DIY windsnelheidmeter
Er was een taak om een anemometer te verzamelen voor één project, zodat het mogelijk was om gegevens op een computer te nemen via USB. Het artikel zal meer gericht zijn op de anemometer zelf dan op het gegevensverwerkingssysteem ervan:
1. Componenten
Dus, voor de productie van het product waren de volgende componenten nodig:
Mitsumi Ball Mouse - 1 stuk.
Tafeltennisbal - 2 st.
Een stuk plexiglas geschikt formaat
2,5 mm2 - 3 cm koperdraad
Balpen vulling - 1 st.
Chupa Chups snoepstick - 1 stuk.
Kabelclip - 1 st.
Holle messing vat 1 st.
2. Productie van de waaier
Dus, voor de productie van het product waren de volgende componenten nodig:
Mitsumi Ball Mouse - 1 stuk.
Tafeltennisbal - 2 st.
Een stuk plexiglas geschikt formaat
2,5 mm2 - 3 cm koperdraad
Balpen vulling - 1 st.
Chupa Chups snoepstick - 1 stuk.
Kabelclip - 1 st.
Holle messing vat 1 st.
2. Productie van de waaier
3 stukken koperdraad van elk 1 cm lang werden onder een hoek van 120 graden aan een koperen vat gesoldeerd. Ik soldeerde een rek van een Chinese speler met een draad aan het uiteinde in de opening van het vat.
Ik snijd de buis van het snoep in 3 delen van ongeveer 2 cm lang.
Ik sneed 2 ballen in de helft en bevestigde met behulp van kleine schroeven van dezelfde speler en polystyreenlijm (lijmpistool) de helften van de bal aan de buizen van de lolly.
Hij plaatste de buizen met de helften van de bal op de gesoldeerde stukjes draad en bevestigde alles erop met lijm.
3. De vervaardiging van het hoofdonderdeel
Ik snijd de buis van het snoep in 3 delen van ongeveer 2 cm lang.
Ik sneed 2 ballen in de helft en bevestigde met behulp van kleine schroeven van dezelfde speler en polystyreenlijm (lijmpistool) de helften van de bal aan de buizen van de lolly.
Hij plaatste de buizen met de helften van de bal op de gesoldeerde stukjes draad en bevestigde alles erop met lijm.
3. De vervaardiging van het hoofdonderdeel
Het dragende element van de anemometer is een metalen staaf van een balpen. In het onderste deel van de staaf (waar de kurk was ingebracht) heb ik een schijf van de muis (encoder) geplaatst. Bij het ontwerp van de muis zelf, rustte het onderste deel van de encoder op het muislichaam en vormde een puntlager, er was smering, dus de encoder was gemakkelijk te draaien. Maar het was noodzakelijk om het bovenste deel van de staaf te bevestigen, hiervoor pakte ik een geschikt stuk plastic met een gat precies in diameter van de staaf (zo'n stuk werd gesneden uit het verlengsysteem van de CD-ROMa-slede). Het bleef om het probleem op te lossen, zodat de stang met de encoder niet uit de puntlager viel, dus ik soldeerde een paar druppels soldeer op de stang direct voor het vasthoudelement. Aldus draaide de stang vrij in de vasthoudstructuur, maar viel niet uit het lager.
De reden waarom het circuit met de encoder is gekozen, is de volgende: alle artikelen over zelfgemaakte anemometers op internet beschreven hun vervaardiging op basis van een DC-motor van een speler, CD-ROM of een ander product. Het probleem met dergelijke apparaten is ten eerste in hun kalibratie en lage nauwkeurigheid bij lage windsnelheden, en ten tweede in de niet-lineaire karakteristiek van de windsnelheid met betrekking tot de uitgangsspanning, d.w.z. Om informatie naar een computer over te brengen, zijn er bepaalde problemen; u moet de wet van verandering in spanning of stroom berekenen op basis van windsnelheid. Bij het gebruik van een encoder is er geen dergelijk probleem, omdat de afhankelijkheid lineair is. De nauwkeurigheid is het hoogst, omdat de encoder ongeveer 50 pulsen per omwenteling van de as van de anemometer geeft, maar het convertorcircuit is enigszins ingewikkeld, waarbij er een microcontroller is die het aantal pulsen per seconde op een van de poorten telt en deze waarde naar de USB-poort stuurt.
4. Testen en kalibreren
Een laboratoriumanemometer werd gebruikt voor kalibratie.
De reden waarom het circuit met de encoder is gekozen, is de volgende: alle artikelen over zelfgemaakte anemometers op internet beschreven hun vervaardiging op basis van een DC-motor van een speler, CD-ROM of een ander product. Het probleem met dergelijke apparaten is ten eerste in hun kalibratie en lage nauwkeurigheid bij lage windsnelheden, en ten tweede in de niet-lineaire karakteristiek van de windsnelheid met betrekking tot de uitgangsspanning, d.w.z. Om informatie naar een computer over te brengen, zijn er bepaalde problemen; u moet de wet van verandering in spanning of stroom berekenen op basis van windsnelheid. Bij het gebruik van een encoder is er geen dergelijk probleem, omdat de afhankelijkheid lineair is. De nauwkeurigheid is het hoogst, omdat de encoder ongeveer 50 pulsen per omwenteling van de as van de anemometer geeft, maar het convertorcircuit is enigszins ingewikkeld, waarbij er een microcontroller is die het aantal pulsen per seconde op een van de poorten telt en deze waarde naar de USB-poort stuurt.
4. Testen en kalibreren
Een laboratoriumanemometer werd gebruikt voor kalibratie.
Bron:
