Η ιδέα να κάνω μια μικρή βρύση ήρθε στο μυαλό μου εδώ και αρκετό καιρό. Επιπλέον, είναι μικρό, δεδομένου ότι δεν υπάρχει πολύς χώρος στο τραπέζι, καθώς και ένα αυτόνομο. Μόλις έκανα και ένα σιντριβάνι. Αλλά η αντλία αγοράστηκε (για ένα ενυδρείο) ζύγισε περίπου 400 γραμμάρια και αντλήθηκε να είναι υγιής. Κατά συνέπεια, η βρύση δεν ήταν τόσο μικρή όσο ήθελα. Και εδώ την άλλη μέρα, ξαφνιάζοντας στα ανταλλακτικά της από τα ηλεκτρονικά, συναντήθηκα μια δέσμη μικροκυμάτων από κάμερες. Και η σκέψη ήρθε ότι μπορείτε να φτιάξετε μια αντλία από τον εαυτό σας και τόσο μικρή ώστε η βρύση να είναι το μέγεθος ενός πακέτου τσιγάρων σε μέγεθος.
Αποφάσισε να κάνει την αντλία με την αρχή μιας φυγοκεντρικής αντλίας. Το νερό εισέρχεται στη δεξαμενή μέσω της εισόδου και εκεί περιστρέφεται με έναν τροχό με λεπίδες. Λόγω της φυγόκεντρης δύναμης, το νερό τείνει στην άκρη στην οποία υπάρχει μια έξοδος.
1 οπή για την παροχή ρευστού. 2 - πτερωτή. 3 - περίπτωση. 4 - σωλήνα για αποστράγγιση υγρών. P - φυγοκεντρική δύναμη
Ας αρχίσουμε λοιπόν. Αυτός είναι ο ίδιος ο κινητήρας, το μέγεθος είναι κάτι περισσότερο από αποδεκτό. ;
Κάτω από αυτό το μοτέρ κάνουμε μια πτερωτή που θα αντλήσει νερό.
Το έκανα από την πρώτη πλαστική ταχύτητα που συναντούσα.
Μετά την επεξεργασία κάτω από το μέγεθος του περιβλήματος της αντλίας, άρχισε να μοιάζει με αυτό.
Τώρα κάνουμε λεπίδες από πλαστικά κομμάτια και τα κόβουμε στην πτερωτή. Αφού στεγνώσει η κόλλα, επεξεργαζόμαστε τα άκρα με ένα αρχείο έτσι ώστε να μην υπερβαίνουν τον τροχό.
Αρχίζουμε να κατασκευάζουμε το σώμα της αντλίας μας. Ο ίδιος, πήρα ένα πλαστικό καπάκι από το αποσμητικό.
Είδαμε την περίσσεια από αυτό και τρυπάμε δύο τρύπες. Μικρή στην κορυφή για τον άξονα του κινητήρα, και μεγάλη για την έξοδο του νερού.
Τώρα προσαρμόζουμε τον κινητήρα και τον σωλήνα εξόδου στο σώμα μας με ζεστή κόλλα. Δεδομένου ότι η περίπτωσή της επιλέχθηκε από ένα στυλό.
Ο κινητήρας θα πρέπει να κολλάει πολύ προσεκτικά χωρίς παραμορφώσεις, έτσι ώστε η πτερωτή να μην αγγίζει το εσωτερικό του περιβλήματος κατά τη λειτουργία.
Μόλις στεγνώσει η κόλλα, κόβουμε ένα πάνελ με μια τρύπα για είσοδο νερού από ένα κομμάτι πλαστικό. Το έκανα από ένα καπάκι από ηλιέλαιο.
Το κολλάμε σφιχτά στο σώμα και η μίνι αντλία είναι έτοιμη. Μια τέτοια αντλία με τις διαστάσεις της στις δοκιμές έδωσε μια στήλη νερού ύψους 20 cm και πάχους 4 mm (εσωτερική διάμετρος του σώματος λαβής) όταν τροφοδοτείται από μια μπαταρία Nokiev 3,7 volt. Εάν η πρίζα είναι ήδη κατασκευασμένη, τότε η ροή θα είναι υψηλότερη, αλλά δεν την χρειάστηκα.
Τώρα αρχίζουμε να κατασκευάζουμε την ίδια τη βρύση. Εδώ, όπως λένε, ποιος, ποια φαντασία είναι αρκετή. Στη φαντασία μου, ήταν μια διαφάνεια, από την οποία ένα ρεύμα νερού πέφτει από πάνω, αλλάζοντας κατεύθυνση όταν πέφτει. Αποφάσισα να το απομακρύνω από το αλουμινόχαρτο, να γεμίζω ανόητα αρκετές μπάλες και να τις κόλλησα με ζεστή κόλλα. Μετά την κόλληση και την προκαταρκτική βαφή, το κομμάτι εργασίας φαινόταν έτσι.
Ως πηγή νερού που ρέει από, πήρα ένα κέλυφος κατάλληλου μεγέθους και τρύπησα μια τρύπα για έναν σωλήνα μέσα σε αυτό.
Μετά τη σύνδεση της αντλίας και των διακοσμητικών στοιχείων στη διαφάνεια, πήρα αυτό. Οι μη βαμμένοι κύβοι φύλλων ήταν προσωρινές για τη ρύθμιση της κατεύθυνσης ροής ενώ προσαρμόζονταν τα κελύφη και η κάτω αυλάκωση.
Ως δεξαμενή νερού, πήρα ένα μικρό πλαστικό κουτί.
Μετά τη συγκόλληση με μπάλες αλουμινίου, άρχισε να μοιάζει με αυτό.
Τώρα εισάγουμε τη διαφάνεια μας στη δεξαμενή, κολλάμε την μπαταρία, το διακόπτη, το βύσμα φόρτισης και την προαιρετική αντίσταση κοπής για να ρυθμίσουμε την ισχύ ροής και τα LED για τον οπίσθιο φωτισμό. Στη συνέχεια, κόλλησα την αντικειμενοφόρο πλάκα στη δεξαμενή κατά μήκος των άκρων με ζεστή κόλλα.
Καλύπτουμε τις αρθρώσεις της ολίσθησης και τη δεξαμενή με μπάλες αλουμινίου και το βάψουμε εντελώς, χωρίς να ξεχνάμε να προστατεύουμε τα άβαφτα στοιχεία.
Αφού το χρώμα στεγνώσει, γεμίστε τη δεξαμενή με νερό, ενεργοποιήστε την παροχή ρεύματος και απολαύστε το έργο που εκτελέσατε: D
Έχω τα πάντα. Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας!
PS: Για εκείνους που δεν καταλαβαίνουν κάτι:
