Hallo, mijn kleine smeden, vandaag zullen we het hebben over het grootste deel van de smederij, dat wil zeggen de smederij. Hierin wordt het werkstuk tot de vereiste temperatuur verwarmd voordat het wordt gesmeed, gehard of andere warmtebehandelingen wordt uitgevoerd. En onze hoorn kan trouwens tot 1100 graden Celsius uitgeven! We zullen steenkool als brandstof gebruiken. De hoorn is gemakkelijk te vervaardigen en te gebruiken.
Het zal nodig zijn om een haard te maken
We hebben dus nodig:
Vuurvaste baksteen. Ik gebruikte rood en vuurklei. In totaal zijn ongeveer 12 stenen nodig.
- Vuurvaste vuurvaste klei. Je kunt het vinden in een ijzerhandel en het wordt meestal gebruikt bij het leggen van kachels. Ik kocht drie jaar geleden veertig kilo vuurkorf en dit pakket zal lang genoeg voor me blijven.
- Stalen buis met een diameter van 2-6 cm.
- Zand bouwen.
- Stalen plaat, ongeveer 20 cm bij 15 cm en een dikte van 4-8 mm.
Smidse smidse
Onderste camera
Er zal lucht in circuleren en er zal ook as ophopen. De camera is opgebouwd uit acht rode stenen in twee rijen. Bovendien is het in het tweede geval nodig om een plek onder de pijp te laten. We plaatsen de buis onder een hoek en bedekken alle scheuren met chamotte binnen en buiten.
Wat fireclay betreft, het is gefokt met zand 1: 1 en water. Kneed de klei naar de volgende staat. Je moet een kleine bal rollen, deze op één palm plaatsen en de tweede beginnen om hem te pletten. Er zouden barsten moeten verschijnen als ze doormidden worden geknepen. Vuurklei is daarom vrij goedkoop (ik heb een pakket van veertig kg gekocht voor ongeveer 300 roebel), maar in principe is gewone klei, die bijvoorbeeld in de buurt van rivieren kan worden gevonden, ook geschikt. Toch zal chamotte na verloop van tijd door de temperatuur besprenkelen en moet de haard opnieuw worden ingevet.
We plaatsen een stalen plaat bovenop de onderste kamer, waarin lijnen door de molen werden gesneden waardoor lucht wordt toegevoerd. En nogmaals, we bedekken alles met Chamotte.
Hoofdcamera
Het zal worden neergelegd met slechts twee vuurstenen. Ik heb deze oven specifiek smal gemaakt omdat ik met lange en smalle spaties moet werken. De breedte van de haard, zoals u weet, kan worden aangepast. Alle scheuren tussen de stenen moeten worden bedekt met chamotte zodat de kostbare warmte zo lang mogelijk wordt vastgehouden.
De resterende stenen - de achterwand en het "dak", kunnen worden verwijderd, zodat u met verschillende soorten smeedwerk kunt werken.
Lucht wordt geleverd door een Sovjet-stofzuiger. Een pakket tape is bevestigd aan de achterkant en een slang is bevestigd aan het pakket, dat in de pijp van de haard wordt gestoken.
Gebruik van de bugel
Om de hoorn opnieuw te ontsteken, gebruik ik houtkrullen, houtsnippers of gewoon papier. Ik stak ze in brand, giet er kolen op en zet de stofzuiger aan. Ook als je smid in de open lucht is, moet de hoorn worden beschermd met iets tegen de regen.
Ik gebruikte de oven voor het smelten van non-ferrometalen - aluminium blikken, koperen leidingkranen en zelfs sommige munten (die niet magnetiseren, zijn gemaakt van non-ferrometalen, zoals messing).
Natuurlijk ook niet smeden. Ik heb al een tang en een paar messen gesmeed.
Als je ook besluit om dit moeilijke ambacht te begrijpen, en ik zou zelfs kunst zeggen, dan raad ik je aan om een soort schort te kopen. Voor het eerst smeedde ik een korte broek aan en er stroomde constant iets heets, zoals schuim, mijn lichaam binnen.
Welnu, hier komt de hoorn in al zijn glorie:
