Aan de andere kant, voor handgemaakte jeans - is het materiaal niet het gemakkelijkst. De stof is vrij zwaar en dicht en vereist zowel geschikte (bij voorkeur speciale) draden als een betrouwbare naaimachine. Rippende jeans is ook "geen suiker": ze zijn in de regel strak en met een goed geweten genaaid - bijten zelfs op je tanden. Terwijl u de stof voorbereidt op verder werk, lijdt u. Daarom is de meest voorkomende suggestie om opnieuw te maken een rok te bouwen, een interessante zoom te hebben genaaid en het bovenste gedeelte ongewijzigd te laten (riem, juk en hoeveel is lager nodig). Maar de stof is prachtig! Mooi, sterk, wist goed en "met de leeftijd" verliest zijn effect niet. En er zijn er veel van haar, die erg belangrijk zijn gebleken voor mijn idee.
Het feit is dat we een hond hebben - een golden retriever van onbeschrijflijke schoonheid en genegenheid. En deze hond heeft zijn eigen bezit: vloerkleden en beddengoed. Al deze economie moet regelmatig worden gewassen en gedroogd, maar het droogt slecht en voor een lange tijd, omdat het dik is (meerdere lagen). Eureka! - je moet hoezen bouwen, een paar voor elk vloerkleed. Van zware stof (om niet te friemelen) en duurzaam (om lang genoeg mee te gaan). En jeans voor dit materiaal is niet alleen geschikt, maar ook ideaal.
Alle verzamelde jeans werden gewassen en stutten. Het rippen was aanzienlijk vereenvoudigd. De meeste moderne modellen worden gekrabbeld met behulp van de "sliding loop" -methode en u hoeft alleen de juiste rand te vinden om de hele draad in één keer te rekken. Als er ook een stiksel is, dan natuurlijk op de ouderwetse manier - schaar, een mes, enz.
Voor mijn project ritsen we alleen de riem, de stapnaad (natuurlijk ook ritssluiting) en de binnennaad open. Daarna leggen we de resulterende helften neer en kijken we zorgvuldig hoe de externe (zij) naad op een plat oppervlak ligt. In herenjeans is het bijna plat en windt het niet op. Dit betekent dat dit onderdeel zonder wijzigingen in gebruik kan worden genomen. Als de jeans een complexe snit had, worden de zijnaden ook opengeritst.
Los het probleem van het klinken apart op. Klein en plat kunnen worden overgelaten, en groot en reliëf kunt u het beste verwijderen. De gaten ervan blijven klein, bijna onmerkbaar. Het is handiger om gemakkelijker te verwijderen (bijten) met zijsnijders (kniptangen) of kleine tangen.
De volgende voorbereidingsfase is het naaien van zakken, d.w.z. de bovenkant van de zak wordt eenvoudig dicht bij de rand genaaid en zet de uiteinden van de naden vast. Daarna gaan we verder met gaten en sterke slijtage, vooral in de knie. De meest betrouwbare manier is om decoratieve patches aan te brengen (met of zonder franje), en de snelste manier is om een zak op deze plaats te naaien. Knip het dicht bij de naad van het ongewenste deel van de jeans en naai het over het gat.
Het is handiger om decoratieve vlakken aan te passen met een dichte "zigzag" op een afstand van 0,5-0,8 cm van de rand en vervolgens een franje te maken door de draden eruit te trekken. De vorm van dergelijke pleisters kan elke zijn. Hiervan kun je zelfs een heel patroon opmaken. Nog een gemak - in het geval van een nieuw gaatje kunt u dezelfde patch naaien zonder de algemene stijl te schenden. Op mijn favoriete "honden" broek voor wandelingen in het bos, heeft zich al een hele verzameling van de meest "verschillende jeans" -plekken verzameld.
Geprepareerde spijkerbroeken kunnen worden geassembleerd tot een afgewerkt ding volgens een patroon of "op het oog" - hangt af van de complexiteit van de snit. Een hoes voor een bankkussen of voor een klein matras wordt genaaid van een geassembleerde rechthoekige strook.De afmetingen worden tijdens de montage gecontroleerd en met inachtneming van de naden. Indien nodig wordt de ritssluiting genaaid, maar het is ook mogelijk zonder een sluiting, volgens het principe van "envelop" zoals op traditionele kussenslopen. Complexe snit en grote items vereisen meer tijd en moeite.
Een echte test voor mij was een hoes op een straatbank waarop mijn hond het grootste deel van de zomer doorbrengt. Het frame van de bank is opgebouwd uit twee oude stoelen uit het Sovjettijdperk. Eerst verwijderden ze alle bekleding van hen, vervolgens werden twee zijwanden losgeschroefd (een van de stoelen had de juiste en de andere had de linker). Ze verplaatsten de stoelen met zijkanten zonder zijkanten en trokken het met hun eigen bouten door de bestaande fabrieksgaten. Een katoenen deken was gevuld met een nietmachine op de stoelen en de rug. We hadden geen tijd om gereedschap en vegen naar de garage te brengen en de hond lag al op het nieuwe platform. Dus ik vond de bank leuk en we moeten opschieten met de hoes.
Het patroon voor de omslag is alleen aan de zijkanten gemaakt, omdat het centrale deel slechts een zeer grote rechthoek is. Jeans voor alles over alles duurde zes paar. Een zeer succesvol detail - riemen genaaid langs de buitencontour. Het was mogelijk om te besparen op hen en strepen, en zelfs knopen, klinknagels. Aan een van de zijwanden van buiten was er een "onbewerkte" open zak voor decoratie. De letters langs de zoom van de bank zijn toegevoegd aan de naam van mijn hond. Ze zijn speciaal gemaakt van verschillende soorten stof om de stijl te behouden: allemaal jeans - en allemaal verschillend, er is zelfs een cheque.
De zaak leeft nu al een jaar veilig in de tuin. Voor de winter is niet verwijderd, omdat de bank onder een baldakijn ligt, beschut tegen regen en sneeuw. Ik ben overtuigd van de betrouwbaarheid en het gemak en ben van plan jeanshoezen te maken op tuinkussens van meubels. En ik zal zowel een tuin als een huis hebben - "de jeans van alle jeans"!
