Το υδρογόνο, όταν αναμιγνύεται με τον αέρα, σχηματίζει ένα εκρηκτικό μείγμα - το λεγόμενο εκρηκτικό αέριο. Η θερμοκρασία καύσης του υδρογόνου είναι 2800 μοίρες. Κελσίου. Σε αυτά τα δεδομένα βασίζεται αυτή η συγκόλληση αερίου. Η βάση της συγκόλλησης είναι ένας ηλεκτρολύτης, ο οποίος είναι γεμάτος με ένα αλκαλικό διάλυμα σε νερό, δηλ. συνηθισμένη σόδα (όξινο ανθρακικό νάτριο) και δημιουργεί ένα μείγμα Οξυγόνου και Υδρογόνου που καίγεται τέλεια. Έτσι μπορεί να μοιάζει η τελική μονάδα:
Λοιπόν, ας ξεκινήσουμε με τη συναρμολόγηση του ίδιου του ηλεκτρολύτη.
Θα χρειαστούμε:
- 1. Ανοξείδωτο φύλλο (ανοξείδωτο).
- 2. Καουτσούκ ή πλαστικό.
- 3. Plexiglas ή όπως λέγεται και fiberglass.
- 4. Μπουλόνια και παξιμάδια.
- 5. Σφραγιστικό.
- 6. Σύνδεση εξαρτημάτων και σωλήνων.
Κατασκευή μηχανής συγκόλλησης αερίου με τα χέρια σας
Ας ξεκινήσουμε. Αρχικά, ας κόψουμε τις πλάκες από ανοξείδωτο χάλυβα.
Δεν αποδείχθηκε πολύ κομψό, αλλά το κύριο πράγμα είναι ότι λειτουργεί.
Το μόνο που μένει είναι να κόψετε τις πλαϊνές βάσεις από πλεξιγκλάς και μπορείτε να ξεκινήσετε τη συναρμολόγηση. Για να βεβαιωθείτε ότι οι οπές για τα μπουλόνια ταιριάζουν, συνιστώ να τοποθετήσετε το γυαλί το ένα πάνω στο άλλο, να ανοίξετε προσεκτικά δύο τρύπες διαγώνια και να το στερεώσετε με βίδες, έτσι ώστε το γυαλί να μην μετακινηθεί κατά το τρύπημα.
Τώρα μπορείτε να ξεκινήσετε τη συναρμολόγηση.
Ξεκινάμε αλείφοντας στεγανωτικό στο plexiglass και στρώνοντας πλαστικό σε πλαστικό, στρώνοντας ανοξείδωτο χάλυβα και ούτω καθεξής, επικαλύπτοντας τα πάντα με σφραγιστικό και στο τέλος παίρνουμε αυτά τα διαμερίσματα για τη λύση.
Οι εξωτερικές πλάκες πρέπει να ανασυρθούν για να ασφαλιστούν οι επαφές.
Λόγω, για να το θέσω ήπια, σφαλμάτων στους υπολογισμούς, δεν συμπεριλήφθηκαν δύο μπουλόνια.
Πριν κλείσετε το επάνω διαμέρισμα στο γυαλί, είναι απαραίτητο να ανοίξετε δύο τρύπες στο επάνω μέρος για την έξοδο αερίου και στο κάτω μέρος για να διατηρήσετε το επίπεδο του διαλύματος.
Ο κάτω σωλήνας πρέπει να συνδεθεί με τη φιάλη στην οποία θα χυθεί το διάλυμα και, σύμφωνα με την αρχή των δοχείων επικοινωνίας, το διάλυμα θα ρέει στα διαμερίσματα.
Στη συνέχεια, πρέπει να κάνετε μια σφράγιση νερού. Δεδομένου ότι το εκρηκτικό αέριο βγαίνει από τον ηλεκτρολύτη, μια φλόγα μπορεί εύκολα να ταξιδέψει μέσα από το σωλήνα και να εκραγεί, αυτό συμβαίνει σε ένα κλάσμα του δευτερολέπτου. Έχασα τρία μπουκάλια 0,5 με αυτόν τον τρόπο. Και έτσι γίνονται δύο τρύπες στο βύσμα, ο σωλήνας του ηλεκτρολύτη μπαίνει σε μία και βυθίζεται στο νερό. Ο σωλήνας του καυστήρα εισάγεται στη δεύτερη οπή.
Μια κανονική σύριγγα, δηλαδή μια βελόνα, χρησιμοποιείται ως καυστήρας.
Για την τροφοδοσία χρησιμοποιείται μια πολύ ισχυρή πηγή συνεχούς ρεύματος, η τάση που υπολογίζεται είναι 2 βολτ ανά πλάκα από ανοξείδωτο χάλυβα, το ρεύμα είναι τουλάχιστον 7 A. Το ρεύμα παρέχεται στις εξωτερικές πλάκες.
Τώρα το μόνο που μένει είναι να προετοιμάσουμε τη λύση.Η συνηθισμένη σόδα προστίθεται στο νερό· ιδανικά, είναι καλύτερο να λαμβάνετε NaOH (καυστική σόδα, καυστική σόδα), αλλά δεν είναι τόσο εύκολο να βρεθεί, η συγκέντρωση της σόδας υπολογίζεται με την ένταση του ρεύματος, το ρεύμα πρέπει να είναι στην περιοχή από 4 έως 6 αμπέρ (για συνηθισμένη σόδα).
Πριν συναρμολογήσετε την εγκατάσταση, να θυμάστε ότι το υδρογόνο είναι εξαιρετικά εκρηκτικό· το μόνο που χρειάζεται είναι μια μικρή σπίθα για να προκληθεί έκρηξη. Η θερμοκρασία καύσης του υδρογόνου είναι υψηλή και, ως εκ τούτου, τα μη εύφλεκτα αέρια που περιλαμβάνονται στον αέρα διαστέλλονται πολύ και εμφανίζεται πολύ δυνατός κρότος· γι' αυτό το λόγο, με έπνιξαν δύο φορές και στα δύο αυτιά και το κάτω μέρος τριών φιαλών ξεσκίστηκε.
Αυτό είναι το μόνο που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε.
Αυτό συνέβη σε έναν συνηθισμένο πυκνωτή. Είναι προτιμότερο να σβήσετε τον καυστήρα κατεβάζοντάς τον στο νερό, αντί να σβήσετε την τροφοδοσία· σε αυτήν την περίπτωση, εμφανίζεται έκρηξη.
Επαναλαμβάνω ότι η θερμοκρασία καύσης του υδρογόνου είναι περίπου 2800 βαθμοί Κελσίου, επομένως είναι δυνατό να λιώσει όλα τα μέταλλα των οποίων το σημείο τήξης είναι χαμηλότερο, δηλαδή:
- Λίθιο
- Κάλιο
- Νάτριο
- Ασβέστιο
- Μαγνήσιο
- καίσιο
- Αλουμίνιο
- Βάριο
- Ψευδάργυρος
- Χρώμιο
- Μαγγάνιο
- Κασσίτερος
- Σίδερο
- Κάδμιο
- Νικέλιο
- Χαλκός
- Βισμούθιο
- Ασήμι
- Οδηγω
- Βολφράμιο
- Χρυσός
- Πλατίνα
- Ωσμίο
