Οι έμπειροι τεχνίτες μπορούν να αρκεστούν σε μια ημικυκλική σμίλη ξυλουργού για να φτιάξουν ένα μπολ (εσοχή) σε μια ξύλινη κουτάλα και αυτή είναι ίσως η πιο δύσκολη και σημαντική επέμβαση στην κατασκευή ενός τέτοιου προϊόντος. Εάν δεν έχετε εμπειρία στην εργασία σε ξύλινες χειροτεχνίες, τότε ο χειρισμός ενός τέτοιου τυπικού εργαλείου δεν θα είναι πολύ βολικός και παραγωγικός.
Όταν φτιάχνετε ένα ξύλινο κουτάλι, θα ήταν καλύτερο για έναν αρχάριο ξυλογλύπτη να χρησιμοποιήσει μια ειδική σμίλη - μια ξύστρα πλήρους κύκλου (clukarza, κόφτης κουταλιού). Η κοπτική άκρη ενός τέτοιου εργαλείου, σε αντίθεση με τη συμβατική σμίλη ξυλουργού - το άκρο, είναι η πλευρική άκρη. Δηλαδή η ξύστρα δεν κόβει τόσο όσο ξύνει.
Είναι δυνατόν να κατασκευαστεί μια πλήρης κυκλική ξύστρα από θραύσματα και ποια εργαλεία και εξοπλισμός θα χρειαστούν για αυτό; Είναι δυνατή μια τέτοια εργασία για έναν αρχάριο πλοίαρχο;
Απαιτούμενα εργαλεία, υλικά και δεξιότητες
Η εμπειρία δείχνει ότι όποιος έχει κρατήσει ποτέ ένα μύλο και ένα τρυπάνι μπορεί να φτιάξει τη δική του ξύστρα. Εκτός από τα εργαλεία που αναφέρονται παραπάνω, θα χρειαστείτε:
- συσκευή για μηχανική λείανση (μύλος).
- Dremel (μικρό τρυπάνι) με εξαρτήματα.
- γυαλόχαρτο με τρίξιμο P600?
- μηχανική τσόχα γυαλιστικό τροχό?
- Επίπεδη λίμα χειρός για ξύλο.
- κατσαβίδι με πλαστική λαβή.
- σφυρί;
- μέγγενη πάγκου κ.λπ.
Τα απαραίτητα υλικά αντιπροσωπεύονται από ένα κλειδί 19 mm, ως το καταλληλότερο σε μέγεθος και ευκολία στη χρήση, καθώς και μια έτοιμη ξύλινη λαβή με ενισχυτικό δακτυλιοειδή καπάκι.
Η διαδικασία για να φτιάξετε ένα σπιτικό βασικό
Η επιλογή του κατάλληλου κλειδιού ήταν μεταξύ των μεγεθών 17 και 19. Μετά την προκαταρκτική τοποθέτηση στο χέρι και την προσομοίωση των κινήσεων εργασίας, δόθηκε προτίμηση στο μέγεθος κλειδιού 19. Είναι πιο βολικό για έναν ενήλικα από το αναλογικό του μέγεθος 17.
Σφίγγουμε το επιλεγμένο κενό κλειδιού σε μια μέγγενη πάγκου και χρησιμοποιούμε ένα μύλο για να κόψουμε το τμήμα με την ανοιχτή λαβή του παξιμαδιού σύμφωνα με το σημάδι. Για να αποφύγετε την καταστροφή των χεριών σας κατά την περαιτέρω επεξεργασία, στρογγυλεύουμε τις άκρες με έναν ατέρμονο ιμάντα λείανσης ενός μύλου.
Στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας ένα Dremel και ένα εξάρτημα λείανσης πέτρας, λειαίνουμε τις εσωτερικές άκρες του κλειδιού, ψύχοντας περιοδικά το τεμάχιο εργασίας σε νερό. Ολοκληρώνουμε αυτή τη λειτουργία με την εξαφάνιση του προφίλ του παξιμαδιού.
