De dozen van ervaren spinners verbergen veel geheimen. Misschien wel de belangrijkste is vangbaar aas. Dezelfde waar de professionals de voorkeur aan geven op reservoirs waarin ze vooral ‘geloven’. Wobblers, spinners, rubber - iedereen heeft zijn eigen favorieten. Ze worden experimenteel geselecteerd, na jaren van succesvolle en minder succesvolle visreizen, soms per ongeluk.
In mijn box zitten ook "favorieten" van snoek en baars - gebeten, onopvallend van uiterlijk, maar consequent vis brengend. Om verschillende redenen zijn niet alle fans van spinhengels bereid om hun ‘werkpaarden’ aan het publiek tentoon te stellen, maar daar zie ik geen probleem in. Ik zal blij zijn als je vangsten groter worden na het lezen van het artikel.
De oude lepel van grootvader
Tien jaar lang hing ze onbeheerd onder de overkapping van de schuur. Vanaf het moment dat de vorige eigenaar van het huis waar ik introk, overleed. Volgens buren hield grootvader van vissen. Ik kwam het per ongeluk tegen toen ik de tuin aan het opruimen was van verschillende rommel. Roestig, dun, primitief van vorm, met een stomp T-stuk, het leek mij toen volkomen hopeloos. Ik gooide het bijna in de prullenbak, maar iets hield me op het laatste moment tegen.Vissen zin? Of natuurlijke nieuwsgierigheid? Misschien. Dus de lepel “zette zich vast” in het achterste compartiment van mijn viskist.
En op een dag, tijdens de volgende ‘revisie’ van het aas, besloot ik om aan het lelijke stuk ijzer te denken. Ik heb eerst het roestlaagje eraf gehaald met fijn schuurpapier, daarna het oppervlak met tandpoeder en een borstel schoongemaakt tot een matte glans, en voorzien van nieuwe opwindringen en een scherpe drievoudige haak. Ik heb een rode cambric op het T-stuk gezet. De spinner is veranderd. Het enige dat nu nog restte, was het testen op een vijver.
Stel je mijn verbazing voor toen, tijdens mijn eerste visreis, het kunstaas werd “opgegeten” door zeven snoeken! Het lichte gewicht (10 g) en de vegende werking, ongebruikelijk voor een spinner - die net onder het oppervlak heen en weer zwaait - zijn ideaal voor het vissen in ondiepe gebieden met struikgewas. Hij pakte het gras praktisch niet, hoewel ik de bedrading langzaam (gelijkmatig) heb aangelegd.
En dit was geen toevallige treffer: ik neem de hele tijd snoek mee op een spinner, bij bijna elk uitje doe ik dat met een spinhengel. Moge hij dankzij opa rusten in vrede!
Siliconen aas
Op de Chelbas-rivier, waar ik het vaakst vis, wordt snoek voornamelijk op ondiepe diepten (1-2 m), in de buurt van riet of algen gevangen. Helaas is de rivier de afgelopen tien jaar ondiep en overwoekerd geworden. Je kunt "ijzer" niet overal en niet altijd installeren. Ik vis er meestal mee in het vroege voorjaar en het late najaar, als het gras op de bodem staat, of op plaatsen waar de diepte het toelaat (kanaalgaten). In omstandigheden van overwoekerd ondiep water komen siliconenaas te hulp.
Voor passieve snoek gebruik ik onbelaste siliconen van groot formaat. Ik rust de vibrotail uit met een dubbele haak met een lange schacht. Het gewicht van het rubber is voldoende om 25-30 meter te werpen. Als je vanaf een boot vist, heb je niet meer nodig.Het terughalen is opmerkelijk langzaam en onregelmatig: een ruk met de punt van de spinhengel - een pauze - wankelen. Soms werk ik met één haspel, waarbij ik het aas beziel met scherpe rotaties van het handvat van verschillende lengtes.
Het belangrijkste voordeel van ongeladen siliconen is natuurlijk spel. Na het neerstorten zinkt de vibrotail langzaam, wat een roofdier aan een zieke vis doet denken. Een draai aan de spoel - en hij komt tot leven, een impuls van de punt - fladdert, probeert te zwemmen. Wat voor soort 'tandige' zou een gemakkelijke prooi weigeren?
Op diepten groter dan 2 meter monteer ik kleinere siliconen aasjes op lichte (3-4 gram) jigkoppen. Dit maakt het mogelijk om de bedradingssnelheid te verhogen en gaten sneller te “ponsen”. Actieve snoek eet graag dergelijk "rubber", en niet alleen snoek, maar ook snoekbaars en baars. Ik gebruik zowel uniforme als klassieke getrapte bedrading (als de bodem zonder gras is).
Malas wiebelaars – kleur is alles
Universeel oppervlakteaas met een diepte tot 10 cm. Ze vliegen goed: Qua werpbereik doen ze niet onder voor de gemiddeld gewicht “oscillatoren”. Ze spelen aantrekkelijk: ze kunnen bijna ter plekke een salto van 120 graden maken. Ideaal in ondiepe wateren van estuaria en kleine rivieren. Ze werken van het voorjaar tot het late najaar op snoek en baars. In de zomer reageert het roofdier beter op zure kleuren (geelgroene tinten), in de herfst geeft hij de voorkeur aan natuurlijke tinten.
Mala's worden meestal op drie manieren geanimeerd:
1. Gelijkmatig - draai de spoel op gemiddelde snelheid.
2. "Slang" - zigzagbedrading van de wandelaar, de hond uitlaten (in zitstokketels).
3. Trekken aan de punt van de spinhengel. Als je de punt naar boven richt, gedraagt de wobbler zich als een popper. Vissen aan de oppervlakte is vooral spectaculair: uitgangen van roofdieren, kaarsen, een zee van spray.
Eerlijk gezegd heb ik niet meteen vriendschap gesloten met de “Mala’s”.In mijn bescheiden verzameling kunstaas lagen ongeveer vijf van deze wobblers van verschillende kleuren (budget-imitaties van Kosadaka) als dood gewicht; soms zaten er snoekbeten op, maar die waren van willekeurige aard. De situatie veranderde na een onvergetelijke visreis aan de monding van de Gorky, waar mijn vriend Ivan mij begin juli mee uit nam.
Samen vingen we in vier uur tijd 28 snoeken (0,5-2,5 kg) en vijftig kwalificerende baarsen (200-400 g). Bijna elke reis bracht vis. De snoek "kwam" van verschillende kanten naar de wiebelaar, de baars vergezelde hem in kudden naar de boot. Meerdere keren zaten er twee “gestreepte” exemplaren tegelijk op de tees. Het was vissen! Na haar geloofde ik in ‘mala’s’.
En het allerbelangrijkste: alleen geelgroen aas met zwarte stippen aan de zijkanten werkte (zie foto); roofdieren reageerden niet op andere kleurencombinaties.
Dus, beste spinningfans, ik heb jullie mijn favoriete kunstaas voor de zomer van het seizoen 2018 gepresenteerd. Als je in ondiepe wateren vist, ga dan naar de mondingen van het Krasnodar-gebied en probeer ze uit. Ik denk dat ze je niet in de steek zullen laten. Veel succes en succes op de vijvers!
