Allereerst worden de zijkanten van de tule verwerkt. In de regel is dit een normale zoomnaad met een gesloten snit, bij afwerking is de breedte 2 tot 3 cm (afhankelijk van de dichtheid van de stof).
Er zijn twee soorten gaas: zacht plastic en hard. De eerste zijn vrij moeilijk te omzomen, vooral zonder voorafgaande nat-thermische voorbereiding, de tweede zijn wat gemakkelijker.
In ieder geval is het het beste om de zijkanten van tevoren voor te bereiden en pas daarna machinaal te naaien. Om dit te doen, moet je voorzichtig, zonder uit te rekken over de lengte, de zijdelen van de tule 4-6 cm op de verkeerde kant strijken, waarna de naadtoeslag met de helft van de breedte naar binnen moet worden gevouwen.Om te voorkomen dat de stof tijdens het naaien gaat draaien, moeten de naadtoeslagen om de 15-20 cm met spelden worden vastgezet.
Hierna moet u de zijkanten van de tule naaien op een afstand van 2 mm van de binnenste gevouwen rand.
In het stadium van machinaal naaien kunnen de volgende problemen optreden: de machine kauwt op de rand van de stof aan het begin van de steek, de steeklussen en er treden overslaande steken op.
Om te voorkomen dat de machine op de rand van het gaas kauwt, moet je naaien zonder vast te maken; aan het begin van de steek moet je vrij lange uiteinden van de draden achterlaten, waarmee je langzaam aan de stof kunt trekken, waardoor de beweging ervan wordt bevorderd.
De steeklengte mag niet kort zijn. Dan verloopt het naaiproces veel gemakkelijker en sneller.
Het is beter om de draadspanning iets losser te maken. Dan zal de afgewerkte zijnaad niet strak trekken.
Als het stiksel in een lus begint te lopen of er steken overslaan, moet u mogelijk een breinaald gebruiken.
Als dit niet of niet veel helpt, moet u een zigzagsteek gebruiken in plaats van een rechte steek.
Het is uiteraard raadzaam om, voordat u met de werkzaamheden begint, een onnodig stuk tule te naaien om er zeker van te zijn dat het stiksel mooi en van hoge kwaliteit wordt.
Als de tule een patroon heeft, zoals strepen, moet je erop letten dat dit bij elkaar past.
Dan moet je de onderkant van de tule verwerken.
De vergoeding voor de verwerking ervan moet eerst 6 cm naar de verkeerde kant worden gestreken, en dan opnieuw - met de helft van de breedte.
Vervolgens moet de onderkant van de tule worden gestikt.
Vanaf de onderkant van de tule moet je de gewenste lengte opzij zetten (bijvoorbeeld van de vloer tot de onderkant van de haak), vanaf deze markering moet je nog twee breedtes van de extrafora (gordijnvlecht) plus 2 opzij zetten cm Al het andere moet worden afgesneden.
De verwerkingstoeslag moet over de gehele berekende breedte naar de verkeerde kant van de stof worden gestreken en vervolgens doormidden.
Momenteel wordt extrafor geproduceerd met 2, 3 of 4 bevestigingsdraden, ontworpen om de tule over de breedte aan te spannen tot de gewenste lengte van de kroonlijst. Als het 4 draden heeft, wordt er meestal een extra steek in het midden ertussen geplaatst. In andere gevallen is het voldoende om de extrafor met twee lijnen te naaien, alleen langs de randen.
Eerst moet de extrafor langs de bovenrand worden gestikt, met een afstand van 1 cm vanaf de bovenkant van de tule. Om te voorkomen dat de stof tijdens het naaien draait, wordt de onderkant vervolgens vastgezet met pinnen.
Vervolgens naaien ze een lijn langs de onderkant van de gordijnband en verwijderen de pinnen.
Aan de ene eindrand, aan de verkeerde kant van de vlecht, moeten de vasthouddraden aan elkaar worden vastgebonden en aan de andere kant naar de voorkant van de vlecht worden getrokken, zodat het gemakkelijk wordt om de tule bij elkaar te trekken.
Ten slotte wordt de tule op de gewenste breedte getrokken, worden de draden vastgebonden, tot een kleine streng gewikkeld en verborgen onder de extrafor.
Indien nodig wordt de tule in afgewerkte vorm gestreken.
Mesh tule op extrafor is klaar!