Ολοκληρώνουμε την τελική επεξεργασία της προηγούμενης λαβής του κλειδιού αντικαθιστώντας το πρώτο εξάρτημα στο Dremel με ένα άλλο, με λεπτότερο μέγεθος κόκκου της πέτρας.
Στη συνέχεια, χρησιμοποιήστε ένα μαρκαδόρο για να σημειώσετε και τις δύο πλευρές της λαβής στο σημείο που εφάπτεται με την κεφαλή της εσοχής. Θα παρέχουν μια πιο άνετη λαβή για μελλοντικά εργαλεία επεξεργασίας ξύλου.
Εκτελούμε την ίδια τη λειτουργία με ένα μύλο, έχοντας προηγουμένως σφίξει το τεμάχιο εργασίας σε μια μέγγενη πάγκου. Το τελικό φινίρισμα του τόπου της τελευταίας επεξεργασίας και των προηγούμενων εργασιών πραγματοποιείται σε μύλο, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στη θέση της μελλοντικής λεπίδας για την αφαίρεση του ξύλου.
Μια άλλη αφαίρεση μετάλλου πραγματοποιείται χρησιμοποιώντας ένα μικρό τρυπάνι με πέτρα λείανσης.Συγκομίζουμε κατά μήκος της κορυφής του κύκλου στη διασταύρωση με τη λαβή, επίσης για την ευκολία της εργασίας με τη μελλοντική καλλιέργεια κράνμπερι. Επιλέγουμε μεγέθη δειγμάτων με τη μετάβαση σε μια λαβή για να ταιριάζει στο χέρι σας, τοποθετώντας κατά καιρούς τον αντίχειρά σας για να ελέγξετε την άνεσή του.
Τώρα μπορείτε να δώσετε στο Dremel μια τελική εφαρμογή σε όλες τις επεξεργασμένες επιφάνειες με μια λεπτή πέτρα λείανσης.
Μετά από αυτό, μπορείτε να δοκιμάσετε την μη πλήρως προετοιμασμένη ξύστρα σε δράση προσπαθώντας να τη χρησιμοποιήσετε για να αφαιρέσετε ένα στρώμα ξύλου από την εσοχή του κενού κουταλιού. Φυσικά, αυτό δεν θα είναι τόσο εύκολο να γίνει, αφού η λεπίδα του εργαλείου δεν έχει ακόμη ακονιστεί εντελώς, αλλά μπορείτε να νιώσετε τη διαδικασία.
Για να ρυθμίσετε τη λεπίδα στην απαιτούμενη ευκρίνεια, κυλήστε γυαλόχαρτο με τρίξιμο P600 προς τα έξω σε έναν σφιχτό σωλήνα και τρίψτε προσεκτικά το εσωτερικό του τροχού κοπής με παλινδρομική κίνηση.
Μετά από αυτή τη λειτουργία, η δοκιμή του εργαλείου μας σε ένα κουτάλι δείχνει ότι οι ιδιότητες κοπής του σπιτικού συρραπτικού έχουν αυξηθεί σημαντικά και είναι σχεδόν εντελώς έτοιμο για χρήση.
Στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας έναν μηχανικό τροχό από τσόχα, γυαλίζουμε το όργανο για να του δώσουμε μια αξιοπρεπή εμφάνιση.
Το μόνο που μένει είναι να επιλέξετε μια κατάλληλη έτοιμη ξύλινη λαβή που θα ήταν βολική στη χρήση.
Προκειμένου το εργαλείο να «κάθεται» σταθερά και αξιόπιστα στη θέση του, στερεώνουμε το σχεδόν τελειωμένο τεμάχιο εργασίας σε μια μέγγενη πάγκου και χρησιμοποιούμε ένα μύλο για να αφαιρέσουμε τη στρογγυλότητα της θήκης.
