Wat is gebruikelijk tussen een voorhamer, een bijl en een hamer? Principe van actie. Om te slaan hebben ze een schommel nodig. Daarom hebt u een handvat nodig, en hoe zwaarder het gereedschap, des te langer is het meestal.
Tijdens de achterwaartse zwaai werkt de middelpuntvliedende kracht op het metalen deel van het gereedschap, dat de neiging heeft het van het handvat te scheuren. Bovendien is deze kracht groter, des te massiever de kop en des te langer het handvat van een bijl, voorhamer of hamer.
Traditioneel wordt een houten wig na het planten van het metalen deel in het uiteinde gedreven om de kop op het handvat te versterken. Soms worden in een hoek ten opzichte van de hoofdwig een of twee kleinere metalen geslagen.
Maar er zijn alternatieve manieren om delen van de bovenstaande gereedschappen betrouwbaar ten opzichte van elkaar te beveiligen. Hieronder beschouwen en implementeren we er praktisch één van.
We zetten een hamer op het handvat zonder een wig te gebruiken met rubber
Het handvat kan worden gekocht bij een ijzerhandel of gemaakt van hardhout, waaronder: eik, berk, esdoorn, lijsterbes, beuk, essen, kornoelje en anderen. Let bij het kiezen op het eindvlak van het werkstuk en concentreer u op het vlak waarin de jaarringen longitudinaal zijn en niet dwars. Zo'n handvat zal sterker zijn en langer meegaan.
Er wordt aangenomen dat de gleuf op het handvat voor het aandrijven van een wig deze verzwakt. Als rubber wordt gebruikt voor een betrouwbare bevestiging van de hamerkop op het handvat, treedt er geen verzwakking op, omdat er geen wigbevestiging en dus een gleuf nodig is.
Het is noodzakelijk om het handvat leeg te maken voor het mondstuk. Om dit te doen, passen we de zijkant aan met een kleinere dwarsdoorsnede onder het gat in de kop met behulp van een timmermes, een vijl op een boom of een amarilwiel. Het landende deel van de handgreep moet vrij in het gat in de kop komen zonder inmenging en in lengte overeenkomen.
Vervolgens snijden we een strook uit de fietskamer of elastisch rubber, die een omtrek langs de singel van het handvat moet bieden met enige speling, en een marge van ongeveer 1 cm breed aan beide zijden.
Smeer het rubberoppervlak van buitenaf met lithol om het inpakproces te vergemakkelijken.
Sla hiervoor het andere uiteinde van de handgreep op een stabiel oppervlak. Het is het beste als het een massief houten blok is.
Nadat we ervoor hebben gezorgd dat de hamerkop op zijn plaats zit, verwijderen we de uitgeperste overtollige lithol met een doek en snijden de rubberen uiteinden aan beide zijden van de hamerkop af met een scherp mes, om zo te zeggen, gelijk.
Vervolgens bedekken we voorzichtig de interface tussen het landingsgat van de hamer en het handvat met lijm (PVA, "Moment" of iets dergelijks). Enerzijds doen we dit om de verbinding te versterken, maar vooral om te voorkomen dat er vocht in de verbinding tussen de hamerkop en het handvat dringt. Water kan zich immers in een onbeschermde opening bevinden en kan uiteindelijk leiden tot rotting van het hout en oxidatie van het metaal, wat onvermijdelijk zal leiden tot een verzwakking van de houder en falen van het gereedschap.
Wat is het voordeel van een dergelijke stok die in de hamerkop landt? De aanwezigheid van een rubberen laag tussen de delen van het gereedschap isoleert het handvat van de kop en de slagkracht van de spits op een ander hard oppervlak dooft en de hand ervaart niet alle energie van hard en scherp contact.
Al het bovenstaande kan één op één worden herhaald, zowel met een bijl als met een voorhamer.De lijm kan natuurlijk na verloop van tijd op plaatsen stuiteren, dus je moet deze herstellen. Het handvat kan worden verbrand met een brander of gasbrander en vervolgens grondig worden afgeveegd met een doek. Dit geeft het handvat een nobel uiterlijk en gebruiksgemak.
Tot slot
Vet van minerale oorsprong, waaronder lithol, heeft na verloop van tijd een slecht effect op rubber en het begint te verslechteren. Het is beter om het te vervangen door een dikke zeepachtige gelei. Het vergemakkelijkt ook het mondstuk, maar na de verdamping van water verliest het zijn glijeigenschappen en versterkt het de verbinding verder.
Om verbindingen af te dichten, in plaats van PVA en andere kleefstoffen die verharden en bros worden, verdient het de voorkeur siliconenafdichtmiddel te gebruiken, dat altijd plastic blijft en minder vatbaar is voor barsten.
Omdat het veel moeite kost om een hamer, bijl of voorhamer met rubber aan te brengen, moet het tegenovergestelde uiteinde van de handgreep worden versterkt voor de duur van het mondstuk, geklemd met een klem en strak worden vastgedraaid. De klem kan worden vervangen door constructietape of vinylisolatietape, waardoor het handvat strak in meerdere lagen wordt gewikkeld.
In plaats van rubber kunt u ook een buis van gegalvaniseerde plaat met een naad gebruiken, die op het handvat wordt gedragen en in het gat van de hamer wordt gestoken. Verder, zoals gewoonlijk: verschillende slagen en alle delen nemen hun plaats in, en zeer stevig en betrouwbaar.
