Ik word absoluut blij als ik verschillende figuren zie, wervend iemand in de tuin. Lange tijd wilde ik een kabouter voor een tuin kopen, maar omdat ik met zwangerschapsverlof ben, geef ik eerlijk toe dat ik geen geld heb om tuinfiguren te kopen. Maar dan heb ik vrije tijd, verbeelding en handen die geen vrede hebben, er is ook een kleine helper. Daarom besloot ik om een kabouter met mijn eigen handen te maken van geïmproviseerde materialen.
Om een kabouter te maken, had ik nodig:
- Een plastic fles.
- Schaar, een mes.
- Scotch.
- Plastic zak (T-shirt).
- Kranten.
- Eiertrays (papier).
- Kleister (water + bloem).
- Cement + zand + water.
- Lijm het moment.
- Tablet.
- Schuurpapier.
- Primer.
- Emailverven van verschillende kleuren.
- Kwasten.
- Decoratieve ogen.
Ik herhaal, ik wilde al lang een kabouter maken, maar ik wist niet hoe ik het moest maken. En dus begon ik te fantaseren, op zoek te gaan naar manieren om mijn kleine dromen te vertalen naar de realiteit. Ik krijg een kabouter uit een plastic fles. Eerst sneed ik er de onderkant van af.
Van onder naar boven aan weerszijden in het midden van de fles maakte ik sneden van dezelfde lengte, en aan de bovenkant maakte ik kleine sneden aan de rechter- en linkerkant. Het zullen de benen zijn. Om ze te repareren, wikkelde ik ze met tape.
Vervolgens had ik een plastic zak nodig. Ik rolde het in een bal en stak het aan de bovenkant van de fles zodat de nek binnen de bal was, dit alles met tape bevestigd. Het hoofd bleek.
Ik maakte handen uit de krant. Ik heb de krant eenvoudig in een buis gevouwen en met tape op de juiste plaats bevestigd, ik heb ook mijn tweede hand gemaakt.
Ik had ook een krant nodig om het frame te lijmen. Nadat ik kleine stukjes van de krant had geplukt, doopte ik ze in een pasta en lijmde de kabouter op het lichaam. Ja, ik vergat bijna het gat dat tussen mijn benen uitkwam, ik plakte eerst stroken plakband en plakte het vervolgens met papier.
De volgende stap was de dop. Het was ook gemaakt van papier. Na de krant in een zak te hebben gevouwen, over de ongelijke randen gebogen, heb ik hem met plakband vastgezet en aan mijn hoofd geplakt. Ik heb het ook met een krant geplakt.
Toen nam ik papieren eiertrays, scheurde ze in kleine stukjes en goot kokend water. Een dag laten weken.
Toen het papier was opgezwollen, ging ik verder met werken. Ze kookte de pasta opnieuw en doopte er stukjes papier in en begon de voeten te vormen. Dit kan het beste worden gedaan op een glad bord.
Ik installeerde een kabouter op mijn voeten en ook met behulp van dit papier vormde ik mijn benen. Ik liet het vaartuig een tijdje drogen.
Vervolgens heb ik met dezelfde technologie opnieuw de hele figuur geplakt. Ook bleken de handen van de figuur lang te zijn, dus heb ik ze een beetje ingekort.
Over het algemeen wilde ik de kabouter alleen met behulp van dergelijk papier maken, maar het bleek knobbeltje te zijn en ik vond het niet leuk, en in gewicht bleek het licht te zijn. Dus dat stadium kan waarschijnlijk worden overgeslagen, maar alles is geleerd in het werk. (Hoewel, als de geweekte stukjes papier bijvoorbeeld met behulp van een blender werden verpletterd, dit materiaal de kabouter in gedachten kon brengen.) Daarom besloot ik er cementmortel op aan te brengen om de nodige vormen op het gezicht en het lichaam te geven, evenals de kabouter wegen. Langs ongelijke lijnen, voor gladheid, liep ik met een natte borstel. Na een bevredigend resultaat liet ik het vaartuig drie dagen drogen. Hier is wat er gebeurde.
Eerst heb ik de hele figuur geschuurd, bedekt met een primer en pas daarna met olieverf beschilderd. Omdat ik geen kunstenaar ben en moeite had met het tekenen van ogen, besloot ik decoratieve ogen te plakken (van een oud zacht stuk speelgoed). Voila, mijn tuinkabouter is klaar.
Over het algemeen is er waar u uw verbeelding kunt tonen. Steek bijvoorbeeld een voorwerp in uw hand - een bloem, een zaklamp, een emmer of leg een kabouter op een bankje. Maar omdat dit mijn eerste baan is, besloot ik het vaartuig eenvoudiger te maken. Ik hoop dat je genoten hebt van mijn tuinkabouter. Ik zou blij zijn als iemand werd geïnspireerd om creatief te werken. Tot ziens, tot ziens.
