Verticale plank voor bloemen

Mijn zoon, die zijn moeder behoorlijk wat onrecht had aangedaan, besloot haar op deze manier ‘op te zuigen’ en om vergeving te smeken. En de methode die ik hiervoor heb gekozen, lijkt mij niet helemaal gewoon. Kinderen van zijn leeftijd maken immers iets van plasticine, maken een tekening of, in het slechtste geval, iets van papier. Daarom heb ik, met mijn aanhoudende wens om een ​​plank voor viooltjes te maken, en zelfs een verticale, duidelijk gemaakt: ik kan er absoluut niet mee wegkomen. Ik was tenslotte degene die assistent-mentor moest zijn. Dus zijn we begonnen.
Om deze verticale bloemenplank te maken, heb je dus het volgende nodig:
• schroevendraaier of boor,

• bevestigingsoefening,

• zeskant- en kruisbits, evenals een magnetisch verlengstuk voor snelle vervanging,

• een kleine hamer of hamer,

• inkerving op 12 (hoewel dit niet nodig is, daarover hieronder meer),

• 42 parkers 40 mm lang met verzonken kop,

• en vier – met een grote decoratieve.

• Daarnaast zijn er 14 bevestigingen nodig,

• priem (waar zouden we zijn zonder),

• vier smalle luifels,

• negen ijzeren hoeken,

• timmermansmes,

• een stukje schuurpapier op een blok,

• strijkijzer en kleine doek.Elk strijkijzer, zelfs een strijkijzer dat je regelmatig gebruikt voor het strijken van kleding (je verpest het toch niet), en een doek zodat je je niet verbrandt als je de hete rand lijmt.

• Trouwens, de rand. Kies het passend bij de kleur van de spaanplaat, of andersom, maak het contrastrijk, beslis zelf,

• en de plaatstukken zelf hoeven niet uit een hele plaat te worden besteld. Van restjes maakte ik identieke onderdelen van 100 bij 130 mm in een werkplaats waar ze grote vellen papier zagen “voor dank”, uitgedrukt in een fles koud bruisend water. Er waren er 15 nodig, al hangt dit geheel af van de grootte van het raam waaraan je onze verticale bloemenplank gaat hangen.

Nu lijmen we de onderdelen met een rand. Er is hier niets verfijnds, dus we passen een stuk toe, verwarmen het een paar seconden met een heet strijkijzer, en drukken het aan en maken het glad met een doek (pas op dat je je niet verbrandt).

Nu snijden we het overtollige materiaal af en gaan er “voor de zekerheid” overheen met schuurpapier. En dus - alle details.

We verzegelen er twee met één bevestiging,

en we krijgen zeven identieke “letters G” plus nog een detail.

En van de overblijfselen van de rand snijden we cirkels met een inkeping om de koppen van de bevestigingen af ​​​​te dichten. Het is alleen dat er in de winkel waar ik het kocht geen cirkels van deze kleur waren. Maar als je meer geluk hebt dan ik, kun je deze fase gewoon overslaan door kant-en-klare exemplaren te kopen.

Nu verzamelen we de verspreide delen in een enkele verticale plank voor bloemen. De kinderen noemden haar onmiddellijk ‘rups’.

Het moet beveiligd worden. Maar niet zomaar ophangen (dan zouden we de luifels ‘verborgen’ vastmaken), maar zo intrekken dat hij, indien mogelijk,

zo strak mogelijk opgehangen. En het is klaar.

Nu regelen we de bloemen.

Dat is alle wijsheid, een verticale plank voor bloemen wordt niet alleen in elkaar gezet, maar hangt en is een lust voor het oog.Wat wil je nog meer van haar? Waarschijnlijk niets.