Κατά κανόνα, τέτοιες συσκευές δεν είναι κατασκευασμένες για χρήση και είναι σχεδιασμένες για μακροχρόνια χρήση. Επομένως, το όλο μυστικό έγκειται στην εξαιρετική ακρίβειά τους, έτσι ώστε οι επαληθευμένες διαστάσεις να μπορούν για πάντα να αντικαταστήσουν το μέτρο ταινιών ή ακόμα και το πάχος.
Το μόνο μειονέκτημα αυτού, όπως τα περισσότερα πρότυπα επίπλων και ξυλουργών, είναι η πλήρης έλλειψη προσαρμογής. Δηλαδή, αν το φτιάξατε για το πάχος του πίνακα, πείτε 25 mm και το διάστημα μεταξύ δύο πείρων της ίδιας σύνδεσης είναι 30 mm στα κέντρα, τότε θα είναι έτσι και τίποτα άλλο. Για διαφορετικό μέγεθος, θα χρειαστεί να δημιουργήσετε ένα άλλο πρότυπο.
Θα αναλύσουμε την εφαρμογή του προτύπου μας με το παράδειγμα της κατασκευής ενός μικρού πλαισίου - ένα φύλλο ή ένα πλαίσιο από πρόσοψη επίπλων. Ένας γρήγορος υπολογισμός δείχνει ότι ακόμη και όταν δημιουργείτε ένα τόσο απλό προϊόν, θα χρειαστεί να εγκαταστήσετε 12 πείρους, δηλαδή να τρυπήσετε 24 ακριβείς τρύπες. Μόνο η σήμανση τους θα χρειαστεί πολύ χρόνο, και με ένα πρότυπο αυτό θα γίνει πολλές φορές πιο γρήγορα. Ας ξεκινήσουμε!
Υλικά, εργαλεία για την κατασκευή ενός προτύπου
Είναι λογικό να πιστεύουμε ότι αυτή η ακρίβεια δεν μπορεί να γίνει με γυμνά χέρια. Χρειαζόμαστε μια κυκλική με ένα φορείο για κοπή σε μια γωνία 90 ° και μια κάθετη μηχανή γεώτρησης. Για εργαστήρια, ο εξοπλισμός αυτός δεν είναι ιδιαίτερα μοναδικός, διότι σήμερα είναι αρκετά προσιτός.
Το υλικό για το πρότυπο είναι απόβλητα παραγωγής. Ακούσατε σωστά, θα το κάνουμε από αποκόμματα κενών, αφού οι διαστάσεις είναι πολύ μικρές. Θα χρειαστείτε κόλλα ξυλουργικής, τρυπάνια με διαφορετικές διαμέτρους και ένα καλό εργαλείο μέτρησης - ένα δαχτυλίδι ή ένα δαχτυλίδι vernier. Η γενική άποψη του προτύπου μας έχει ως εξής.
Δημιουργία προτύπου για πείρους
Το πρώτο βήμα είναι να επιλέξετε ένα κενό για το τμήμα εργασίας του προτύπου. Τα σκληρά ξύλα θεωρούνται ιδανικά για αυτό: δρυς, ακακία, οξιά, τέφρα. Εκθέτουμε τον κυρτό στην εγκύκλιο και κόβουμε το τεμάχιο εργασίας, το πλάτος είναι 5 cm. Κόβουμε το τεμάχιο σε ορθή γωνία με το φορείο στην ίδια κυκλική. Μήκος - 2,5-3 εκ.
Τώρα πρέπει να το επισημάνετε όσο το δυνατόν ακριβέστερα κάτω από τις οπές εργασίας. Αλλά αν παραμείνουν απροστάτευτοι, τότε το ξύλο από πολλά τρυπάνια πολύ γρήγορα αναβλύζει και το πρότυπο γίνεται ανακριβές. Για να αποφευχθεί αυτό, επιλέγουμε αρκετά τμήματα ενός μεταλλικού σωλήνα με εσωτερική διάμετρο 8 mm (αυτό είναι το μέγεθος ενός τυποποιημένου πείρου επίπλων), και φτιάχνουμε από αυτά τα μανίκια προσγείωσης για το πρότυπο.
