Met een speciale container in mijn rugzak met vier constant opgeladen 18650-batterijen, wil ik absoluut geen andere batterijen gebruiken. Vooral zo klein en niet ruim, zoals kleintjes. Maar er is altijd een uitweg! Nadat ik deze zaklamp in de winkel had bekeken, verviel het modificatieschema daar, en zonder er twee keer over na te denken, kocht ik het om het op mijn eigen manier in de dichtstbijzijnde vrije tijd opnieuw te maken.
Zal nodig hebben
- Boormachine met een snijschijf (of amarilmachine).
- Soldeerbout, tin en vloeimiddel.
- Plastic buis (voor inzet in behuizing).
- Zelfklevende aluminiumfolie.
- Schaar.
- Briefpapier mes.
- File.
- Schuurpapier (of schuurpapier).
- Secondenlijm.
Wijziging van een zaklamp
Het grootste probleem is dat de "native" zaklampvoeding (het geval waarin zich drie AAA-batterijen bevinden) iets breder is en anderhalve centimeter onder de 18650-batterij.
Dit betekent dat de behuizing van de zaklamp zelf klein in hoogte zal zijn voor de 18650. De 18650-spanning is bijna identiek aan de drie kleine vingers, de 18650 produceert 3,7 volt en de drie kleine vingers geven in totaal 3,6 volt (1,2 × 3 = 3,6) . Dus als de behuizing klein is, moet u deze verlengen. Het was behoorlijk problematisch om een geschikte insteekbuis te vinden die de overtollige ruimte tussen de batterij en de wanden van de zaklamp opvult. Uiteindelijk kon ik geen geschikt inzetstuk krijgen ... Ik nam gewoon een min of meer geschikte buis, inclusief de 18650 en verwijderde de overtollige dikte van het roterende werkstuk met een ruwe schuurlinnen, inclusief de 18650! Dus demonteren we de zaklamp. Schroef de voor- en achterkant van de zaklamp vanuit het midden los en leg deze opzij. Met behulp van een boormachine met een doorslijpschijf sneden we het middelste deel van het zaklamplichaam in twee gelijke helften.
We slijpen de gezaagde randen op schuurpapier zodat ze egaal en glad worden.
Steek vervolgens de inzetbuis in de voorkant van de zaklamp met een reflector erop geschroefd, op de achterkant met de bodem erop geschroefd met een knop. Het resultaat is een nieuw, langwerpig lichaam dat past bij de breedte van de 18650.
Nu zullen we de hoogte aanpassen, de batterij in de behuizing plaatsen, het overtollige van boven meten, het inzetstuk verwijderen en de gemeten rand afsnijden met een administratief mes.
Zelfs in het ontwerp van de zaklamp, in de behuizing, zijn er twee metalen ringen en een metalen strip die de plus en min op de schakelaarknop verbinden. Het is vanzelfsprekend dat na het verlengen van de behuizing de metalen strip korter werd voor het nieuwe ontwerp. Het was ook nodig om de ringen onder de inzetbuis aan te passen.
Een laag zacht plastic verwijderde vrij gemakkelijk en snel een vijl van de randen van de voering waar de ring zou moeten zitten.
De tweede, voorste ring, werd in de voorkant van de zaklamp geplaatst, waar de reflector, lens en LED zich bevinden, dus het was niet nodig om ermee bezig te zijn. Met een metalen strip die de ring verbindt, doen we het eenvoudiger; lijm gewoon een strook zelfklevend aluminiumfolie op de voering.
We plaatsen de achterring op de voorbereide achterkant van de voering.
Nu nemen we de 'kop' van de zaklamp op. Op de voormalige voeding, met weinig batterijen, op het positieve contact was er een lichte uitstulping, die in contact was met de plus. Op de 18650-batterij zijn beide contacten plat, daarom moest ik dezelfde veer solderen aan het positieve contact van de voorkant van de zaklamp, die aan de negatieve achterkant is.
Nu zijn we een nieuw gebouw aan het samenstellen.
Alle details vielen op hun plaats als familieleden! Het blijft om de voegen tussen de voering en de gezaagde randen van het lichaam te druppelen met superlijm om de dichtheid te herstellen. Er was nog ruimte, of liever, het bleek een groef te zijn die werd gevormd na het installeren van de gezaagde uiteinden van de oude kast op de voering. Hier, elk individueel geval; voordat alle onderdelen worden gelijmd, is het mogelijk om een stuk buis, geschikte parameters, op deze plaats te passen. Ik besloot daar gewoon een beetje tape en een zwarte tape op te wikkelen; misschien ergens nodig.
Dus hebben we dit apparaat van drie batterijen naar één gelijk aan hen in spanning “overgezet”, waardoor we onszelf van het moeizaam opladen van de voeding met kleine en niet ruime batterijen spaarden.
De kwaliteiten van de zaklamp (helderheid en waterbestendigheid) de bovenstaande veranderingen hadden op geen enkele manier invloed. Tenzij hij anderhalve centimeter langer werd.
