Een ander interessant punt is de ongebruikelijke werkwijze bij de vervaardiging ervan. Als je eenmaal begint met het maken van je kleine, prachtige meesterwerk, zul je zeker waarderen hoe spannend en interessant het is om organza op een kaars te verschroeien!
Je zal nodig hebben:
- kaars en lucifers;
- schaar, spelden, naald en draad;
- een eenvoudig potlood, eventueel ook een passer, liniaal en gum voor het maken van een patroon;
- een stuk geruit papier;
- organzarestjes;
- kralen, kralen, parels of pailletten, afhankelijk van je fantasie.
Teken eerst op geruit papier een bloem met een diameter van ongeveer 12 cm met 5 of 6 gelijke bloembladen. Als je wilt dat het resultaat een waterlelie is, maak dan 4 ronde bloemblaadjes, en als je een chrysant wilt, maak dan 12 langwerpige bloemblaadjes. Maar beginnen met een chrysant met deze techniek is niet het beste idee, want om 12 dunne bloemblaadjes te schroeien, moet je al over een beetje vaardigheid en ervaring beschikken. Het meest optimale zijn 6 bloemblaadjes. Vervolgens kunt u het aantal en de vorm van de bloembladen variëren, evenals de diameter van de gehele rozet.
Vervolgens knippen we het papieren patroon uit. We vouwen de organza in 4 lagen en plaatsen het patroon erop en spelden alles aan elkaar met behulp van pinnen. Knip nu de bloem grofweg langs de contour uit. Organza is een moeilijk materiaal, de lagen glijden en verschuiven voortdurend, maar dit zou je in dit stadium helemaal niet van streek moeten maken. Hoe dan ook, de uiteindelijke vorm van de bloem wordt niet door een schaar gegeven, maar door het licht van een kaars. Als uw bloemblaadjes dus ongelijk, krom en ongelijk zijn, zal de bloem er alleen maar levendiger en natuurlijker uitzien. In elke plano snijden we de bloemblaadjes naar het midden, waardoor er in het midden een ongesneden gebied overblijft met een diameter van ongeveer 1 cm. In totaal moet je 8-12 plano's uit de stof snijden.
Laten we nu beginnen met de meest opwindende fase van het maken van een bloem. Steek een kaars aan en begin voorzichtig aan de randen van elk stuk te werken. We nemen een stuk en schroeien de randen ervan in de vlam. Organza is een synthetisch materiaal en het eenvoudigweg op een afstand van 2-3 cm van de vlam plaatsen van de rand van de bloem is voldoende om de snede te laten smelten. Om de vorm levendiger te maken, moet je hem niet alleen naar de zijkant van de vlam brengen, maar ook erboven.Het geheim is dat wanneer je de snede boven de vlam 5-6 cm boven de kaars houdt, deze niet alleen smelt, maar ook mooi buigt, waardoor mooie golvende rondingen van de randen ontstaan. Hier moet je heel voorzichtig zijn dat je je vingers niet schroeit en niet verbrandt, of beter gezegd, niet het hele werkstuk volledig laat smelten. De bloembladen zijn ongelijk, met verschillende rondingen en verschillende lengtes. Dit is goed. De gesmolten randen zijn in de regel donkerder dan de tint van de stof, vooral als de kaars tijdens het gebruik rookt.
Nadat alle stukken zijn uitgewerkt, beginnen we met het monteren van de bloem.
We monteren alle plano's in de gewenste volgorde en zetten het midden vast met een speld. We rijgen de naald in met een draad die bij de kralen past. Eerst zetten we alle lagen organza stevig vast met een paar steken en zetten we de draad aan de verkeerde kant vast. Vervolgens brengen we de draad weer naar de voorkant en naaien we kralen op de steken. Je kunt niet alleen kralen en parels naaien, maar ze rijgen in de vorm van meeldraden, lussen, enz., zoals je ervaring en verbeelding je vertellen. Aan het einde breng je de draad terug naar de andere kant en zet je hem weer vast. Je kleine textielmeesterwerk is klaar!
