Gebaseerd op een conventionele gloeilamp van 100 watt.
Eerst moeten we de basis ontmantelen. Dit gebeurt als volgt:
We plukken het bovenste contact van de lamp met een tang en vervolgens met behulp van een schroevendraaier en het resulterende gat verwijderen we het zwarte diëlektricum. Daarna "scheuren" we gemakkelijk de draad en de resten van de basis af. Lijm kan op het glas achterblijven, geen probleem. We zullen het bedekken met een nieuwe basis.
Het volgende is werken met glas! Daarom trekken we handschoenen en een veiligheidsbril aan.
In dit stadium moeten we de binnenkant van de lamp verwijderen. Duw hiervoor voorzichtig een rechte schroevendraaier op de binnenwanden van de lamp. Wanneer de kolf met antennes en gloeidraad breekt, halen we hem eruit met kleine stukjes, wikkelen we hem in een servet en gooien we hem weg.
We plaatsen het resulterende vat op een onnodig deksel met het gat naar boven. Leg een servet onder de hoes om het bureaublad niet te bevuilen. Het werken met chemische reagentia volgt immers. Ik zal meteen zeggen - ze zijn veilig en toegankelijk voor iedereen.
In de lamp groeien zogenaamde chemische algen. Om ze te maken, hebben we vloeibaar glas nodig (verkocht in bouwwinkels, hierna ZhS genoemd) en kopersulfaat (te vinden in winkels voor zomerhuisjes, dit is kunstmest).
In een afzonderlijke pot maken we een oplossing: we mengen water en ZhS in een verhouding 2: 1 (twee delen water, een deel van ZhS). Overigens kan vloeibaar glas worden vervangen door silicaatlijm, in welk geval de verhouding als volgt zal zijn: 6 delen water, 1 deel lijm.
In plaats van kopersulfaat, kunt u ijzersulfaat (ook kunstmest) of magnesiumsulfaat (verkocht in een apotheek) gebruiken, dit is een poeder zodat er algen uit groeien, het moet eerst worden bevochtigd met een kleine hoeveelheid water en toegestaan om te verdampen, hierdoor zullen we de grootte van de kristallen vergroten, omdat dan ze groter, hoe hoger de algen zullen zijn). De kleur van chemische algen is afhankelijk van het reagens: ijzersulfaat geeft zwarte kleur, magnesiumsulfaat geeft wit, kopersulfaat geeft mooi blauw.
Dus neem een beetje vitriool.
En we vallen in slaap op de bodem van de lamp.
En vul het met een oplossing van vloeibaar glas. Wanneer u vult, druppelt u een beetje oplossing op het deksel, het zal uitdrogen en stabiliteit aan de hele structuur toevoegen. Het chemische proces is begonnen; binnen enkele minuten beginnen de eerste algen zich te vormen.
Ze groeien omdat water uit de oplossing het kristal binnendringt en van structuur verandert.
Terwijl de algen groeit, zullen we het elektrische gedeelte behandelen.
Ik bevestigde de LED op de doppen van onder de reageerbuis (je kunt de dop van onder de valeriaan nemen).
We sluiten de lamp aan, we regelen de LED-contacten zoals op de onderstaande afbeelding, aan de plus, ik heb een kort stuk draad gesoldeerd om de batterij te repareren.
En vergeet niet om de contacten met tape te lijmen, de batterij mag ze niet raken.
Omdat toegang tot de batterij in de toekomst moeilijk zal zijn, is het noodzakelijk om het energieverbruik te optimaliseren. Ja, je kunt gewoon een schakelaar inschakelen, maar het is te simpel en oninteressant. Daarom heb ik een eenvoudig schema gemaakt voor adaptieve helderheidsregeling:
Onderdelenlijst:
- VT1 - ct315 (of een andere transistor van een n-p-n structuur);
- VD1 - fotodiode, anode (+)
- VD2 - LED;
- R1 is 100 kOm;
- S1 - knop met fixatie (neem de kleinste die u vindt);
- BAT - batterijtype "tablet" (model CR2025).
De positieve poot van de fotodiode (waarop de min-voeding is aangesloten) is gemarkeerd met een witte lijn op het onderdeel.
Een spanningsdeler wordt geassembleerd op de weerstand R1 en de fotodiode VD1, van waaruit het naar de basis van de transistor VT1 gaat. De belasting is onze VD2 LED. Hoe meer licht op de fotodiode valt, hoe lager de spanning op de basis (omgekeerde evenredigheid). Knop toegevoegd voor volledigheid van functionaliteit.
Het hele schema moet onderaan de dop worden geplaatst. Ik nam het van een onbruikbare LED-lamp
Het uiterlijk is mooier dan dat van de doppen van gewone lampen. De plastic rand moet vooraf worden weggegooid.
In het bovenste deel van de dop boren we twee gaten voor de benen van de fotodiode. Ze moeten met ongeveer een centimeter worden verlengd. Dan druppelen we een beetje superlijm en repareren de fotodiode.
Verder, al in de basis, solderen we de resterende componenten zeer compact.
Drie bedrading gaat naar minus de LED's, respectievelijk naar plus en minus vermogen van links naar rechts. We repareren de knop met hete lijm, het belangrijkste is om het niet te overdrijven. We solderen de batterij snel met een druppel soldeerzuur. Soldeer de draden op hun plaats.
We verzegelen de lamp met een deksel en bedekken deze met een dop. Vanwege de overblijfselen van de oude lijm ging de basis stevig en veilig in.
Dat is alles, het nachtlampje is klaar! Dankzij adaptieve helderheidsregeling licht de LED overdag niet op en heeft het geen zin om hem zonder noodzaak uit te schakelen.
Een paar foto's van het eindproduct:
