Zelfgemaakte compressoreenheden op basis van een standaardcompressor uit de koelkast zijn verre van nieuw. Om apparatuur in de buurt van professionele apparatuur te krijgen, worden ze geüpgraded, aangevuld met verschillende hulpelementen - sensoren, relais, manometers, ontvangers, enz. Meestal richten ze zich echter op budgetopties, waarvan we er vandaag één onder de aandacht willen brengen.
Het werkingsprincipe van het compressorapparaat vanuit de koelkast
De standaardcompressor uit de koelkast is een compressoreenheid zonder een opslagtank, die is ingesloten in een metalen behuizing. Twee koperen buizen vertrekken ervan, waardoor lucht onder druk in en uit wordt gezogen. Het elektrische aansluitschema blijft vrijwel ongewijzigd, omdat het klaar is. Luchtfilters zijn gemonteerd op de inlaat- en uitlaatpijpen, gevolgd door een zuurstofslang met een adapter voor de consument.
Bronnen voor compressorassemblage
materialen:
- Compressor uit de koelkast;
- Verbindingskabel met stekker;
- Luchtfilter auto - 2 stuks;
- Zuurstofslang voor sproeiers;
- Spiraalzuurstofslang met snelkoppelingen;
- Luchtpistool voor het pompen van wielen;
- Klemmen, draden.
tool: mes, schroevendraaier, tang.
We assembleren de compressoreenheid
De compressor uit de koelkast is uitgerust met een startrelais, waarop de thermostaat aanvankelijk was aangesloten. Hij neemt niet deel aan deze assemblage, daarom moet hij worden losgekoppeld, nadat hij de contacten op het startrelais heeft gemarkeerd en kortgesloten met een stuk geïsoleerde draad.
We selecteren de zuurstofslang op basis van de diameter van het mondstuk en monteren het luchtfilter bij de compressorinlaat. Een van de plastic spuitmonden voor luchtbemonstering kan worden afgesneden, waardoor een gat vrij blijft. In de verbinding kunt u zonder klemmen, omdat dit element van onze installatie niet onder druk staat.
De pijp voor hem moet niet lang worden gemaakt. Snijd het af met een mes en duw het filter met de hand. Zodat de koperen buizen van de compressor niet op dezelfde lijn liggen en elkaar niet storen, kunnen ze in verschillende richtingen worden gebogen.
Vervolgens bevestigen we het tweede luchtfilter op de uitlaat. Indien nodig kan de koperen buis eronder worden ingekort met een kniptang.
Zoals de praktijk van de auteur zelf heeft aangetoond, kan zelfs met een relatief kleine druk een dergelijk samenstel niet zonder drukklemmen. We plaatsen ze op de sproeiers en maken de verbinding vast. De auteur doofde de tweede koperen pijp die uit de compressor kwam met een zelftappende schroef en elektrische tape.
We bevestigen een klein segment van de zuurstofslang aan het luchtfilter en verbinden een spiraalslang voor compressorwerk. Dit kan ook worden gedaan via een quick-release-adapter.
Nu kunt u een luchtpistool voor het pompen van wielen op een spiraalslang aansluiten en de werking van onze installatie controleren. Om overmatige druk in de slangen en het filter te voorkomen, kunt u de trekker van een luchtpistool met een nylon dekvloer indrukken.
Zoals u ziet, slaagde de auteur van het zelfgemaakte product erin om een werkdruk van ongeveer 3 Atm te krijgen, wat genoeg is voor het efficiënt pompen van wielen in de garage. Overigens kan deze installatie worden gebruikt voor het meest uiteenlopende werk, bijvoorbeeld voor het schilderen met een spuitpistool.
conclusie
Het zwakke punt van deze compressoreenheid zijn de plastic luchtfilters. Bij een druk van verschillende atmosferen blaast hun lichaam enorm op en kunnen ze eenvoudig barsten.Daarom is deze optie voor hun gebruik voorwaardelijk en niet definitief. De installatie zelf verdient veel vertrouwen en de grootste aandacht van niet alleen automobilisten, maar ook alleen zij die graag met hun eigen handen maken. Fijne dag allemaal!
