Γεια σου, τα μικρά μου σιδεράκια, σήμερα θα μιλήσουμε για το κύριο μέρος του σφυρηλάτησης, δηλαδή για το σφυρηλάτηση. Σε αυτό το αντικείμενο εργασίας θερμαίνεται στην απαιτούμενη θερμοκρασία πριν από σφυρηλάτηση, σκλήρυνση ή άλλες λειτουργίες θερμικής επεξεργασίας. Και το κέρατο μας, παρεμπιπτόντως, είναι σε θέση να εκδώσει μέχρι και 1100 βαθμούς Κελσίου! Θα χρησιμοποιήσουμε τον άνθρακα ως καύσιμο. Το κέρατο θα είναι εύκολο να κατασκευαστεί και να χρησιμοποιηθεί.
Θα χρειαστεί να φτιάξετε μια εστία
Έτσι, χρειαζόμαστε:
Πυρίμαχο τούβλο. Χρησιμοποίησα κόκκινο και τσιμέντο. Συνολικά χρειάζονται περίπου 12 τούβλα.
- Πυρίμαχος πηλός πυριτίου. Μπορείτε να το βρείτε σε ένα κατάστημα υλικού, και συνήθως χρησιμοποιείται όταν σόμπες. Αγόρασα σαράντα κιλά τσιμέντου πριν από τρία χρόνια και αυτό το πακέτο θα είναι αρκετό για μένα για μεγάλο χρονικό διάστημα.
- Σωλήνας από χάλυβα με διάμετρο 2-6 cm.
- Κατασκευή άμμου.
- Πλάκα χάλυβα, περίπου 20 cm έως 15 cm και πάχος 4-8 mm.
Σφυρηλάτηση του σιδηρουργού
Κάτω κάμερα
Ο αέρας θα κυκλοφορήσει σε αυτό, και η τέφρα θα συσσωρευτεί επίσης. Η κάμερα είναι κατασκευασμένη από οκτώ κόκκινα τούβλα σε δύο σειρές. Επιπλέον, στη δεύτερη, είναι απαραίτητο να αφήσετε μια θέση κάτω από το σωλήνα. Εισάγουμε το σωλήνα υπό γωνία και καλύπτουμε όλες τις ρωγμές με το χαμοτί μέσα και έξω.
Όσο για το τσιμέντο, αναπαράγεται με άμμο 1: 1 και νερό. Ζυμώνουμε τον πηλό στην επόμενη κατάσταση. Πρέπει να κυλήσετε μια μικρή μπάλα, να την τοποθετήσετε σε μια παλάμη και η δεύτερη να την συντρίψετε. Ρωγμές πρέπει να εμφανίζονται όταν συμπιέζονται στο μισό. Ο πηλός του πυριτίου είναι επομένως αρκετά φτηνός (αγόρασα ένα πακέτο σαράντα κιλών για περίπου 300 ρούβλια), αλλά, καταρχήν, είναι επίσης κατάλληλο και ο συνηθισμένος πηλός, ο οποίος μπορεί να βρεθεί, για παράδειγμα, κοντά σε ποτάμια. Εντούτοις, το chamotte θα πασπαλίζει με την πάροδο του χρόνου από τις θερμοκρασίες, και η εστία θα πρέπει να λιπαίνεται και πάλι.
Τοποθετήσαμε μια χαλύβδινη πλάκα στην κορυφή του κατώτερου θαλάμου, στην οποία κόπηκαν γραμμές μέσω του μύλου μέσω του οποίου θα τροφοδοτείται αέρας. Και πάλι, καλύπτουμε τα πάντα με το χαμότ.
Κύρια κάμερα
Θα κατασκευαστεί μόνο με δύο τούβλα πυροπροστασίας. Έκανα ειδικά αυτόν τον κλίβανο στενό επειδή πρέπει να δουλεύω με μακριά και στενά κενά. Το πλάτος της εστίας, όπως γνωρίζετε, μπορεί να προσαρμοστεί. Όλες οι ρωγμές μεταξύ των τούβλων πρέπει να καλύπτονται με χαμότ, έτσι ώστε η πολύτιμη θερμότητα να διατηρείται όσο το δυνατόν περισσότερο.
Τα υπόλοιπα τούβλα - ο πίσω τοίχος και η "στέγη", θα είναι αφαιρούμενα, πράγμα που σας επιτρέπει να δουλεύετε με διαφορετικούς τύπους σφυρήλατων.
Ο αέρας τροφοδοτείται από μια σοβιετική ηλεκτρική σκούπα. Ένα πακέτο ταινίας είναι τοποθετημένο στην πίσω πλευρά του και ένας εύκαμπτος σωλήνας είναι προσαρτημένος στη συσκευασία, ο οποίος εισάγεται στο σωλήνα της εστίας.
Χρήση του σφυριού
Για να αναζωογονήσω το κέρατο, χρησιμοποιώ ξύστρα, ξύλινα τσιπς ή απλά χαρτί. Τους έβαλα φωτιά, ρίχνω άνθρακα στην κορυφή και έλαβα την ηλεκτρική σκούπα. Επίσης, εάν το σφυρηλάτημά σας είναι ανοιχτό, το κέρας πρέπει να προστατεύεται με κάτι από τη βροχή.
Χρησιμοποιούσα τον κλίβανο για την τήξη μη σιδηρούχων μετάλλων - κουτιά αλουμινίου, βρύσες υδραυλικών σωληνώσεων και ακόμη και ορισμένα νομίσματα (αυτά που δεν μαγνητίζουν, είναι κατασκευασμένα από μη σιδηρούχα μέταλλα, όπως ο ορείχαλκος).
Ούτε φυσικά σφυρηλάτηση. Έχω ήδη καταφέρει να φτιάξω πένσες και μερικές λεπίδες.
Επίσης, αν αποφασίσετε να κατανοήσετε αυτό το δύσκολο σκάφος και θα έλεγα και την τέχνη, τότε σας συμβουλεύω να πάρετε κάποιο είδος ποδιάς. Για πρώτη φορά, σφυρηλατήθηκα σε σορτς και κάτι ζεστό, όπως σκουριά, πέταξε συνεχώς στο σώμα μου.
Λοιπόν, εδώ έρχεται το κέρατο σε όλη του τη δόξα:
