Πώς να φτιάξετε ένα wobbler

Τα Wobblers είναι ένα από τα πιο δημοφιλή θέλγητρα μεταξύ των spinners, αλλά η τιμή των επώνυμων θέλγων με καλή δράση που προσελκύει τα ψάρια είναι συχνά απότομη. Είναι ιδιαίτερα απογοητευτικό όταν ένα ακριβό, πιασάρικο δόλωμα παραμένει σε εμπλοκές, που αφθονούν σε όλες σχεδόν τις δεξαμενές της τεράστιας χώρας μας. Επομένως, το θέμα της κατασκευής wobbler είναι πλέον πολύ σχετικό, επειδή εκτός από τα προφανή οικονομικά οφέλη, η συναρμολόγηση wobbler με τα χέρια σας παρέχει την ευκαιρία να φτιάξετε ακριβώς το δόλωμα που χρειάζεστε.

Θα χρειαστεί

• ξύλινα δοκάρια (σκλήθρα, σημύδα, φλαμουριά και άλλα).
• κοφτερό μαχαίρι;
• μολύβι;
• χοντρό και λεπτό γυαλόχαρτο?
• σύρμα για τη δημιουργία βρόχων (ανοξείδωτο).
• μεταλλικό σιδηροπρίονο ή παζλ.
• ένα κομμάτι πλεξιγκλάς ή κατάλληλο πλαστικό (για την κατασκευή λεπίδας).
• Επίπεδη λίμα?
• ταινία αλουμινίου?
• πούλιες (για την κατασκευή ματιών) (αυτά είναι εκείνα τα στρογγυλά γυαλιστερά πράγματα με μια τρύπα στο κέντρο, μπορείτε να τα βρείτε σε παλιά φορέματα ή σε ένα κατάστημα υφασμάτων).
• Μόλυβδος ή κασσίτερος?
• εποξική ρητίνη;
• βαφή, βερνίκι.

Φτιάχνοντας ένα wobbler με τα χέρια σας

Πρώτα πρέπει να βρείτε ένα κατάλληλο μπλοκ ή να σχεδιάσετε ένα στεγνό κλαδί του δέντρου που έχετε επιλέξει ως υλικό σε ένα μπλοκ. Η σκλήθρα, η φλαμουριά και η μπάλσα ταιριάζουν καλύτερα για την κατασκευή wobblers, καθώς είναι ελαφριά και εύκολα στην επεξεργασία. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε σημύδα ή βελανιδιά, αλλά η βελανιδιά είναι αρκετά βαριά και θα σας είναι δύσκολο να φορτώσετε το wobbler ώστε να παίζει περισσότερο ή λιγότερο ζωηρά. Είναι καλύτερα να μην παίρνετε είδη κωνοφόρων λόγω της περιεκτικότητάς τους σε ρητίνη.

Στη συνέχεια, πρέπει να σχεδιάσετε ή να εκτυπώσετε το σχήμα του wobbler που χρειάζεστε και να το μεταφέρετε στο δέντρο.

Μετά από αυτό, πρέπει να κόψετε το τεμάχιο εργασίας κατά μήκος του περιγράμματος με μια σέγα, αφήνοντας μερικά χιλιοστά περιθώριο, να το φέρετε στο επιθυμητό μέγεθος με χοντρό γυαλόχαρτο και να σχεδιάσετε στο άκρο του wobbler πώς φαίνεται από πάνω. Προσπαθήστε να το κάνετε συμμετρικά. Στη συνέχεια, πρέπει να χρησιμοποιήσετε ένα μαχαίρι για να διαμορφώσετε τις πλευρές του μελλοντικού wobbler, να καθαρίσετε τα πάντα ξανά με γυαλόχαρτο και να στρογγυλοποιήσετε τις άκρες. Χρησιμοποιήστε λεπτό γυαλόχαρτο για να εφαρμόσετε το τελικό γυαλιστικό. Ως αποτέλεσμα, θα πρέπει να καταλήξετε με κάτι που μοιάζει πολύ με ψάρι.

Στη συνέχεια, πρέπει είτε να κάνετε τρύπες για τους μεντεσέδες για τα μπλουζάκια είτε μια διαμήκη τομή για το πλαίσιο. Κατά την καθαρά προσωπική μου άποψη, ο σκελετός έχει νόημα μόνο όταν αποφασίσετε να φτιάξετε ένα μικρού μεγέθους wobbler ή ένα wobbler για να πιάσετε τρόπαιο ψάρι, επειδή μια θηλιά από σύρμα και τοποθετημένη σε εποξειδικό μπορεί να σκιστεί μόνο μαζί με ένα κομμάτι ξύλο, και αυτό θα απαιτήσει καλά, πολλή προσπάθεια. Επομένως, προτιμώ να μην ασχολούμαι με το κόψιμο, το οποίο θα πρέπει να είναι καθαρά κατά μήκος του διαμήκους άξονα του δολώματος, το οποίο είναι δύσκολο, ή με το επακόλουθο σφράγισμα αυτής της κοπής. Αντίθετα, ανοίγω τρύπες σε διάμετρο περίπου ενός χιλιοστού στη μύτη, την ουρά και την κοιλιά του δολώματος.Βιδώνω αυτούς τους βρόχους καλωδίων σε αυτές τις τρύπες:

Η τομή κάτω από τη λεπίδα πρέπει να γίνει με σιδηροπρίονο και να επεκταθεί στο απαιτούμενο μέγεθος χρησιμοποιώντας μια λίμα βελόνας.