Τρυπάζουμε τρύπες γι 'αυτές σε κάθετο μηχάνημα. Το κεντρικό διάστημα ορίζεται βάσει των τεμαχίων μας, τα οποία επεξεργαζόμαστε χρησιμοποιώντας το πρότυπο (στην περίπτωσή μας, αυτό είναι περίπου 3 εκ.).
Από ένα μικρό κομμάτι κόντρα πλακέ (πάχος 8-10 mm) κατασκευάζουμε ένα στήριγμα λαβής. Το κόβουμε σε μια εγκύκλιο κατά μήκος του πλάτους του τμήματος εργασίας, δηλαδή 5 cm.
Έχοντας μετρήσει το μέγεθος του μήκους του τμήματος εργασίας, βάζουμε ένα σήμα στη μέση αυτής της πλάκας κόντρα πλακέ. Βάζουμε μια διαμπερή οπή με διάμετρο 9-10 mm. Αυτή θα είναι μια οπτική τεχνολογική οπτική. Μπορεί να είναι ελαφρώς πυρήνες από μπροστά.
Χρησιμοποιώντας ένα δαχτυλίδι vernier, σημειώστε τη μέση μεταξύ των δύο οπών του τμήματος εργασίας του προτύπου. Βάζουμε ένα σημάδι στο πλευρικό της άκρο.
Τώρα μπορείτε να συνδέσετε τα δύο μέρη του προτύπου μαζί με το κόλλημά τους στο κουφωτό ή την κόλλα PVA.
Ήταν η στροφή να βάλουμε μεταλλικά μανίκια για τη διάτρηση στο πρότυπό μας. Αν οι τρύπες δεν χαλαρώσουν, τότε θα κρατήσουν καλά χωρίς κόλλα. Μπορείτε να τα πιέσετε με ένα σφιγκτήρα χειροκίνητου ξυλουργού.
Το πρότυπό μας είναι έτοιμο, τώρα μπορείτε να το ελέγξετε σε δράση. Πρέπει να εργαστούν πατώντας το σφιγκτήρα στο τεμάχιο εργασίας. Όπως μπορείτε να δείτε, όλα λειτουργούν τέλεια!
Η τεχνολογία για τη χρήση μιας τέτοιας συσκευής είναι πολύ απλή. Σε μια επίπεδη επιφάνεια, είναι απαραίτητο να τοποθετηθεί η προκατασκευασμένη δομή έτσι ώστε να είναι δυνατή η σήμανση των μέσων σημείων όλων των συντρόφων. Αυτό μπορεί να γίνει με το χέρι, χωρίς ρουλέτα. Στη θέση του ζευγαρώματος των στοιχείων γίνεται ταυτόσημη σήμανση και των δύο μερών που πρόκειται να συνδεθούν και τοποθετείται ένας μικρός κίνδυνος και στα δύο τεμάχια.
Περαιτέρω, τα πάντα είναι σαν να είναι χαραγμένα: το πρότυπο μέσω της οπής επιθεώρησης είναι κεντραρισμένο με σημάνσεις στα μέρη και συσφίγγεται με έναν σφιγκτήρα. Οι οπές τρυπιούνται χωρίς πρόσθετες μετρήσεις. Το βάθος διάτρησης ρυθμίζεται από το μήκος του τρυπανιού ή από ένα αποσπώμενο σταμάτημα.
Παραμένει όλες οι λεπτομέρειες πριν η άρθρωση λιπαίνεται καλά με κόλλα και συναρμολογείται πιέζοντας τις αρθρώσεις με σφιγκτήρες. Με έναν τόσο απλό τρόπο, μπορείτε εύκολα να αποφύγετε τις διαφορές στο πάχος όταν συναρμολογείτε τα προκατασκευασμένα τεμάχια, την επακόλουθη άλεση και τις μεταβολές στο πάχος τους.
Τόσες πολλές αδυναμίες επιλύονται από ένα μικρό απλό πρότυπο!
