Στα τέλη Αυγούστου, είναι καιρός να μαζέψουμε τα λουλούδια. Και οι δύο λάτρεις των μούρων και συλλεκτών προς πώληση θα πέσουν στα δάση. Προκειμένου να μην παραμείνετε στην τάιγκα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από ό, τι είναι απαραίτητο και να μην τροφοδοτείτε τα κουνούπια, θα σας βοηθήσει ένας θερινοπωλητής. Για να κάνετε τον εαυτό σας, με τα χέρια σας, δεν είναι δύσκολο. Και πάλι, υπάρχει κάποια εξοικονόμηση - ένας παρόμοιος θεριζοαλωνιστικός μηχανισμός δεν είναι φτηνός σε ένα κατάστημα. Για να μην βιαστούμε για να αναζητήσουμε το σωστό, όταν το χρειαστεί, προτείνω να το προετοιμάσω εκ των προτέρων. Αφήστε το ψέμα - είναι καλύτερο να έχετε και να μην χρειάζεστε παρά να χρειαστείτε και να μην έχετε! Θα χρειαστεί λίγος χρόνος για να γίνει αυτό το εργαλείο.
Θα χρειαστεί
- Γαλβανισμένος χάλυβας.
- Μαρκαδόρος
- Ροή και κασσίτερος για συγκόλληση.
- Χαλύβδινο σύρμα με διατομή δύο χιλιοστών (μπορείτε να ακουμπήσετε ποδήλατα).
- Καλώδιο αλουμινίου πέντε χιλιοστών για πριτσίνια.
- Ψαλίδια για μέταλλο.
- Το σφυρί.
- Πάχος υφάσματος.
- Σωλήνας αλουμινίου (από πόλο σκι).
Παραγωγή συλλέκτη για τη συλλογή μούρων
Αρχικά, κόβουμε δύο λωρίδες από γαλβανισμό: τρεις με δεκαπέντε εκατοστά, τις λυγίζουμε με τη σειρά τους ακριβώς στο μισό, κατά μήκος ολόκληρου του μήκους. Από κάθε άκρο, στη μία πλευρά, κόψτε δύο εκατοστά ενός από τα στρώματα.
Περαιτέρω, στις πτυχές και των δύο λωρίδων, σε αυξήσεις όχι μεγαλύτερες από πέντε χιλιοστά. δημιουργήστε εγκοπές για βελόνες πλεξίματος με τροχό σφαδάρας.
Τώρα κόψτε δύο λωρίδες των πέντε με δεκαοκτώ εκατοστά - αυτοί θα είναι οι ακραίοι τοίχοι.
Τρυπάζουμε τα άκρα των κυρτών κενών μέσα από την τρύπα και στη συνέχεια τα εφαρμόζουμε στις πλατιές λωρίδες, δημιουργούμε σημάδια με τον δείκτη και τρυπώντας τις τρύπες στις μεγάλες λωρίδες.
Τώρα πριτσίστε τα κενά.
Εισάγουμε τις βελόνες πλεξίματος στις εγκοπές που έχουν κοπεί και έχοντας προεπεξεργαστεί με μια ροή συγκόλλησης και συγκολλώντας πρώτα τις βελόνες πλεξίματος σε μία λωρίδα και έπειτα σε άλλη, έτσι ώστε να μην κρεμάσουν αργότερα.
Η συγκόλληση ολόκληρου του αντικειμένου αποδείχθηκε απλή, δεν χρειάστηκα ούτε ένα συγκολλητικό σίδερο - μόλις το θερμόμετρο με ένα φακό και κρατώντας το με πένσες, έβαλα μόνο συγκολλητικά στα σημεία συγκόλλησης: ο ίδιος ο κασσίτερος έπεφτε σε όλες τις κοιλότητες. Τώρα ας αρχίσουμε να κάνουμε τον κάτοχο. Είναι απαραίτητο να κόψω δύο στενές λωρίδες μήκους δεκαπέντε εκατοστών, όμως, ήμουν πολύ τεμπέλης για να κόψω και να χρησιμοποιήσω παλιά σουβλάκια κατάλληλου πλάτους.
Θα χρειαστείτε επίσης ένα κομμάτι σωλήνα αλουμινίου, μήκους δεκαοκτώ cm.
Συμπλέξτε τα άκρα του σωλήνα και δημιουργήστε τρύπες μέσα τους.
Στη συνέχεια, πάρτε δύο στενές λωρίδες εκατοστού, και τρυπήστε τρύπες σε αυτές με τη σειρά τους, στα άκρα και στη μέση. Λυγίζουμε τα άκρα με τις οπές δύο εκατοστά στη μία πλευρά.
Βιδώνουμε αυτές τις καμπύλες λωρίδες στα άκρα του σωλήνα. Παίρνετε έναν τέτοιο κάτοχο.
Τώρα, με τη βοήθεια ενός σμίλου και ενός σφυριού, ευθυγραμμίζουμε τις ακτίνες των δοντιών ένα μήκος - πέντε εκατοστά και τρυπάζουμε τρύπες στις άνω τέσσερις γωνίες των ακραίων τοίχων. Τώρα ανυψώνουμε, κάμπτοντας προς τα μέσα, τους ακραίους τοίχους και πριτσίνουμε τη θήκη σε αυτές τις τρύπες. Αυτό πρέπει να συμβεί.
Τώρα λυγίζουμε τις βελόνες πλεξίματος και στερεώνουμε, με σχοινί ή σύρμα, κάποιο είδος τσάντας όπου τα μούρα θα κυλήσουν. Αντί για μια τσάντα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα πόδι από τα παλιά τζιν και να προσαρμόσετε το μήκος του με τη βοήθεια κάμψης και στερέωσης με καρφίτσες.