Η ίδια η σπάτουλα μπορεί να κατασκευαστεί από οποιοδήποτε πλαστικό, αλλά δεν πρέπει να είναι πολύ εύθραυστη ή πολύ μαλακή. Το πλεξιγκλάς θα ήταν η καλύτερη επιλογή, αλλά δεν το έχουν όλοι στο χέρι.

Στη διαδικασία κατασκευής μιας λεπίδας, το κύριο πράγμα δεν είναι να βιαστείτε και να κάνετε τα πάντα προσεκτικά, καθώς η απόδοση του wobbler εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από αυτό. Η συμμετρία έρχεται πρώτη εδώ. Πρέπει να κόψετε προσεκτικά μια λεπίδα από πλαστικό και να τρίψετε προσεκτικά τις άκρες πρώτα με μια λίμα και μετά με γυαλόχαρτο. Σφραγίζουμε τις θηλιές και καλύπτουμε το wobbler με μια στρώση εποξειδικού για να μην βραχεί κατά τη διαδικασία της δοκιμής. Εισάγουμε τη λεπίδα στην κοπή και τη στερεώνουμε με μικρές σφήνες από ξύλο. Στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας ταινία, στερεώνουμε το βάρος στην κοιλιά του δολώματος και, ρυθμίζοντας τη θέση των φορτωτών και της λεπίδας, πετυχαίνουμε βέλτιστο παιχνίδι. Μετά από αυτό, πρέπει να κολλήσετε τη λεπίδα χωρίς να αφαιρέσετε τις σφήνες. Στη συνέχεια ανοίγουμε τρύπες για φόρτωση:

Και σφραγίστε αυτά τα βάρη με εποξειδική ρητίνη:

Τεχνικά το wobbler μας είναι ήδη έτοιμο, το μόνο που μένει είναι να το καλύψουμε με αλουμινόχαρτο και να το βάψουμε.

Είναι καλύτερο να κάνετε αλουμινόχαρτο χρησιμοποιώντας ταινία αλουμινίου, η οποία πωλείται σε καταστήματα σιδηρικών για κόλληση γυψοσανίδας, αν δεν με απατά η μνήμη μου. Η ταινία Scotch είναι ένα πολύ βολικό πράγμα, αλλά δεν το είχα στο χέρι. Έπρεπε λοιπόν να χρησιμοποιήσω κανονικό αλουμινόχαρτο. Περιγράφουμε το wobbler.

Κόψτε δύο κομμάτια αλουμινόχαρτου.

Στη συνέχεια πρέπει να εφαρμόσετε την υφή της ζυγαριάς στο αλουμινόχαρτο. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να το πετύχετε: από λίμα μέχρι τούλι. Όλα περιορίζονται μόνο από τη φαντασία σας.

Αποφάσισα να χρησιμοποιήσω έναν πείρο διαμέτρου 7 χιλιοστών.Πρέπει να τυλιχτεί σταυρωτά πάνω στο φύλλο με δύναμη. Εάν τα κάνατε όλα σωστά, θα πρέπει να υπάρχουν καθαρά σημάδια στο φύλλο, παρόμοια με τα λέπια.

Στη συνέχεια, κολλάμε το αλουμινόχαρτο στο wobbler, προσπαθώντας να κάνουμε όσο το δυνατόν λιγότερες πτυχές (δεν θα λειτουργήσει καθόλου χωρίς αυτές). Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα μαχαίρι για να σχεδιάσετε τα βράγχια και την πλευρική γραμμή.

Τότε υπάρχει χώρος για δημιουργικότητα. Οτιδήποτε μπορεί να είναι κατάλληλο για το βάψιμο ενός wobbler: από ακρυλικά χρώματα μέχρι σμάλτα αυτοκινήτου και μαρκαδόρους. Μπορείτε να επαναλάβετε το εταιρικό χρώμα ή μπορείτε να βρείτε κάτι δικό σας. Έβαψα την πλάτη μαύρη και κόλλησα μεμβράνη στην κοιλιά. Το αποτέλεσμα ήταν ένας σκοτεινός χρωματισμός.

Το μόνο που μένει είναι να κολλήσετε τα μάτια και να τοποθετήσετε πάνω τους μια σταγόνα εποξειδικής ρητίνης για να δημιουργήσετε ένα τρισδιάστατο εφέ. Εντάξει όλα τελείωσαν τώρα. Επικαλύπτουμε το wobbler με πολλές στρώσεις βερνίκι ή εποξειδικό, στερεώνουμε τα αγκίστρια και πηγαίνουμε για ψάρεμα!