Ωστόσο, δεν είναι όλοι οι αρχάριοι χρήστες να έχουν ακόμη και την απλούστερη λειτουργία - να επικαλύψουν ένα συγκολλητικό σίδερο.
Γιατί να κρατάτε ένα συγκολλητικό σίδερο;
Η απάντηση στο ερώτημα αυτό έγκειται στο γεγονός ότι κατά τη διαδικασία συγκόλλησης υπάρχει ανάγκη να ληφθεί συγκολλητικό (κράμα μολύβδου και κασσίτερου) με θερμαινόμενο τσίμπημα, ο οποίος στη συνέχεια μεταφέρεται στον σύνδεσμο. Αλλά αν δεν το κρατάτε, τότε αυτή η διαδικασία καθίσταται αδύνατη. Η συγκολλητική ουσία δεν κολλά στο συγκολλητικό σίδερο, αντίστοιχα, είναι αδύνατο να ληφθεί η σωστή ποσότητα κράματος και να μεταφερθεί στη θέση συγκόλλησης.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Με την επαφή της θερμαινόμενης κορυφής με τη συγκόλληση, το τελευταίο τήκεται και προσκολλάται στην επιφάνεια. Αλλά μόνο όταν υπάρχει ένα στρώμα κασσίτερου σε αυτό, το οποίο ονομάζεται "επιμεταλλωμένο συγκολλητικό σίδερο". Συνεπώς, εάν χρωματίζεται με κολοφώνιο, ροή ή πλαστικό, αυτή η αλληλεπίδραση δεν λειτουργεί. Το συγκολλητικό απλώς λιώνει, σταγονίδια μεταλλικής μορφής, αλλά αυτό το πράγμα δεν κολλάει στο τσίμπημα.
Ένας κατάλληλα κονσερβοποιημένος συγκολλητικός σίδηρος είναι ένα εργαλείο στο οποίο το τμήμα εργασίας καλύπτεται με ένα πολύ λεπτό στρώμα συγκόλλησης. Το κασσίτερο κολλά εύκολα σε μια τέτοια επιφάνεια και μπορεί εύκολα να μεταφερθεί σε έναν αγωγό, στην πλακέτα κυκλώματος, στο ραδιόφωνο και ούτω καθεξής.
Υλικά για την κονιοποίηση ενός συγκολλητικού σιδήρου
Για να στερεώσετε σωστά ένα συγκολλητικό σίδερο με ένα χάλκινο τσίμπημα, χρειάζεστε ένα ελάχιστο σύνολο υλικών:
- πεύκο κολοφώνιο;
- συγκόλληση.
- χαρτί άμμου?
- σφουγγάρι για πλύσιμο πιάτων.
Το αποτέλεσμα θα είναι πολύ καλύτερα αν λάβετε υπόψη τις συστάσεις που περιγράφονται παρακάτω.
Μην χρησιμοποιείτε το κολοφώνιο, το οποίο έχει λήξει. Σκουρόχρωμο και μολυσμένο με ξένες ουσίες είναι επίσης καλύτερο να μην ληφθεί. Κατά κανόνα, το τυπικό κολοφώνιο είναι κατάλληλο για χρήση εντός δύο ετών από την ημερομηνία κατασκευής.
Το συγκολλητικό συνιστάται να αγοράσετε ένα που έχει την πιο ελαφριά σκιά. Αυτό σημαίνει ότι το κράμα έχει περισσότερο κασσίτερο και οδηγεί, αντίστοιχα, λιγότερα. Τέτοια συγκόλληση λιώνει καλύτερα και είναι ευκολότερο για τον αρχάριο χρήστη να χειρίζεται.
Το σμυριδόχαρτο πρέπει να είναι τέτοιο ώστε μετά την τοποθέτησή του να μην υπάρχουν βαθιές αυλακώσεις στο χάλκινο τσίμπημα. Για τον ίδιο λόγο, σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούνται άλεση πέτρες για απογύμνωση. Εξαιρετικά αποτελέσματα επιτυγχάνονται με τη χρήση γυαλόχαρτου με χαλίκι P150.
Το σφουγγάρι για πλύσιμο πιάτων πρέπει να έχει ένα σκληρό μαξιλάρι, δεδομένου ότι αυτή η πλευρά χρησιμοποιείται στην εργασία. Μπορείτε να το αντικαταστήσετε με σχεδόν οποιοδήποτε υλικό από πιλήματα. Υπάρχουν επίσης ειδικά σφουγγάρια για τον καθαρισμό του συγκολλητικού σιδήρου.
