Η ουσία του είναι ότι το υδρογόνο που απελευθερώνεται κατά την αντίδραση καίγεται με μπλε φλόγα.
Αντιδραστήρια
Έτσι, θα χρειαστούμε:
- Συγκέντρωση υδροχλωρικού οξέος 15%;
- Θειικός χαλκός;
- Αλουμινόχαρτο.
Θα κάνουμε το πείραμα σε γυάλινο βάζο.
Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα πιάτο Petri ή ένα ποτήρι ζέσεως ως σκεύος. Δεν συνιστώ τη χρήση φιάλης, καθώς η ροή του οξυγόνου στο εσωτερικό θα είναι δύσκολη λόγω του στενού λαιμού της φιάλης.
Πείραμα
Πριν από τη διεξαγωγή αυτού του πειράματος, σας συνιστώ ανεπιφύλακτα να εξοικειωθείτε με τις προφυλάξεις ασφαλείας όταν εργάζεστε με οξέα.
Ρίξτε ένα κουταλάκι του γλυκού βιτριόλι σε ένα βάζο και προσθέστε 40 ml οξύ. Το διάλυμα γίνεται πράσινο λόγω του σχηματισμού σύνθετου τετραχλωροκουρικού ιόντος χαλκού [CuCl4]2-.
Τώρα το μόνο που μένει είναι να προσθέσουμε το αλουμινόχαρτο. Καλύπτεται με μια μεμβράνη οξειδίου, αλλά το προκύπτον σύμπλεγμα το καταστρέφει γρήγορα. Τότε ένα μέρος του αλουμινίου αντιδρά με το οξύ, η εξίσωση αυτής της αντίδρασης είναι:
Όπως φαίνεται από την αντίδραση, απελευθερώνεται υδρογόνο.
Το υπόλοιπο αλουμίνιο αλληλεπιδρά με το σύμπλεγμα, εκτοπίζοντας τον χαλκό από αυτό:
Οι αντιδράσεις συμβαίνουν γρήγορα, απελευθερώνοντας μεγάλες ποσότητες θερμότητας.
Το υδρογόνο που απελευθερώνεται καίγεται καλά στον αέρα, ας βάλουμε φωτιά.
Η στενή ροή φλόγας συνδέεται με τα χαρακτηριστικά του λαιμού του βάζου και το πλούσιο μπλε χρώμα του δίνεται από ιόντα χαλκού που υπάρχουν στο διάλυμα.
Ας κάνουμε το ίδιο πείραμα, αλλά σε διαφορετικό δοχείο:
Όταν όλο το αλουμίνιο έχει αντιδράσει, το διάλυμα γίνεται γκρι με κηλίδες ανηγμένου χαλκού στην επιφάνεια. Θα πρέπει να αραιωθεί με άφθονο νερό και να χυθεί στην αποχέτευση.
Υπάρχει ίζημα στο κάτω μέρος:
Θα πρέπει επίσης να το ξεφορτωθείτε, αφού μετά την προσπάθεια φιλτραρίσματος, ένα ανοιχτό καφέ ίζημα παρέμεινε στο φίλτρο και δεν μπορεί να ονομαστεί χαλκό.
συμπέρασμα
Και αυτό ολοκληρώνει αυτό το άρθρο. Αυτή η εμπειρία μπορεί να αποδειχθεί στα μαθήματα χημείας στο σχολείο. Καλή επιτυχία με την επανάληψη σε όλους!