Ρυθμίζουμε το μήκος της θήκης κόβοντας την περίσσεια με ένα μύλο. Δίνουμε επίσης στην τρύπα στη λαβή ένα ορθογώνιο σχήμα σε διατομή χρησιμοποιώντας ένα συνδυαστικό τρυπάνι σφιγμένο σε τσοκ τρυπανιού και τελειώνουμε χρησιμοποιώντας μια λίμα ξύλου χειρός.
Για να μην καταστρέψουμε τον τροχό κοπής του εργαλείου και ταυτόχρονα να τον στερεώσουμε με ασφάλεια στη λαβή, χρησιμοποιούμε ένα ισχυρό κατσαβίδι με πλαστική λαβή, καλά σφιγμένο σε μέγγενη, ως αναστολέα.
Ο τροχός κοπής, που στηρίζεται στη λαβή του κατσαβιδιού στην περιοχή της θήκης, δεν θα υποστεί καμία παραμόρφωση όταν η ξύλινη λαβή εισάγεται με χτυπήματα σφυριού και θα διατηρήσει όλες τις ιδιότητες κοπής.
Για να το αποδείξουμε αυτό, ας προσπαθήσουμε να κάνουμε μια τρύπα στο πρώτο κομμάτι ξύλου που θα έρθει στο χέρι. Αποδεικνύεται αρκετά συμμετρικό σε σχήμα και καθαρά επεξεργασμένο χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια ή ένταση. Μια σπιτική ξύστρα είναι εντελώς έτοιμη να χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή ξύλινων κουταλιών και άλλων προϊόντων.
Επιπλέον πληροφορίες
Δεν είναι λογικό να χρησιμοποιείτε κλειδί από χάλυβα χρωμίου βαναδίου για να φτιάξετε ένα ξυλοκόφτη. Αυτός ο χάλυβας δεν είναι αρκετά σκληρός για να χρησιμοποιηθεί για ξυλογλυπτική. Για τέτοιους σκοπούς, ταιριάζουν καλύτερα οι χάλυβες με υψηλή περιεκτικότητα σε άνθρακα, από τους οποίους κατασκευάζονται κόφτες, βρύσες, κοπτήρες και άλλα μεταλλικά εργαλεία.
Ποια είδη δέντρων είναι τα καλύτερα για σκάλισμα ξύλινων σκευών; Αυτή η σημαντική ερώτηση ανησυχεί πολλούς αρχάριους χαράκτες. Για την κατασκευή κουταλιών, τα καλύτερα κομμάτια κατασκευάζονται από σκληρό, αλλά όχι θρυμματισμένο, σκληρό ξύλο - ασπέν, τέφρα, σφένδαμο, σημύδα, φτελιά, καρυδιά, κεράσι ή σφενδάμι. Το ξύλο κωνοφόρων δεν είναι κατάλληλο για αυτούς τους σκοπούς λόγω της αυξημένης περιεκτικότητάς του σε ρητίνη.
Για να διαρκέσουν περισσότερο τα ξύλινα κουτάλια και να φαίνονται πιο ελκυστικά, συνιστάται η επεξεργασία τους με ειδικές ενώσεις φινιρίσματος. Η επιλογή της επιλογής εξαρτάται από τον σκοπό των προϊόντων ξύλου. Δεν υπάρχουν προβλήματα με κουτάλια κομμένα για διακοσμητικούς σκοπούς.Οποιοδήποτε χρώμα είναι κατάλληλο για αυτά, μπορούν να επικαλυφθούν με οποιαδήποτε σύνθεση βερνικιού ή κεριού.
Εάν τα κουτάλια είναι κατασκευασμένα για τον προορισμό τους - για χρήση για φαγητό, τότε απαιτείται κάποια προσοχή. Η σύνθεση εμποτισμού πρέπει να είναι πρακτική και ασφαλής. Αυτές οι απαιτήσεις ικανοποιούνται καλύτερα από το λινέλαιο, καθώς και τα ειδικά ορυκτέλαια.