Η διαδικασία κονιοποίησης ενός συγκολλητικού σιδήρου με ένα άκρο χαλκού
Αμέσως αξίζει να σημειωθεί ότι η μέθοδος που περιγράφεται κατωτέρω μπορεί να προκαλέσει συγκόλληση σίδερα μόνο με ένα χάλκινο τσίμπημα. Αν γυαλίετε την κεραμική άκρη, τότε θα χάσει αμετάκλητα τις ιδιότητές της και το ακριβά ακροφύσιο θα πρέπει να απορριφθεί.
Εάν ο στερεοποιημένος κασσίτερος παραμένει στην επιφάνεια εργασίας του τσίμπημα, τότε μπορεί να αφαιρεθεί ως εξής. Ο συγκολλητικός σίδηρος πρέπει πρώτα να θερμανθεί. Στη συνέχεια, το τσίμπημα χαμηλώνει σε κολοφώνιο και καθαρίζεται σε ένα συρματόσχοινο χαλκού που βυθίζεται σε ροή.
Στη συνέχεια, το τμήμα εργασίας του εργαλείου πρέπει να καθαρίζεται από αιθάλη. Αυτό γίνεται με γυαλόχαρτο.Ο ιδιαίτερος ζήλος δεν είναι απαραίτητος, αφού ο χαλκός είναι ένα αρκετά μαλακό μέταλλο.
Ιδιαίτερη προσοχή δίνεται σε εκείνο το τμήμα της άκρης συγκόλλησης.
Αμέσως μετά τον καθαρισμό, ο συγκολλητικός χάλυβας συνδέεται και θερμαίνεται μέχρι τη θερμοκρασία λειτουργίας. Δεδομένου ότι ο χαλκός οξειδώνεται πολύ γρήγορα, συνιστάται η μείωση της κορυφής σε κολοφώνιο κατά τη διάρκεια της διαδικασίας θέρμανσης. Αυτό περιορίζει την πρόσβαση του οξυγόνου και η επιφάνεια δεν καλύπτεται με οξείδια σε δευτερόλεπτα. Σε υψηλές θερμοκρασίες, η διαδικασία αυτή επιταχύνεται σημαντικά.
Όταν ο συγκολλητικός σίδηρος θερμαίνεται σωστά, αφαιρείται από το κολοφώνιο και φέρεται στο συγκολλητικό υλικό. Αφού συλλεχθεί επαρκής ποσότητα κράματος (ο κασσίτερος θα πρέπει να προσκολλάται τέλεια στην καθαρισμένη επιφάνεια), το τσίμπημα πρέπει να βυθιστεί και πάλι σε κολοφώνιο αρκετές φορές. Λόγω της μεγάλης επιφανειακής τάσης, ο κασσίτερος διασκορπίζεται ομοιόμορφα κατά μήκος της επιφάνειας εργασίας του συγκολλητικού σιδήρου.
Μπορείτε να βελτιώσετε το αποτέλεσμα με χαρτόνι που έχει προηγουμένως επενδυθεί με κολοφώνιο. Εάν μετακινήσετε το τσίμπημα με συγκολλητικό υλικό σε μια τέτοια επιφάνεια, ο κασσίτερος θα είναι καλύτερα κατανεμημένος και θα βρίσκεται σε λεπτότερο στρώμα.
Στη συνέχεια, πρέπει να καθαρίσετε το συγκολλητικό σίδερο από το περίσσεια λιωμένου μετάλλου. Για να το κάνετε αυτό, κρατήστε αρκετές φορές ένα κονσερβοποιημένο τσίμπημα σε ένα υγρό σφουγγάρι. Σε αυτό το σημείο, θα πρέπει να είστε προσεκτικοί για να μην ξανακάνετε ξανά το εργαλείο. Αμέσως μετά τον καθαρισμό, η άκρη κατεβαίνει στο κολοφώνιο για να προστατεύσει την εφαρμοζόμενη επικάλυψη.
Το αποτέλεσμα της παραπάνω διαδικασίας θα πρέπει να είναι ένας τελείως κονσερβοποιημένος συγκολλητικός σίδηρος με το λεπτότερο στρώμα κασσίτερου στην επιφάνεια εργασίας. Εάν όλα γίνονται σωστά, τότε η επόμενη διαδικασία συγκόλλησης θα είναι απλή ακόμα και για έναν αρχάριο χρήστη.
