Είχα μια ιδέα πώς να φτιάξω θερμοσυστελλόμενους σφιγκτήρες που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για διάφορους οικιακούς σκοπούς. Η ιδέα βασίζεται στην ικανότητα του πλαστικού PET να συρρικνώνεται όταν εκτίθεται σε ζεστό αέρα. Μέσα από την εμπειρία, κατέληξα σε τρεις τύπους σφιγκτήρων, για τους οποίους θα σας πω.
Αυτός ο σφιγκτήρας αποτελείται από δύο μέρη
Σύνθετος σφιγκτήρας
Φτιάχνοντας το πρώτο μέρος:
Το πρώτο στοιχείο της δέσμης είναι ένας δακτύλιος πλάτους περίπου 2 cm, κομμένος από πλαστικό μπουκάλι. Η διάμετρος του δακτυλίου καθορίζεται από τη διάμετρο της φιάλης: όσο μεγαλύτερος είναι ο όγκος της φιάλης που χρησιμοποιείται, τόσο μεγαλύτερη είναι η διάμετρος εργασίας του τελειωμένου σφιγκτήρα.
Τρύπες γίνονται κατά μήκος των άκρων της λωρίδας χρησιμοποιώντας μια διάτρηση. Για να το κάνω πιο εύκολο, διπλώνω και σιδερώνω το δαχτυλίδι για να σχηματίσω μια διπλή λωρίδα πλαστικού. Τρυπάω επίσης μια δεύτερη τρύπα σε συνδυασμό με την πρώτη για να φαρδύνω τις τρύπες.
Φτιάχνοντας το δεύτερο στοιχείο:
Για το δεύτερο μέρος του τσαμπιού, προτείνω να χρησιμοποιήσετε μια πλαστική λαβή από συσκευασίες κρασιού. Διαθέτει άκρα σε σχήμα Τ, τα οποία συνδέονται μονολιθικά με την ίδια τη λαβή, επομένως είναι αρκετά αξιόπιστο έναντι του σκισίματος.
Χρήση σφιγκτήρα
Η μία πλευρά της πλαστικής λαβής (T-άκρο) περνά μέσα από την οπή στο δακτύλιο της φιάλης. Στη συνέχεια, ο σφιγκτήρας τυλίγεται γύρω από το προϊόν που πτυχώνεται ή τα αντικείμενα που συνδέονται και στερεώνονται στο άλλο άκρο.
Προκειμένου η ζώνη να συμπιέσει σφιχτά και να στερεώσει το επιθυμητό αντικείμενο, είναι απαραίτητο να εφαρμόσετε θερμότητα. Για τους σκοπούς αυτούς, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε πιστολάκι μαλλιών (θερμικό πιστόλι) ή άλλες πηγές ζεστού αέρα. Στο σπίτι, ακόμη και ένας καυστήρας αερίου από μια οικιακή σόμπα θα κάνει.
Όταν εκτίθεται στη θερμότητα, μια λωρίδα που κόβεται από ένα πλαστικό μπουκάλι συστέλλεται, με αποτέλεσμα την αξιόπιστη στερέωση των δύο στοιχείων.
Σημείωση! Η συρρίκνωση του πλαστικού αποδείχθηκε ότι δεν ήταν πολύ μεγάλη, επομένως είναι απαραίτητο ο ιμάντας να εφαρμόζει αρχικά όσο πιο σφιχτά γίνεται στο αντικείμενο.
Για αυτόν τον τύπο σφιγκτήρα χρησιμοποιώ χερούλια από πλαστικούς κάδους μαγιονέζας. Η γενική τεχνολογία για την κατασκευή ιμάντων είναι παρόμοια με την προηγούμενη έκδοση, με μια διαφορά: τέτοιες λαβές έχουν στρογγυλούς βρόχους μανδάλωσης, επομένως στρογγυλές τρύπες γίνονται σε λωρίδες πλαστικού PET.
Οι λαβές των πλαστικών κουβάδων είναι μακρύτερες, επομένως σας επιτρέπουν να τσακίζετε προϊόντα μεγαλύτερης διαμέτρου.
Τέλος, θα σας πω πώς έφτιαξα έναν κομμένο σφιγκτήρα από πλαστικό PET.
Για αυτό το δέσιμο, έκοψα πολλές λωρίδες πλάτους περίπου 1 εκ. από ένα πλαστικό μπουκάλι. Έκανα μια τρύπα στη μια άκρη με μια γροθιά.
Στο άλλο άκρο έκανα ημικυκλικές εγκοπές που βρίσκονται συμμετρικά και στις δύο πλευρές της λωρίδας.
Μετά από αυτό, το μόνο που μένει είναι να περάσει η αιχμηρή άκρη της λωρίδας στην τρύπα και ο θερμοσυστελλόμενος σφιγκτήρας είναι έτοιμος!
Συμβουλή! Εάν χρειάζεται να επιμηκύνετε τον πλαστικό ιμάντα, μπορείτε να συνδυάσετε πολλές λωρίδες σε ένα σχέδιο. Όπως έχει δείξει η πρακτική, η ακαμψία της σύνδεσης παραμένει εξίσου αξιόπιστη.
