maken, moet je een groot mes of sapper-mes, lucifers of een aansteker hebben. Als u brandhout van een lange afstand moet meenemen, hebt u een stuk touw nodig.
Proces beschrijving
Maak een stuk land van ongeveer 40 × 70 cm groot van gevallen bladeren en graszoden. Graaf het eerste gat voor de verbrandingskamer. Diameter is ongeveer 30 cm, als je een parachutistenmes hebt - uitstekend, de lengte van de punt tot het einde van de scherven is precies 30 cm.
De afmetingen van de put zijn bij benadering, een spreiding van enkele centimeters is toegestaan. Markeer de cirkel met stokjes en begin met graven. Om het werk te vergemakkelijken, is het beter om eerst harde grond te breken met de punt van een mes en deze vervolgens met uw handpalmen uit het gat te halen.
Als de wortels van bomen overkomen, moeten ze worden afgesneden, het gebied van de put moet schoon zijn. De diepte van de put is ongeveer 50 cm, de uiteindelijke parameters zijn afhankelijk van het aantal brandhout, maar zoals uit de praktijk blijkt, is het te veel gooien niet de moeite waard in één keer - de hoeveelheid rook neemt toe.
Beginnend met een diepte van ongeveer 10 cm, vergroot u de diameter van het gat, de put moet de vorm van een peer hebben: aan de bovenkant smaller en breder aan de onderkant.
35-40 cm terug van het afgewerkte gat en begin met het graven van de tweede.
Het zal dienen als een blazer, een zeer belangrijk onderdeel van een rookloos vreugdevuur. Deze banen zijn een beetje ingewikkelder. Het feit is dat de ventilator via een ondergrondse tunnel met de verbrandingskamer moet worden verbonden. De diameter van de put werd ongeveer 15 cm geblazen, het begin van de tunnel op een diepte van ongeveer 20 cm vanaf de grond. Selecteer specifieke waarden afhankelijk van de fysieke kenmerken van de bodem.
Zware kleigronden behouden hun vorm perfect, u hoeft niet bang te zijn voor aardverschuivingen. Op zand- of zandgronden is het waarschijnlijk dat de tunnel in slaap valt; je moet de tunnel heel voorzichtig graven.
De tunnel van de blazer moet met een helling gaan, kies een hoek zodat deze bij de uitgang aansluit op de onderkant van de peer. Als niet aan deze regel wordt voldaan, zal het vuur niet alleen slecht branden, maar zal er veel meer rook verschijnen.
Brandstof tips
Voor een vreugdevuur wordt het aanbevolen om berk en els te selecteren. Aspen geeft veel vonken, ze stijgen tot een aanzienlijke hoogte en zijn perfect zichtbaar in het donker. Naaldbomen hebben een natuurlijke hars en stoten bij verbranding veel rook uit. Berkenschors is het meest geschikt voor ontsteking; bereid het ook voor.
Zulk brandhout staat misschien niet op de broedplaats, dan moet je het oogsten terwijl je op zoek bent naar een geschikte plaats voor een brand. Hoe minder vocht ze hebben, hoe minder rook. Pak geen takken van de grond, breek alleen hangende.
Vuur maken
We beginnen met de schors. We steken het vuur in en laten het in het gat zakken.
Dan plaatsen we vrijwel direct dunne, droge takken op de brandende schors. Welnu, dan groter brandhout.
Natuurlijk is zo'n vreugdevuur niet geschikt om te verwarmen, maar je kunt water koken of er goed voedsel op koken (en zonder te veel aandacht te trekken).
conclusie
De hoeveelheid rook, bij gelijkblijvende omstandigheden, wordt verminderd door efficiënt blazen van lucht - het hout smeult niet, maar verbrandt. Bovendien zijn de putwanden aanvankelijk koud en condenseren de damp die vrijkomt wanneer de brandstof wordt gedroogd.
Bonfire heeft zich bewezen tijdens de gevechten. Om de rustplaats te verbergen, moet de aarde niet worden verspreid, na het verlaten worden gegraven gaten gegooid, de zode wordt op zijn oorspronkelijke plaats gezet.
Om de tractie te verbeteren, moet je een windtunnel aan de windzijde hebben, maak het niet te lang. Het werk wordt moeilijker en de tractie wordt slechter.
