Flexibele takken
Allereerst moet je flexibele staven voorbereiden door een tros druiventakken te snijden, anderhalve meter lang. Als er een treurwilg in uw omgeving groeit, is dit ook een optie. Wilgentakken worden aanbevolen om te weken of zelfs te koken, maar ik had het niet nodig. Zorgvuldige verwerking is alleen vereist voor filigraan weven van manden, en voor een krans is vers gesneden wilg voldoende.
Begin met weven
We verbinden de tak met een dun uiteinde aan de kolf om een cirkel te maken ter grootte van een soepbord. We binden het met een dun uiteinde, alsof we een knoop rond een dikke kont willen leggen, en dan vlechten we het gewoon, wikkel het tot het dunne uiteinde van de tak eindigt. Het moet stevig worden weggestopt, grof gezegd, aangesloten op de spleet tussen het weven.
We passen de volgende staaf toe, stappen een paar centimeter achteruit van de eerste komelka en opnieuw vlechten we in. In het begin is de krans scheef, dit is normaal. De elastische kracht van de takken zelf zal uw krans rechtzetten tot een ronde vorm, getest in de praktijk. In totaal hebben takken voor een krans van gemiddelde dikte 6-7 stukken nodig, op voorwaarde dat ze een lengte van 1,5 m bereiken.
Nadat je alle takken in een krans hebt gevlochten, probeer je de uitsteeksels naar binnen te stoppen, net zoals je een haarlok in het haar steekt: duw het onder andere takken. Er is voldoende kracht in de afgewerkte krans om zelfs de dikke uiteinden van de staven vast te houden. U hoeft niets bij te knippen, het is nog pittoresker.
Ik heb twee kransen: wilg en druif. Zie je het verschil? Wilgentakken zijn dikker, dus de krans heeft vloeiendere lijnen en druiven zijn dunner en flexibeler, dus de krans is meer gedraaid. Vanuit de wilgenkrans besloot ik om chroom, als metaal, in de hi-tech stijl te maken. En de wijnstok, zo schilderachtig in de spoelen van de tweede krans gelegd, zal als een prachtige basis voor pluizige sneeuw dienen. Zowel sneeuw- als chroomspuiten zijn gemaakt van spuitbussen.
Chrome krans
Gewone twijgen, bekleed met zilververf, verkrijgen een magische volledigheid van een kunstwerk. Ik "leende" mijn man verf in een spuitbus om de verchroomde delen van de auto te bedekken.
Het is het beste om een krans op een balkon of op straat te "verchromen" vanwege een scherpe chemische geur. Vergeet niet om het blik goed te schudden en een krant onder de krans te plaatsen! Dat is wat we hebben. Alsof dikke stalen of zilveren staven worden gebogen en gebonden door een ongekend krachtige hand. Ronde gadgets zijn kandelaarhouders.
De gedroogde krans kan worden versierd met stijlvolle ballen met een zilveren textuur. Een beetje fantasie - en de krans ziet er al anders uit. Ik heb een paar opties gepost. Natuurlijk zal alles bij jou anders zijn! Experiment!
Sneeuw krans
De tweede krans is gemaakt van takjes druiven. Ik zal het versieren met kunstmatige sneeuw en ook met een spuitbus. Weet je, zulke blikken worden verkocht, erg goedkoop. "Sneeuwbal" wordt eruit geblazen in de vorm van schuim, maar dit schuim smelt niet, het vormt een donzige sneeuwlaag. Eén spray is voldoende voor een kerstboom, en voor stencils voor ramen en voor decoratie onze krans. Spuit gewoon de sneeuw en laat het een beetje bevriezen. De bevroren "sneeuw" wordt behoorlijk dicht en je kunt ballen, kunstmatige appels, alles erop en eraan zetten! Dus ik probeerde het op deze manier en dat, verschillende opties: met kaarsen en zonder hen.
Gebreide krans
Ik voorzie dat niet iedereen kransen van takken wil weven. Niets, je kunt een charmante krans maken voor het versieren van een tafel of een toegangsdeur van geïmproviseerd materiaal. Heb je breigaren? Uitstekend! Laten we een krans binden op breinaalden of haken. Voor zo'n krans hebben we een basis nodig - een blanco schuim in de vorm van een cirkel of een halffabrikaat van stro. Je kunt rondkomen met een kartonnen cirkel, maar dan moet je het volume geven met een wikkeling van katoen of sintepon. Je weet waarschijnlijk hoe je een smalle sjaal moet breien. Ik koos voor de dikste draden en breinaalden, dus mijn sjaal was gebreid van 10 lussen. We zullen de lengte ruwweg schatten: iets meer dan de helft van de omtrek of iets langer. Dit is genoeg, omdat de "sjaal" vrij strak op de basis wordt getrokken om de textuur van het breien te tonen.
We naaien de uiteinden van de "sjaal" met een ketelnaad en trekken deze geleidelijk aan de basis en bevestigen hem op verschillende plaatsen. Als we onze cirkel vergelijken met de klok, dan naaien we eerst 12 en 6 uur en daarna 3 en 9 uur. Daarna is het niet moeilijk om de randen langs de onderkant van de krans te naaien met een draad in toon.
Het resultaat was een gezellige krans die ons herinnert aan de kindertijd: tonsillitis, warme melk en je kunt niet naar school! We zullen onze krans versieren met zachte of glanzende ballen, en een kaars of een vaas met mandarijnen en snoepjes in het midden zetten!
Ik hoop dat je minstens een van mijn kransen krijgt! Feestelijke stemming voor jou, mijn beste!
